ไฟรักตรวนสวาท

หน้าที่ภรรยา

หึ!

จิณณ์แค่นขำในลำคอพร้อมกับโน้มหน้าลงไปใกล้หน้าสวยที่บิดเหยเกเจ็บจากแรงบีบที่ข้อมือ เขาประกบแนบริมฝีปากหนาบดขยี้ความอวบอิ่มของปากสีระเรื่อ และแน่นอนเขาไม่ทำเพียงแค่ปากขยี้ปากแน่ เขาต้องการสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าไปในโพรงปากของสาวเจ้า ปากหนาขบเม้มริมฝีปากล่างให้บุณยดาเปิดปากให้ตัวเองได้นำลิ้นร้ายเข้าไปในโพรงปาก

“อ่า...อื้อ” เสียงครางอู้อี้ดังลอดออกมาจากริมฝีปากของทั้งสอง บุณยดาพยายามพาลิ้นน้อยตัวเองหนีจากการไล่ต้อนของปีศาจร้ายเหนือร่าง แต่ก็ไม่รอดเมื่อจนมุมถูกเขาใช้ลิ้นตวัดกอดเกี่ยวลิ้นตัวเองดูดคลอเคลียในโพรงปาก ร่างน้อยพยายามดิ้นเร่าหนีหาทางเอาตัวรอด แต่ยิ่งดิ้นสองเต้าก็ยิ่งยกขึ้นเสียดสีหน้าอกแกร่งของบุรุษที่นอนคร่อมทับตัวเองโดยไม่รู้เลยว่าตัวเองนั้นได้ไปจุดไฟราคะของคนตัวโตให้ลุกโชนขึ้นกว่าเดิม และตอนนี้มันพร้อมจะหลอมรวมเผาไหม้หล่อนให้ตายดิ้นใต้ร่างของเขาใจแทบขาดแล้ว

“อ่า...รู้ไหมว่าการต่อต้านที่ไร้เดียงสาของคุณมันทำให้ผมทรมานแค่ไหนแนน ผมไม่ไหวแล้ว ปากคุณช่างหวานและผมก็อยากจะสัมผัสคุณมากกว่าแค่จูบแล้วคนสวย อือ...” เขาผละออกมาเอ่ยรดใบหน้าสวยชื้นเหงื่อบอกความต้องการตัวเองออกมาตรงๆ ว่าไม่อาจใจเย็นได้อีกแล้ว จิณณ์ผละเคลื่อนตัวเองลุกขึ้นจากร่างน้อยเล็กน้อยพร้อมปล่อยมือน้อยเป็นอิสระแล้วนำมือมาจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองออกให้หลุดพ้นออกจากตัวเอง แล้วจัดการถอดชุดชั้นในที่เป็นปราการสุดท้ายของคนสวยใต้ร่างออก

“อ่า...คุณสวยเหลือเกินแนน และก็จะเป็นผมที่ได้ครอบครองความสวยของคุณในคืนนี้แนน” เสียงพร่าเอ่ยลอดออกมาจากปากหนาพร้อมกับมือสากกร้านยื่นมาลูบไล้ร่องอกอวบอูมทั้งสองของเธอ ส่วนเธอได้แต่กลั้นใจนอนเกร็งนิ่ง อยากจะดิ้นหนีแต่ก็หนีไม่รอด เรี่ยวแรงของเธอมันไม่มีทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ยังมีเต็มกำลังอยู่เลย

“อือ...ยะ...อย่าแตะต้องฉัน” เธอสั่งเสียงกระท่อนกระแท่นไม่เต็มเสียงและปากน้อยก็ถูกปากหนาของจิณณ์ทาบทับมาปิดกลืนเสียงพูดอีกครั้ง และครั้งนี้เขาจูบ ส่วนมือก็ลูบไล้ตามผิวกายนวลเนียนของคนที่นอนเกร็งใต้ร่าง เจ้าหล่อนผ่อนคลายไปกับตัวเอง

