Surrender (Boy Next Door 2)

Prologue

Prologue

PINAPASADAHAN ko ng tingin ang i********: ko habang nakikinig ng Music. Iyong IPod kong sinaksak ko sa mini speaker ko. Medyo malakas dahil favorite band ko iyon at saka hindi naman dinig sa labas. My bestfriend, Jahcia, texted me na papauwi na siya galing school. We’re both Nursing student pero mas ahead lang ako sa kanya. Mamaya naman ay pasok ako Coffee shop as a barista. Part- time job ko lang iyon pangdagdag sa tuition at pang buhay sa amin dito. Syempre kailangang maghirap din kung gustong mabuhay sa dayuhang bansa. Kinuha na nga ako ng Tita ko mula sa Pilipinas tapos magpapabaya pa ba ako? Opportunity na ‘to uy!

Nakadapa ako sa kama ako. Munching Gummy bears and banging my head while singing out loud. Napahinto ako ng makita kong pina-follow na ko ng crush kong si Dr. Liam Thompson. s**t! Ni-like pa niya ang isang selfie ko! Impit na tili ang ginawa ko at nagpagulong gulong pa ko sa kama. My gosh! ‘asan na ba si Jahcia ng mapabalita ko na sa kanya ang breaking news! At tila sagot mula sa langit ay bumukas ang pinto at dumungaw ang cute na cute kong bestfriend.

“Jahcia!” sigaw ko na para bang daig ko pa ang nanalo sa lotto.

Well, iyong katulad ni Doc Liam ay singhalaga ng dollars!

With a hint of glee on my face, She norrowed her eyes at me. Lumapit siya sa speakers ko at binaba ang volume nito. Napatayo ako sa kanya at dinamba siya ng yakap. Halata namang nagulat siya at muntik ng mapaatras.

“Ano bang ganap ha?” nagtatakang tanong niya. Siguro mukha na kong baliw sa harap niya.

Hinawakan ko siya sa magkabilang braso. “Jahcia, pina-follow na ako ni Doc Liam sa i********:! Grabe magpapasaksak ako ng anesthesia sa sobrang saya ko, bakla!” tumatalon pa ko sa sobrang excitement ko. Si Jahcia naman ay tinatawanan lang ako.

“Grabe ka. Talagang magpapasaksak talaga?”

“Ang tagal-tagal ko ng ini-stalk iyon, syempre! Kapag talaga niligawan ako no’n, wala ng atrasan ‘yon! Sunggab agad! Wooh! Tapos magkakaanak pa ako ng mestiso at mestisa!”

Ako naman ang hinawakan niya at pinahinto ako sa pagtatalon. Kinuha ko ang phone ko at pinakita ko sa kanya. “Okay, okay. Kalma na, Riel. May bisita kasi tayo sa labas..” mahinhing sabi niya. She was always calmed and reserved. Ganito na siya mula nang nakilala ko.

Hindi pa ako agad tumingin sa kanya dahil busy ako sa paghahanap ng maipo-post sa IG ko. Para palaging makita ni Doc Liam ang mukha ko sa newsfeed niya. “Talaga? Sino naman?” wala sa sariling sagot ko.

“Iyong kapatid ni M-Matteo..” halos pabulong niyang sabi.

In an instant ay, nag-angat ako ng tingin sa kanya at nawala ang focus sa IG. Kumunot ang noo ko. Suddenly, the ambiance changed. I know who’s she referring to.

Her jerk ex-husband. And wait? Kapatid?

“Kapatid? Wait..does he knows that You’re here in Vancouver?” nag-aalalang tanong ko. The last time I checked, she loathed her jerk ex.

Lalo akong nagtaka ng umiling siya. “Hindi. Kanina ko lang nalaman na siya pala ang sponsor ko. He approached me. Pero sabi niya ay walang kinalaman ang kapatid niya rito.”

Naintriga ako. Weh? Kapatid niya ang nag-shoulder ng pang-aral niya tapos walang alam ang gunggong niyang ex? Sorry for the word pero, awang-awa kasi ako kay Jahcia ng nakilala ko siya. She was broke and homeless at the young age. So, talagang inis ako doon sa ex niya.

Tumingin siya sa pinto. At saka ako tiningnan. I sighed. Maybe she wants me to know him. Whatever. “Alright.” sabi ko. Dumakot ako ng gummy bears bago ako lumabas. Nauna ng lumabas sa akin si Jahcia. Hindi na akong nag-abala pang tumingin sa salamin. Lumabas ako sa kwarto ng may nginunguyang gummy bears. But I was halted when I saw a demigod man seating on our couch. Para tuloy biglang nahiya iyong couch namin dahil sa pag- upo doon ng isang lalaki.

My mouth parted a bit. What the f**k? Is that even a human?

I felt my stomach churn in delight when I landed my eyes at him. He’s so gorgeous! Is that even enough to describe him? No. Broad shoulders, long legs and tight muscles. Am I looking to Oliver Queen? No way!

