EP.26 คนที่แอบรัก
1029 Words
“รินรออยู่นี่นะ เดี๋ยวทิมมา”
พูดแล้วก็วิ่งเร็วปรื้อออกไปจนไม่ทันจะฟังสิ่งที่น้องชายทัดทาน ก็เพราะหัวใจของหล่อนกระโจนไปถึงหน้าโรงเก็บหญ้าแล้วน่ะสิ และแค่เพียงเห็นเจ้าของร่างสูงที่ยืนหันหลังให้
เสื้อสีขาวสะอาดตานั้นราวจะเป็นเอกลักษณ์สมชื่อ ‘คุณชายเนี้ยบ’ เพราะแม้จะอยู่ท่ามกลางบรรยากาศโรงนา เขาก็ยังดูแตกต่าง สะอาดสะอ้านต่างจากทุกสิ่งรอบตัวราวกับเทวดาบังเอิญมาเดินดิน
กรวินท์ซี้ดปากเพราะเสียวฟันขึ้นมาอีกแล้ว แต่ครั้งนี้ไม่ได้แค่เสียวฟันเพราะมีอย่างอื่นร่วมด้วย
“อูยยยยย... ซี้ด...”
หล่อนซู้ดลมหายใจผ่านปากเพราะน้ำลายที่เริ่มมาสอจนต้องรีบกลืนลงคอ ฝ่ามือทาบที่บริเวณหน้าท้องเพราะอาการหวิวโหวงราวอวัยวะภายในหายไป
ในช่องท้องของหล่อนคล้ายมีแต่เพียงความว่างเปล่าเป็นโพรงลึกจนเหมือนกับมีผีเสื้อนับร้อยเข้ามาบินวนเวียนฉวัดเฉวียน หล่อนเคยมีอาการแบบนี้มาแล้วจนต้องไปค้นหาคำตอบและก็ได้รู้ว่านี่คืออาการตื่นเต้นจนทำให้การเคลื่อนตัวของลำไส้ลดลงจึงรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อบินว่อนอยู่ในท้อง ซึ่งหล่อนจะเป็นทุกครั้งที่เห็นเขา
ฝ่ามือทาบอยู่ที่ตำแหน่งของหัวใจ พยายามสูดลมหายใจเข้าลึก เพราะนี่คือสิ่งที่หล่อนคาดหวังมาตลอดตั้งแต่เริ่มรู้จักความรัก หล่อนหวังจะมีวันนี้ วันที่เขามาหา แม้จะเป็นเพียงหวังลมๆ แล้งๆ แต่มันก็ช่วยทำให้หัวใจหล่อนมีความสุข แต่ก่อนหล่อนเคยคิดว่าตัวเองอาจจะเพี้ยนที่หลงรักเขาอย่างเอาเป็นเอาตายจนถึงขนาดมองใครคนอื่นไม่ได้เลย แต่เวลานี้หล่อนได้คำตอบแล้วว่านั่นอาจเป็นเพราะโชคชะตาดวงเนื้อคู่ จึงทำให้หล่อนรักมั่นแต่เพียงเขาคนเดียวเท่านั้น
หล่อนเกิดมาเพื่อเขาและเขาเองก็เกิดมาเพื่อหล่อน
“เฮียหมี่” หล่อนจะเรียกเขาแบบนี้
แต่กรวินท์ยังไม่ทันก้าวเข้าใกล้เพื่อมองเขาให้ชัดเต็มสองตา เจ้าของร่างสูงที่หันกลับมาเผชิญหน้าก็ทำให้หล่อนคล้ายจะถูกสตาฟ เลือดในกายราวจะหยุดไหลเวียน อาจเรียกได้ว่าโลกรอบกายหยุดหมุนก็ได้ ยิ่งเจ้าของร่างสูงใหญ่ก้าวเข้าใกล้ หล่อนยิ่งกระดิกกระเดี้ยตัวไปทางไหนไม่ได้เลย
“สวัสดี”
เสียงทุ้มที่เอ่ยทัก แม้จะเห็นแค่ครึ่งหน้าเพราะเขาสวมหน้ากากปิด แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาเพราะหล่อนเห็นเขาในใจเสมอ รอยยิ้มกว้างระบายบนใบหน้า ริมฝีปากอวบอิ่มขยับจะทักทาย ‘เฮียหมี่’ หล่อนจะเรียกเขาแบบนั้น แต่แค่อ้าปาก เสียงยังไม่ทันได้ส่งไปเขาก็ชิงพูดเสียก่อน
“ผมมีเรื่องต้องตกลงกับคุณ”
