4.
เจียวลู่ข่มตาหลับไม่ลง นางนอนมองเปลวไฟที่เจินเอ๋อหาเศษไม้มาจุดให้แสงสว่าง และช่วยป้องกันสัตว์ร้ายได้ด้วย ดวงตาของเจียวลู่มองนิ่งๆ ที่เปลวไฟ ทุกครั้งที่มีแรงลมดรุณีน้อยก็มักจะผวา ความกลัวที่นางสลัดไม่หลุดมักจะย้อนมาในสมอง ทุกครั้งที่อยู่ลำพัง เจียวลู่เม้มปาก พยายามปล่อยวางความกลัวลง
นาทีนี้นางยังมีชีวิต ยังหายใจได้อยู่
ความกลัวที่เกาะติด ไม่มีทางทำอะไรนางได้ หากนางยังมีสติ
เสียงแมลงกลางคืนส่งเสียงอยู่ด้านนอก ทำให้จิตใจที่สงบนิ่งเริ่มคลอนแคลน “พี่ใหญ่ ข้าทำให้ท่านผิดหวังแล้ว” เสียงหวานดังงึมงำอยู่ในลำคอ ความหวังของคนทั้งสกุลที่นางแบกรับไว้ ดูเหมือนริบหรี่แทบไม่เห็นแสงสว่าง ผู้หญิงตัวคนเดียว สติปัญญาก็ไม่ได้มากมายเหมือนพี่สาว เจียวลู่นึกภาพไม่ออกเลย นางจะหาหนทางไหนเข้าไปในวัง หากสกุลถังไม่ช่วย สิ่งที่พากเพียรมานานก็คงจบสิ้นลง
เจียวลู่ทรงตัวนั่ง มองเลยไปที่เจินเอ๋อที่หลับสนิทเป็นตาย
ด
