โต้วเซ่าเหล่ยเมาหนัก เขาดื่มสุรากับเหล่าองค์ชาย กระทั่งเกือบถึงเที่ยงคืน พอกลับตำหนัก ก็เห็นว่าชายาเอกและชายารองนอนหลับแล้ว นอกจากนั้นทั้งสองยังหาทางกลับบ้านเดิมของตนด้วย เหตุใดถึงเป็นเช่นนั้น พวกนางต่างรักตัวกลัวตาย ไม่กล้าพบหน้าเขา เพราะทั้งคู่ถูกต่างมีความผิดใหญ่หลวง แต่พอจะคิดฆ่าตัวตาย เขาก็ขู่ว่า นางทั้งสองคนจะมีวิญญาณทั้งตระกูลไปอยู่ร่วมขุมนรกด้วย ดังนั้นหากเขาไม่อนุญาตให้ตาย พวกนางก็ต้องดำรงตำแหน่งชายาของเขาเช่นนี้ต่อไป ยิ่งกว่านั้นทั้งสองย่อมรู้ว่า บุรุษที่เคยมีความสัมพันธ์ด้วย หายตัวไป และตอนนี้ตกอยู่ในมือของฝ่ายตรงข้าม ที่รอวันเปิดโปงเรื่องเหม็นเน่าที่พวกนางเคยก่อไว้ในอดีต “เอ่อ นางรอองค์ชายที่เรือนขอรับ แต่กิริยามารยาท ยังไม่สำรวมเช่นเดิม” จางคังฉิกรายงานนายของตน “อืม... แล้วใบหน้า และทรวดทรงเล่า ยังงดงามหรือไม่” จางคังฉิกเหมือนจะรอเวลานี้มานาน เขาเลยถอนหายใจเฮือกใหญ่ๆ แ