ข้ามเวลามาใช้ชีวิตที่ดีกับระบบความสัมพันธ์ (70's)

ตอนที่ 15/1

เช้าวันหมั้น ทุกอย่างถูกเตรียมการไว้หมด ทางพ่อแม่หวัง เองได้เตรียมสินสอดของหมั้นไว้ให้ลูกชาย การหมั้นเป็นพิธีเล็กๆ เลี้ยงแขกไม่กี่สิบคนส่วนใหญ่ ก็เป็นญาติๆ กัน มีครอบครัวพี่สาวรองกับสามีที่อยู่ในเมือง เฟยเถาขอตามมาด้วยเพราะยังไม่ได้ทำงาน และ น้องสาวคนเล็กกับสามีที่มา นอกนั้นจะเป็นผู้อาวุโส ในหมู่บ้านที่เป็น สหายคุณปู่จ้าว รวมทั้งเจ้าหน้าที่หน่วยคอมมูน 3 คน ท่านผู้นำหมู่บ้านและภรรยา มาเป็นสักขีพยานให้ด้วย

ก่อนวันงานพ่อแม่ของอิงเยว่ และ ป้าสะใภ้ เป็นคนไปซื้อของมาไว้เตรียมอาหาร เพราะต้องเข้าไปบอกพี่สาวรองด้วยนั่นเอง อาหารที่ต้องต้มตุ๋นได้ทำเอาไว้ล่วงหน้า ส่วนจานผัดตอนเช้าจึงมาทำกันอีกที เพราะไม่ได้มากมายจึงช่วยกันทำภายในบ้าน อิงเยว่ เป็นคนปรุงอย่างเดียว ทำเสร็จถึงไปอาบน้ำแต่งตัวและเริ่มมีแขกมานั่งจิบน้ำชา กับปู่และย่าจ้าว บ้างแล้ว

อิงเยว่ แต่งตัวอยู่ในห้องและไม่ได้แต่งมากมาย เพราะเธอสั่งซื้อเซ็ทเครื่องสำอาง สำหรับเด็กสาว ออกมา เพราะเครื่องหน้าที่ดูดีอยู่แล้ว เธอทาแป้งและลิปกลอส เพียงเล็กน้อยก็ดูน่ารักสมวัยแล้ว แม่หลี่อิง เข้ามาดูลูกสาวแต่งตัวอีกทีหนึ่งก็อดที่จะภูมิใจในตัวลูกสาวไม่ได้ ลูกสาวเธอช่างสวยน่ารักหาคนเทียบได้ยากจริงๆ

" วันนี้หนูดูโตขึ้นและสวยงามมากจ้ะ"

" อะไรกันคะแม่ ชมแบบนี้แสดงว่าทุกวันหนูไม่สวยหรือคะ"

" ทุกวันก็สวยน่ารักแต่วันนี้ มากกว่าทุกวัน"

" ก็หนูเหมือนแม่ยังไงล่ะคะ จริงไหม"

" อืม อันนี้แม่ก็ไม่เถียงหรอกนะ "

" วันนี้พี่รองจะมาไหมคะ " อิงเยว่ ถามถึงพี่สาว เพราะพ่อไปส่งข่าวที่บ้านพี่เขยแล้ว แต่เหมือนพี่สาวจะกำลังท้องจึงไม่รู้ว่าจะมาไหม

" พ่อบอกว่า พี่รองของลูกแพ้ท้องอย่างมาก ถ้ามาไหวจะมา ถ้ามาไม่ได้ก็ฝากอวยพร มาให้แล้ว รอวันแต่งพี่รองต้องมาแน่ๆ จ๊ะ" แม่บอก

" หนูลืมเขียนจดหมายบอกพี่ใหญ่เลย " อิงเยว่

" ไม่เป็นไรหรอก พี่ใหญ่ของลูกเป็นคนมีเหตุผล และอีกอย่างเรื่องแบบนี้เรากำหนดอะไรเองไม่ได้ อิงเอ๋อ ค่อยเขียนจดหมายบอกพี่เขาทีหลังก็ได้ "

" ค่ะ แม่ "

" แม่ ลูก เสร็จหรือยัง ฝั่งบ้านหวังเขามาถึงแล้วนะ " พ่อเดินมาเรียก

" เสร็จแล้วค่ะ หนูต้องออกไปต้อนรับไหมคะ"