“อ่ะ...อื้ม” เสียงครางอู้อี้เล็ดลอดออกมาจากปากที่บดจูบกัน และตอนนี้บุณยดากำลังเผลอตัวปล่อยตัวเองให้ตอบสนองเขาด้วยการจูบตอบเงอะงะไร้เดียงสา เขายกยิ้มมุมปากแล้วเริ่มสอนเธอตั้งแต่จูบอ่อนโยนไปจนเร่าร้อน ลากไล้ลิ้นในปากน้อยดูดคลอเคลียสวาทกับเรียวลิ้นเล็ก มือใหญ่ก็เคลื่อนไล้ผ่านสีข้างมายังเอวเล็กคอดแล้วกอดรัดยกร่างน้อยขึ้นหาตัวเองจนสองเต้าบดเบียดเสียดสีไปกับหน้าอกกำยำของเขา

“อ่า...อื้ม” จิณณ์ยังคงวนเวียนเฝ้าจูบสอนแม่ภรรยาแสนไร้เดียงสาตัวเอง ยิ่งเธอไม่ประสีไม่ประสาก็ยิ่งกระตุกใจของเขาให้สั่นไหวไม่เป็นจังหวะ ปากหนาถอนจูบเร่าร้อนออกมาให้เธอได้หายใจเต็มปอด

“ฉะ...ฉันเกลียดคุณ ได้ยินไหมฉันเกลียดคุณ”

“ผมก็ไม่ได้รักคุณ จะเกลียดก็เชิญ แต่ยังไงเราก็เป็นผัวเมียกัน และผมจะทำให้คุณเป็นเมียผมตอนนี้ด้วยแนน”

คำเย็นชาดังลอดออกมาจากปากหนาและมันก็ทำให้หัวใจของบุณยดารู้สึกเจ็บจี๊ดโดยไม่รู้สาเหตุว่าเพราะอะไร เธอเม้มปากแน่น ดวงตาอาบคลอไปด้วยน้ำตา

“น้ำตามันใช้กับผมไม่ได้หรอก มันไม่ได้ช่วยให้คุณหลุดจากสถานะ ‘เมีย’ ผมไปได้หรอกแนน”

จิณณ์เน้นย้ำให้เธอรู้สถานะตัวเอง ไม่ว่าพยายามแค่ไหน เกลียดให้ตายยังไงก็ต้องตกเป็นของเขาอยู่ดี จิณณ์บดจูบปากอวบอิ่มแสนหวานอีกครั้ง ยอมรับว่าติดใจรสหวานของปากน้อยของภรรยา ใครจะคิดว่าผู้หญิงคนนี้อายุเยอะกว่าเขา แต่ร่างกายนั้นกลับไร้เดียงสาเหลือเกิน ถ้าจะเปรียบก็เปรียบเหมือนเด็กเพิ่งหัดเดินนั่นแหละ

“อ่ะ...อื้อ” เสียงครางดังลอดออกมาจากริมฝีปากของทั้งสองอีกครั้ง และครั้งนี้จิณณ์ก็รวบร่างน้อยเปลือยเปล่าใต้ร่างยกขึ้นหาตัวเองพร้อมกดแนบบดเบียดแนบถูไถท่อนเนื้ออวบใหญ่ที่ตื่นเต็มตัวไปกับหน้าท้องแบนราบของสาวเจ้าเพื่อทำให้เธอรับรู้ถึงความปวดร้าวทรมานของตัวเอง

“อ่ะ...อื้อ ไม่ไหวแล้ว ผมต้องการตอนนี้แนน อื้ม...ผมพร้อมแล้ว และคุณก็พร้อมสำหรับผมแล้วทูนหัว” เขารู้ว่าตอนนี้กลางกายของหล่อนกำลังฉ่ำแฉะรอท่าให้เขากระแทกกายและจังหวะเร่าร้อนหนักหน่วงในตัวเธอ

“อ่ะ...อื้อ” ร่างน้อยสะดุ้งเฮือกตวัดเรียวแขนเล็กที่กำเกร็งแน่นข้างลำตัวขึ้นโอบกอดร่างใหญ่เมื่อความใหญ่โตอัดแน่นเข้ามาจุกอัดในร่างตัวเอง ความไม่เคยทำให้เธอเจ็บทรมานราวกับร่างกายถูกฉีกแยกก็มิปาน บุณยดาปล่อยให้น้ำตาไหลออกทางหางตาเมื่อไม่อาจกรีดร้องออกมาได้เต็มเสียง เพราะปากของจิณณ์ไม่ยอมผละออก

