ตอนที่ 7 : ความบังเอิญ
หนึ่งสัปดาห์ต่อมา…
เพลงขวัญก้าวออกมาจากสนามบินเชียงใหม่ตอนเวลาหกโมงเย็น ในช่วงฤดูหนาวทางตอนเหนือแบบนี้ทำให้ตะวันตกดินตั้งแต่หัวค่ำ เลยทำให้รอบๆดูมืดเร็วกว่าที่ควร
หญิงสาวเดินออกมานั่งรออยู่ที่หน้าอาคาร พลางกดสายโทรศัพท์ต่อสายหามะลิหนึ่งในทีมอาสาสมัครเพื่อบอกให้อีกฝ่ายช่วยบอกคนขับรถให้มารับเธอที่สนามบิน เนื่องจากก่อนหน้านี้เธอนั้นติดงานด่วนเลยทำให้ต้องตามคนอื่นมาทีหลัง แต่เพราะรีบเดินทางเลยไม่ได้แจ้งกับใครไว้ล่วงหน้าว่าจะตามมา โดยคิดว่าถ้ามาถึงแล้วค่อยติดต่อให้รถมารับ แต่พอต่อสายหามะลิกลับไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ตอบรับเสียอย่างนั้น
“ทำไมถึงโทรไม่ติดนะ โทรศัพท์ของมะลิมีปัญหาอะไรหรือเปล่าเนี่ย”
หญิงสาวบ่นด้วยรู้สึกหงุดหงิดพลางกังวลใจ เพราะเวลานี้ก็เริ่มมืดแล้ว หากเธอยังไม่เจอทีมงานก็ยังไม่รู้สึกอุ่นใจ
“เดี๋ยวก่อน จอดรถ”
คีรินเอ่ยกับเลขาส่วนตัวที่ทำหน้าที่ขับรถ ขณะที