“เอ่อ... ค่ะ” กรวินท์รับคำอึ้งๆ ขนทั่วกายลุกพึ่บ ทั่วทั้งร่างร้อนผ่าวไปหมดเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เขาพูดกับหล่อน
“จะคุยตรงนี้หรือไปคุยที่อื่น”
“ตรง... ตรงนี้ก็ได้ค่ะ”
กรวินท์ตอบไปแบบนั้นเพราะจะให้หล่อนตอบว่าอะไรได้ในเมื่อน้ำเสียงเรียบแต่กรุ่นไปด้วยความไม่พอใจอะไรบางอย่างและหัวคิ้วเข้มที่ขมวดเข้าหากันนั้น แทบทำให้อารมณ์หวามของหล่อนกระเจิง เพราะนั่นบ่งบอกว่าไม่ใช่เรื่องดีแน่ที่เขาจะคุย
“ดี งั้นผมขอพูดตรงๆ เลยก็แล้วกันจะได้ไม่เสียเวลาคุณมากเท่าไร”
“ค่ะ” อีกครั้งที่หล่อนรับคำเขา ดวงตาหวานเหลือบมองใบหน้า แม้จะเห็นเพียงครึ่งหน้าบน แต่หล่อนก็อยากรู้ว่าสายตานั้นจะสื่ออารมณ์ไหน
“คุณคงรู้แล้วเรื่องที่แม่ผมมาคุยกับพ่อแม่ของคุณ”
“ค่ะ”
“ผมคิดว่ามันจะเป็นการดีด้วยกันทั้งสองฝ่าย หากเราจะตกลงกัน”
“ตกลง... ยังไงเหรอคะ”
กรวินท์มองเขาเขม็ง เพราะหล่อนถามแล้วเขาก็ถอนหายใจเฮือกหนึ่งหันหน้ามองไปทางอื่นก่อนจะหันกลับมาเหมือนคนไม่สบอารมณ์กับคำถามของหล่อน หรือเขากำลังชั่งใจที่จะพูดอะไรออกมา แต่รวมๆ ก็ยังเป็นความไม่พอใจอยู่ดี
“ตรงๆ ไม่อ้อมค้อมนะ ผมไม่อยากถูกคลุมถุงชน คนจะเป็นสามีภรรยากันควรเริ่มจากรักกันก่อน ไม่ใช่แต่งงานแล้วไปรักกันทีหลัง ใช่ไหม”
“เอ่อ... ค่ะ ใช่ค่ะ”
เสียงแผ่วเบาตอบออกไป คล้ายจะเป็นลมผ่านจากลำคอเสียมากกว่า เมื่อเจ้าของน้ำเสียงทุ้มน่าฟังนั้นเอ่ยคำเฉือนใจ และหล่อนก็เห็นว่าดวงตาคมคู่นั้นตวัดสำรวจหล่อนปราดเดียวทั่วทั้งตัวก่อนที่เขาจะจ้องแต่เพียงหน้า แต่ก็คล้ายว่าไม่ได้จ้อง เหมือนเขาจะมองแค่เพียงหน้าผากของหล่อนเสียด้วยซ้ำ และไม่ใช่ประหม่าเขินอายนั่นคือรังสีความรังเกียจชัดๆ ที่แผ่ออกมา
“โอเค พูดง่ายๆ เข้าใจง่ายก็ดี จะได้ไม่มากความ”
วงศวัฒน์พูดพลางตวัดสายตาสำรวจใบหน้าและรูปร่างของว่าที่เจ้าสาวที่แม่จับจองไว้ให้อีกครั้ง เขาคิดถูกแล้วที่เชื่อคำแนะนำของนัท เพราะหากปล่อยเลยตามเลย เขาคงไม่แคล้วได้ตกนรกทั้งเป็น เพราะผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาในระยะห่างราว 2 เมตรนี้ มองปราดเดียวก็สำรวจได้ทั่วทั้งตัว และบอกตัวเองว่าไม่คิดจะสำรวจซ้ำเป็นครั้งที่ 3 อย่างแน่นอน
หล่อนสูงโปร่งซึ่งหาได้ยากสำหรับผู้หญิงในละแวกนี้ รูปร่างได้สัดส่วนไม่มีส่วนไหนที่ไม่งาม แต่ดวงตาที่ฉ่ำบวมเหมือนคนเพิ่งตื่นหรือไม่ก็นอนไม่พอ กับใบหน้าที่เปรอะเปื้อนคราบดินเป็นปื้นเหมือนลูบเหงื่อออกลวกๆ เรือนผมชื้นไปด้วยเหงื่อแนบกับศีรษะ แม้แต่ช่วงที่เป็นหางม้าทิ้งตัวกับแผ่นหลังเกาะกันเป็นก้อนก็ยังมองรู้ว่ามันเปียกเหงื่อ ทั้งหมดนั้นรวมๆ แล้วดูไม่น่ามอง
- Writer
