ตำหนักไท่จี่เตี้ยน
ภายในห้องพระสำราญ พระวรกายอันบอบบางของ ฮองไทเฮากำลังถูกหลิวซือเย่คอยนวดเฟ้น เพื่อเอาอกเอาใจคนเป็นป้าให้กลับมาโปรดปรานนางเช่นเดิม
ท่ามกลางพระพักตร์ที่เต็มไปด้วยรอยแย้มเยือนก่อนจะแสยะยิ้มเหยียดเมื่อเห็นท่าทีของหลานสาวจากที่เคยจองหองเพราะคิดว่าพระสวามีให้ท้ายแปรเปลี่ยนไปทันใด เมื่อล่วงรู้แล้วว่าผู้ใดกันแน่เป็นผู้มีอำนาจโดยแท้จริง
ทันใดนั้นเอง
“เสด็จย่า! เสด็จย่าแย่แล้ว!!!”โจวอี้หานตะโกนดังก้องมาแต่ไกลก่อนจะวิ่งเข้ามาภายในห้องดังกล่าวแทบจะเรียกว่ากระโดดก็ว่าได้
“มีอะไรหานเอ๋อเหตุใดต้องส่งเสียงร้องตะโกนโวยวายเช่นนี้ นี่มันในเขตวังหลวงนะไม่ใช่ตลาดร้านค้าหรือโรงเหล้าที่เจ้าชอบไปย่ำสุราและนารีเพื่อชื่นชมความครึกครื้นเช่นนั้น”นางตำหนิหลานชาย
“เสด็จย่า! เสด็จพ่อสวรรคตแล้ว!”โจวอี้หานรีบบอกอย่างรวดเร็ว
ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้นนางจิ้งจอกเฒ่าถึงกับนิ่งงันไปชั่วขณะ ไม่คาดคิดว่