“Riel..” Jahcia called me but I was too busy to even look at her. Feeling ko baka mawala itong lalaking ito ‘pag tinanggal ko ang mga mata ko sa kanya.

Then at last, he noticed me. Nagkatitigan kami. He furrowed his thick brows at me. Pero parang tanga pa rin ako dahil hindi ako kaagad nakapagsalita. Kaya naman itong lalaki na lang ang tumayo at lumapit sa akin. Ang tangkad pa! Hanggang balikat lang ata niya ako e. Shucks! Almost perfect...almost perfect.

Tiningnan niya ko mula ulo hanggang paa. Kinabahan ako at nagwala ang puso ko. Ano ba, relax lang. Lalaki lang iyan.

“Hi, I’m Rixor De Silva.” rumehistro agad sa aking utak ang malalim at baritono niyang boses. His white and perfect set of teeth showed.

Napanganga pa rin ako sa kanya. Nakakahiya! Inabot ko ang kamay niyang kanina pa yata gustong makipag- shakehands. “L-Lauriel..Lauriel Domasig. Jahcia’s friend..”

Parang may kung ano’ng kuryente akong naramdaman nang hawakan ko ang kamay niya. I looked at Rix but he just smirked at me.

Hindi ko alam kung ano’ng meron sa ngising iyon pero hindi ko iyon nakalimutan. Parang sirang plaka na paulit-ulit kong naaalala.

I admit, naging crush ko siya. Kaya napaisip ako, ano kayang itsura no’ng jerk ex-husband ni Jahcia? I mentally rolled my eyes.

Naging madalas ang pagpunta niya sa apartment. Closed na ata sila ni Jahcia. May parte sa utak ko na nagselos at nainggit ako. Kahit si Doc Liam nakalimutan ko dahil sa kanya. Pero, hindi naman ako ganoong kababaw para makipagkumpetensya pa sa kaibigan ko. If he likes Jahcia, then go! I won’t be a hindrance to them.

Nakikita ko kasi si Mariel kay Jahcia. Mariel is my younger sister. Hanggang ngayon sinisisi ko pa rin ang sarili ko sa pagkawala niya. It was my fault! Iniwan ko siya at hanggang ngayon dala-dala ko iyon. Naging malungkot ang pamilya ko buhat ng mawala siya. At iyong mga ‘di ko nagawa sa kapatid ko ay binigay ko na lang kay Jahcia. Kaya kung magkaroon man siya ng panibagong lovelife ay buong puso ko siyang susuportahan.

But as days went by, I felt changes. It seems really weird. At wala akong magawa kundi ang mapaisip. Sa sobrang pag-iisip ko nga feeling ko sheriff na ko.

Everytime he’s at home. I felt like, his intentions were different. The way he stared was kinda different from the way he spoke. At tuwing mapapatingin ako sa kanya, palagi ko siyang nahuhuling nakatitig sa akin.

Sa umpisa ay nginingitian ko lang siya pero iyong napapadalas ang titig na iyon ay hindi ko na maiwasang kabahan. It could literally wreck off my chest because of a violent heartbeat. Ni hindi na ko kinikilig sa kanya e. Kaya naman mula noon ay iba na ang iniisip ko sa kanya. Jahcia said he is Matteo’s half-brother. Coinsidence lang ba ang pagkikita nila dito sa Canada? He said they’re not closed. O ganito lang ba siya kalapit sa mga tinutulungan niya? At ang bumabagabag sa akin ay tuwing nababanggit ang pangalan ng kapatid niya ay nag-iiba ang mga mata niya. Nawawalan ito ng buhay. His jaw was clenching. Hindi ko alam kung napapansin ito ni Jahcia pero ayokong ungkatin dahil maaalala lang niya ang jerk niyang ex.

Isang gabing hindi ako makatulog, ay nagtimpla ako hot chocolate at tumambay muna sa balcony. My insomnia attacks. I was peacefully sipping my cup when I noticed somebody.

Tiningnan kong maigi dahil madilim sa kinaroroonan niya. Gabing-gabi na at nakatayo pa doon? He was smoking dahil naaninag ko ang sindi ng sigarilyo. He was leaning in a car. And...he was looking at my direction!

I gasped. Nakatingin siya sa akin. Then I realized I knew who he is! It can’t be. Sabi ni Jahcia ay nasa New York ito ah! Kumalabog ang puso ko. I swallowed. Why is he looked so creepy? Alam ko at nakikita kong nakatitig sa akin ang mga malalalim niyang mata. Ang mga matang may tinatagong sakit, galit at poot.

I couldn’t move. Even a single step. Naestatwa ako at parang may pandikit, hindi ko matanggal ang titig ko sa kanya. My heart was racing uncontrollably.

Hinihintay kong matauhan siya sa pagtitig sa akin pero hindi. Patuloy pa rin siya sa pagninitig at tila wala lang sa kanya. Walang tao sa labas at tanging siya lang ang nasa kalsada.

Gigisingin ko ba si Jahcia? If he’s looking at her why did he just come and ask? He’s weird. He’s weird and scary. I felt major goosebumps. “Rix...” I shakily whispered.