จิณณ์ออกมาหาลูกพี่ลูกน้องที่โทรเข้ามาหาตัวเองตอนดึกเพราะว่าลูกสาวของลูกพี่ลูกน้องที่ติดเขาป่วยเป็นไข้ไม่ยอมไปหาหมอจนร้อนถึงเขาต้องมากล่อม พอมาถึงจิณณ์ก็ตรงไปในบ้านกล่อมสาวน้อยของตัวเองทันที
“ว่ายังไงคะคนสวยของผม ทำไมคุณพ่อถึงได้โทรไปหาอาว่ามีเด็กดื้อไม่ยอมไปหาหมอฮึ” เขาลูบหัวหนูน้อยที่นอนอยู่บนเตียง
“พี่ฝากจิณณ์ด้วยนะ หมูหวานไม่ยอมเลยทั้งๆ ที่ตัวร้อนมาก ไม่ยอมไปหาหมอและไม่ยอมกินยาด้วย” ปรมัตถ์ คุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวบอกน้องชายที่ลูกสาวสนิทด้วย
“ไม่ต้องห่วงครับพี่ เดี๋ยวผมจัดการเด็กดื้อเอง”
“พี่ฝากด้วยนะ เดี๋ยวพี่ต้องออกไปข้างนอก พอดีนัดเลี้ยงส่งลูกค้าด้วยวันนี้ พี่เลี่ยงไม่ได้เลย”
“ครับ พี่ไปเถอะ ทางนี้ผมจัดการเอง ไหนหมูหวานบอกอาจิณณ์หน่อย ทำไมถึงไม่ยอมกินยาฮึ”
เขาหันมาบอกกับเจ้าของเบอร์ที่โทรหาเขา เมื่อกี้พี่ชายใช้โทรศัพท์ของหนูน้อยวัยแปดขวบโทรหาตน ปรมัตถ์เป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยว ภรรยาได้