“อื้อ...อ่า” จิณณ์รับรู้ได้ถึงแรงตอดรัดภายใน เขาแทรกตัวเข้ามาในร่างเล็กหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวครั้งเดียวจนสุดโคนเนื้อแล้วก็รู้สึกภูมิใจและดีใจที่ตัวเองได้เป็นชายคนแรกของภรรยา ไม่ว่าจะเป็นครอบครองพรหมจรรย์และจูบ และร่างกายนี้ เขาเริ่มกระชับกอดร่างน้อยแน่นขึ้นพร้อมกับเอวสอบหยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเพื่อให้เธอได้คุ้นชินกับการมีตัวเองอยู่ข้างใน

“อ่า...อื้ม” จิณณ์ใช้ปากตัวเองเบี่ยงเบนความเจ็บปวดของบุณยดาด้วยรู้ดีว่าตอนนี้เธอกำลังเจ็บปวดทรมาน เขาใช้มือหนึ่งข้างมาปาดเช็ดน้ำตาออกทางหางตาให้เธออย่างอ่อนโยน ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขารู้สึกไม่เป็นตัวเองขึ้นมาโดยไร้สาเหตุ เอวหนาเริ่มขยับโยกเร่าเมื่อตอนนี้เขาเองก็ทนนิ่งไม่ไหวเมื่อภายในของแม่คนตัวเล็กนั้นเร่งเร้าให้เขาขับเคลื่อนจังหวะ

“อ่า...ไม่ไหวแล้วแนน คุณทำให้ผมเจ็บไม่ต่างกัน อ่า...แน่นเหลือเกินทูนหัว ขอบคุณที่ยังเก็บไว้ให้ผม” เขาผละออกมาเอ่ยรดใบหน้าสวยชื้นเหงื่อแล้วก้มลงไปจูบระหว่างคิ้วของเธอแล้วโหมโยกเร่าเอวหนาคลึงจังหวะเข้าออกหนักหน่วงของตัวเองอย่างทรมานเสียว

“อ่า...สารเลว! อ่ะ...อื้อ ฉันเกลียดคุณ! อ่ะ...เจ็บ! พะ...พอได้แล้วคุณจิณณ์” เธอบอกไม่เต็มเสียงนักตอนนี้ เธอจิกทึ้งเล็บตัวเองไปกับแผ่นหลังกว้างของเขาเพื่อระบายความเจ็บปวดกลางกายความเป็นสาวของตัวเอง น้ำตาก็ไหลอาบทางหางตาเรื่อยๆ เมื่อเธอไม่คุ้นชินกับความใหญ่ที่เสียดสีอยู่กลางหว่างขาตัวเอง

“อ่า...ให้ตายเถอะ เกลียดยังไงผมก็เป็นผัวคุณแล้วคนสวย อ่า...แน่น ไม่ไหวแล้ว ผ่อนคลายไปด้วยกันจะได้ไม่เจ็บทูนหัว อ่า...เสียว ไม่ไหวแล้ว”

จิณณ์รู้เมื่อขนาดแสดงความเป็นบุรุษของเขานั้นใหญ่โตเมื่อมองด้วยตาตอนมันตื่นเผลอๆ เท่าต้นแขนของคนใต้ร่างก็ได้ แต่ทำยังไงได้ เธอเป็นของเขา เธอก็ต้องตอบรับเขา และโอบอุ้มความใหญ่โตของเขา ไม่ว่าจะเล็กแค่ไหนหรือแน่นแค่ไหน ชายหญิงก็ถูกสร้างมาเพื่อกันและกัน เอวหนาเคลื่อนไหวโยกเร่าหนักหน่วงอ่อนโยนสลับกันไปมาเพื่อให้เธอได้คุ้นเคยกับการมีตัวเองขูดไถเข้าออกที่ปากทางรัก

