“เส้นใหญ่คิดถึงคุณย่าม้ากมากค่ะ แล้วก็คิดถึงลุงหมี่ด้วย เส้นใหญ่มีขนมมาฝากคุณย่ากับลุงหมี่เยอะเลยนะคะ คุณพ่อบอกว่าคุณย่าชอบมากด้วยค่ะ”
“โถ... ตัวน้อยของย่า ขอบคุณนะคะที่คิดถึงย่า ซื้อขนมมาฝากย่าด้วย”
“ก็เส้นใหญ่รักคุณย่าไงคะ รักลุงหมี่ด้วยค่ะ”
เด็กน้อยพูดประจบพร้อมกอดคอเจ๊หงส์อย่างแสนรักจนเจ๊หงส์น้ำตารื้นอุ้มหลานสาวขึ้นกอดซบแนบอก วรพรตยิ้มก่อนจะถาม “แล้วเฮียหมี่กับวุ้นเส้นล่ะครับแม่” ถามพร้อมหันหาเพราะคาดว่าพี่ชายคงอยู่แถวๆ นี้ ในเมื่อแม่กำลังจัดเตรียมห้องหอให้ ส่วนน้องสาวนั้นเขาเห็นรถจอดอยู่ก็แปลว่ากลับมาแล้วเหมือนกัน
“หมี่อยู่ออฟฟิศโน่น อย่าหวังนะว่าจะมาดูน่ะ ไม่เคยเฉียดใกล้เลยด้วยซ้ำ แล้วก็อารมณ์ไม่ดีขัดหน้าตามากเลยด้วย”
วรพรตมองแม่ที่ทำน้ำเสียงประชดเล็กๆ แต่ใบหน้ากลับยิ้มกริ่มสมใจ
“นี่สรุปว่าเฮียไม่โอเคจริงๆ เหรอครับ พรุ่งนี้แล้วนะ”
“เล็กไปดูเองเหอะ เมื่อกี้วุ้นเส้นเพิ่งเข้าไป
