ด้านจิณณ์กับพ่อตาก็พูดคุยกันถึงเรื่องงานธุรกิจของตัวเองและของครอบครัวเขาและของภรรยาที่มีหุ้นกันคนละครึ่งโดยมีบุณยดาบริหารงานคนเดียว จิณณ์รู้ว่าทุกวันนี้ภรรยาทำงานหนัก และเขาก็นับถือหล่อนที่ดูแลบริหารงานธุรกิจคนเดียวมาตลอดหลายปีโดยที่เขาไม่ได้เข้ามาข้องเกี่ยว นานๆ จะเข้ามาบริหารที แต่ก็ไม่ได้ประจำ เขาจะเข้าบริษัทผ้าไหมของครอบครัวก็ตอนที่มีประชุมใหญ่และสำคัญเท่านั้น
“พ่อกับแม่และพ่อกับแม่เราก็แก่แล้วนะจิณณ์ งานที่บริษัทของครอบครัวเราสองครอบครัว พวกเราก็วางมือนานแล้ว ยกทุกอย่างให้แนนและเราดูแลแล้วนะลูก”
“ครับพ่อ พ่อไม่ต้องห่วงครับ ผมจะช่วยแนนอีกแรง ถึงผมไม่ค่อยได้เข้าไปดูงานบริหาร แต่ผมก็รู้ความเคลื่อนไหวตลอดครับ”
“อือ...แล้วงานของลูกเป็นยังไงบ้างล่ะ ที่บริษัทและโชว์รูมเป็นไงบ้าง”
“ก็ดีครับ ตอนนี้ธุรกิจของผมไปได้สวยเลยครับพ่อ”
“อือ...ดีแล้ว อย่าหักโหมมากนักล่ะ”
“ครับพ่อ”
“แล้วเมื่อไหร่