“อ่ะ...อื้อ” ปากหนาบดจูบกลืนกินคำพูดของหล่อนพร้อมกับร่างน้อยของเธอเริ่มตอบสนองกลับ เขารู้ว่าตอนนี้ร่างเล็กกำลังผ่อนคลายไปกับเขา บุณยดากำลังให้ความร่วมมือและความเจ็บเริ่มถูกแทนที่ด้วยความเสียวซ่านเมื่อกายสาวนั้นยกเร่าตอบสนองไปกับจังหวะของตนเอง แม้จะเงอะงะไร้เดียงสา แต่มันก็ทำให้เขาพึงพอใจจนใจพองโตเลยเชียวแหละ

“อ่า...ไม่ไหวแล้ว คุณไม่เจ็บแล้วใช่ไหมแนน อ่า...”

“มะ...ไม่เจ็บ แต่ก็อยากให้หยุด อ่ะ...ทำไมฉันร้อนแบบนี้คุณจิณณ์ อื้อ...” ร่างกายกับคำพูดของสาวใหญ่กำลังสวนทางกันอย่างน่าอาย เธออยากกัดปากตัวเองนัก แต่ก็ทำไม่ได้เมื่อปากหนาของคนเหนือร่างทาบทับลงมาบดจูบปิดกลืนคำพูดของเธอไว้

“อ่า...อื้อ” จิณณ์ยกยิ้มเอ็นดูภรรยาใต้ร่างที่คำพูดและร่างกายกำลังสวนทางกัน เขาจะสอนให้เธอรู้จักหน้าที่ของภรรยาว่าต้องรองรับตอบสนองสามียังไงเวลาอยู่บนเตียง เอวหนาเคลื่อนไหวหนักหน่วงและอ่อนโยนสลับกันไปมาเพื่อให้เธอปรับตัวไปกับตัวเอง ปากหนาผละออกมาจากปากอวบอิ่มบวมเจ่อมาถูไถปลายจมูกและริมฝีปากไล้เลื้อยมาตามลำคอระหงที่ชื้นเหงื่อ

“อ่ะ...อื้อ มะ...ไม่ไหวแล้ว ร้อนเหลือเกิน ยะ...หยุดเถอะ ฉันร้อน อ่า...”

“เชื่อผมเถอะ คุณไม่อยากให้ผัวคนนี้หยุดหรอกแนน อ่า...หอมเหลือเกินทูนหัว อื้ม...” เขาผละหน้าออกจากซอกคอระหงมาเอ่ยพร้อมเคลื่อนปลายจมูกมาคลอเคลียกับโคนหูแล้วขบเม้มเบาๆ จนร่างน้อยใต้ร่างไหวสะท้านเสียว

“อ่า...อื้อ คุณมันเจ้าเล่ห์ อ่า...”

ใช่ เขาพูดถูก เธอไม่ต้องการให้เขาหยุด แต่ต้องการให้เขากระแทกตัวซอยถี่ขึ้น แรงขึ้นและลึกขึ้นต่างหากล่ะ แต่จะให้พูดก็น่าอายเกินจะกล่าว เธอได้แต่ปล่อยตัวเองให้เขาได้เชยชม เมื่อหลีกเลี่ยงและหนีสถานะภรรยาของจิณณ์ไม่ได้ก็ต้องจำใจกัดฟันยอมรับชะตากรรมของตัวเอง

“อ่า...คุณสวยและแน่นเหลือเกินแนน ผมรู้ว่าคุณอยากให้ผมทำยังไงและแรงแค่ไหน อ่า...ไม่ไหวแล้ว เราจะถึงสวรรค์พร้อมกัน ‘เมีย’ ของผม อ่า...โอว์...ซี้ด”

พั่บ พั่บ! พั่บ!

เมื่อรู้ว่าตอนนี้ร่างกายของบุณยดาไม่ได้รังเกียจตัวเองและยังตอบสนองตัวเองได้ดี แถมเจ้าหล่อนไม่เจ็บปวดแล้ว เขาก็เริ่มโหมเอวสอบสาวเอวซอยถี่เพื่อตัวเองและเจ้าหล่อนไปให้ถึงความสุขยามได้เป็นหนึ่งเดียวกัน