"ทำไมคะ" แพรพิศถามด้วยความงุนงง เขาจะมาไม้ไหนอีก
"จู่ๆ ก็ท้องเสียกะทันหัน แค่ให้แน่ใจว่า มันจะไม่กำเริบขึ้นมาระหว่างทางตอนขับรถกลับ..."
แพรพิศรีบเบือนหน้าหนีทันที บอกไม่ถูกว่าควรเห็นใจหรือจะสมน้ำหน้าเขาดี
"ตามใจคุณสิคะ แต่ถ้าคุณแน่ใจว่า อาการดีขึ้นแล้ว จะกลับก็ช่วยล็อกประตูห้องให้แพรด้วยก็แล้วกันค่ะ"
บอกแล้วก็รีบเดินเข้าไปในห้องนอนทันที
ส่วนอัคราก็ถอยกลับมานั่งลงที่โซฟา นานๆ เข้าก็เผลอเอนตัวลง แล้วนอนหลับอยู่ตรงนั้นด้วยความง่วงทีเดียว
อัคราตื่นขึ้นมาเกือบหกโมงเช้า ทีแรกเขากะว่าจะกลับสักตอนตีสามเพื่อให้แน่ใจว่าผู้ชายคนนั้นจะไม่หวนกลับมาหาทางปีนเข้าห้องเธออีก แต่เอาเข้าจริงๆ ก็เผลอหลับยาวมาถึงตอนนี้
