เจ้าอี้เฟยถอนหายใจออกมากับควบอับอายที่สุดในชีวิต เขาจะมีอะไรกับเธอเฉยๆ ไม่ได้หรือยังไง หรือเขาตั้งใจจะแกล้งเธอกันแน่ หญิงสาวหลับตาไม่กล้าสบสายตาคมกล้าของเขาแม้แต่น้อย
"มองผมสิเฟยเอ๋อ ผมอยากเห็นดวงตาของคุณ"
หญิงสาวจึงค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองดวงตาคมที่เต็มไปด้วยไฟปราถนาและความหิวกระหาย เพียงแค่มองเธอก็ตกลงไปในเสน่ห์ของผู้ชายคนนี้อีกครั้ง ใบหน้าคมหล่อเหล่าแดงก่ำดูงดงามยิ่งกว่าภาพวาดเสียอีก แม้เขาจะยังไม่ถอดเสื้อผ้าแต่เธอรู้ดีว่าร่างกายของเขางดงามและแข็งแกร่งสมชายชาตรีขนาดไหน
"ดวงตาคุณสวยมากคุณรู้มั๊ย มันทำให้ผมนึกถึงใครบางคน" เขากระซิบบอกหล่อนอย่างพึงใจ
เจ้าอี้เฟยสะดุดใจกับคำพูดของเขา คนนั้นในใจของเขาจะคือใครกันนะ หญิงสาวคิดเพียงเท่านั้นก็ปล่อยใจให้จดจ่อกับความหลงใหลในตัวเขาต่อไป
เจี๋ยหลุนค่อยๆ คุกเข่าก้มลงใช้ลิ้นเลียเพื่อชิมอาหารอย่างที่เขาเคยบอกไว้ ความร้อนชื้นจากปลายลิ้นที่นาบลงมาบนกลีบพูสี
