พี่ไฟไม่พูดอะไรเลยสักนิดเขาก็ยิ้มมุมปากก่อนจะหักเลี้ยวรถจอดที่ข้างทางจนฉันมึนงงไม่น้อย จึงหันไปมองก็พบว่าพี่ไฟจอดที่หน้าร้านสะดวกซื้อ จนฉันหันไปสบตากับเขา
“พี่ไปซื้อถุงยางแปบ”
“ถุงยางเหรอคะ?” ถามกลับด้วยสีหน้ามึนงง แต่พี่ไฟก็โน้มใบหน้าเข้ามาใกล้จนฉันหน้าร้อนไปหมดกับการจู่โจมที่รวดเร็ว
“หรือจะไม่ให้พี่ใส่” ส่ายหน้าไปมาเพราะอันดับแรกที่ต้องระวังเลยถ้าไม่สวมถุงคือฉันอาจจะท้องได้ “พี่ใช้แบบเบาบาง หนูไม่รู้สึกหรอก”
“หนูรู้” พูดจบก็ตรงเข้าร้านสะดวกซื้อสักพักก็ออกมาพร้อมกับซองบุหรี่สองซองและกล่องถุงยางอนามัยสองกล่องแบบเบาบางจริงๆ เท่าที่ฉันหรี่สายตาดู
เราสองคนมาถึงคอนโดของพี่ไฟซึ่งหรูหรามาก ฉันเดินตามพี่ไฟขึ้นคอนโดไปกระทั่งพี่ไฟหยุดเดินและเท้าเอวมองไปยังชายสูงใหญ่อีกสองคนซึ่งจำเขาได้ดีเลยว่าพวกเขาคือเพื่อนของพี่ไฟ
“น้องพะแพง!” พี่ลี้เทียนที่พี่ไฟแนะนำให้รู้จักเรียกชื่อฉันด้วยน้ำเสียงตื่นเ
