ความเดิมจากตอนที่แล้ว
“จะทวงบัลลังก์ให้เสียเวลาไปทำไมในเมื่อทุกวันนี้แผ่นดินเทียนจินข้าเป็นผู้ปกครองและดูแล กำลังทหารทั้งแปดกองทัพล้วนขึ้นตรงและอยู่ภายในกำมือของข้าทั้งสิ้น ที่มาเข้าเฝ้าเสด็จแม่ในวันนี้ก็เพื่อจะทูลให้ทรงทราบ ว่าพิธีอภิเษกสมรสระหว่างสองแคว้น ข้าจะเข้าพิธีแทนหานเอ๋อให้เอง องค์หญิงจ้าวลี่ย่าจะเป็นพระชายาเอกของอุปราชแห่งเทียนจิน ไม่ใช่พระชายาเอกขององค์ชายรัชทายาทอีกต่อไป!!!”รับสั่งพร้อมทอดพระเนตรฮองไทเฮาที่มีพระอาการแปลกพระทัยและเต็มไปด้วยความงุนงงที่จู่ๆ เหตุการณ์ก็แปรเปลี่ยน
“เจ้าจะเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับองค์หญิงแคว้นจ้าวแทนหานเอ๋ออย่างนั้นเหรอ”ฮองไทเฮารับสั่งถามย้ำเพื่อให้แน่พระทัย
“พ่ะย่ะค่ะ!”อุปราชรูปงามรับสั่งตอบเพียงสั้นๆ
ตุบ! พระวรกายของฮองไทเฮากระแทกลงบนตั่งที่ประทับด้วยความโล่งพระทัยครั้นได้ยินเช่นนั้น ด้วยเพราะท่าทีอันแข็งกร้าวเต็มไปด้วยความดุดันเมื่อครู่ที่ผ่านมา