" ลูกออกไปนั่งรอที่ห้องโถงเลย ทางนั้นเขากำลังจัดของหมั้น และจดรายการให้ผู้นำทำพิธีและเขียนในหนังสือสัญญาหมั้นอยู่เดี๋ยวเสร็จก็ประกาศและมอบของหมั้นก็เสร็จแล้วล่ะ เอ้อ อาหลี่ ได้เตรียมของขวัญรับไหว้ให้ทางนั้นแล้วใช่ไหม อิงเอ๋อ ลูกเตรียมของขวัญให้พี่เขาด้วยนะ "

" ฉันเตรียมแล้วค่ะ และอีกอย่างของหมั้นยังไงเราก็คืนให้เขาสองคน อยู่แล้ว "

" หนูเตรียมไว้แล้วค่ะ" อิงเยว่ บอกพ่อไปทั้งที่ในหัวกำลังถามเอลิค ว่าต้องใช้อะไรเธอคงต้องสั่งซื้อในร้านระบบได้ไมายาก

" อืม ดี อาหลี่เราออกไปต้อนรับแขกก่อน เถอะ"

" ค่ะ เดี๋ยวลูกค่อยตามออกไปนะ แม่จะให้ อาเจี้ยนมาบอก อีกที"

" ค่ะแม่ "

พ่อแม่ออกไปแล้ว อิงเยว่ รีบเข้าร้านระบบ เพื่อดูของที่พอจะให้เป็นของรัฐหมั้นให้คู่หมั้นก่อน

" โฮส ครับจากข้อมูล ที่นิยมใช้เป็นของรับหมั้น มีหลายอย่าง เช่น แหวน หยก สร้อยคอ กำใล ประมาณนี้ครับ "

" เอาแหวนแล้วกันแล้วจะรู้ขนาดได้อย่างไงล่ะ ไม่เคยวัด ด้วย"

" เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาครับ เอลิคมีรายละเอียดทุกอย่างของคู่ชีวิตของโฮสครับ โฮสต้องการเป็น หยก ทอง ทองคำขาว หรือแหวนอะไรครับ"

" อืม ฉันคิดว่าทองคงไม่เหมาะ เป็นทองคำขาวฝังเพชร ด้านในจะดีกว่า ว่าแต่ขอดูแบบและราคาก่อน แต้มจะพอไหมเนี้ย"

" ครับ "

จากนั้นแหวนตามแบบที่เธออยากดูก็ปรากฏขึ้นหลายสิบวง อิงเยว่เลือกที่ไม่ใหญ่และไม่เล็กจนเกินไปเป็นแหวนคู่ ลายเรียบๆ มีเพชรน้ำดีฝังด้านในทั้งของผู้หญิงและผู้ชาย ออกมา 1 คู่ ราคาก็ไม่ได้เรียบตามแบบแหวนสักนิด รอบนี้เธอต้องใช้เหรียญทองซื้อถึง 1,000 เหรียญ ก็เสียดายอยู่เหมือนกันเหรียญขนาดนี้ซื้อของสร้างบ้านคงได้หลังใหญ่มากทีเดียว เมื่อได้แหวนออกมา หลี่เจี้ยนก็มาเคาะเรียกเธอพอดี

อิงเยว่ เดินออกมาจากห้องพร้อมน้องชายเมื่อเข้ามาในห้องโถง และคำนับแขกผู้ใหญ่หลายคน เหอตี้จึงลุกขึ้น มารับไปนั่งตรงที่เตรียมไว้ให้ พ่อแม่หวัง มองลูกสะใภ้ อย่างเอ็นดู เมื่อนั่งเรียบร้อยผู้นำก็เริ่มพูดกล่าวตามพิธีการหมั้นหมาย

" ถ้ามากันครบแล้ว ก็เริ่มเลยนะ ผู้อาวุโส จ้าว อาหลง วันนี้ทางยุวชนหวัง เหอตี้ ได้พาพ่อแม่ มาขอหมั้นหมายหนูอิงเยว่ อย่างเป็นทางการรวมทั้งมาส่งหนังสือสัญญาหมั้นหมายและมีสินสอด เป็นเงินหยวน 2,000 หยวน ทองคำแท่ง 2 แท่ง ผ้าไหม 2 พับ ผ้าฝ้าย 2 พับ เครื่องประดับทอง 1 ชุด มาเป็นของหมั้นหมาย ผู้อาวุโสจ้าว อาหลงเทียน ตรวจดูก่อน ได้เลยถ้าเรียบร้อยจะได้ให้เด็กๆ ลงชื่อให้เรียบร้อย เขาทั้งสองจะได้เป็นคู่หมั้นกันสมบูรณ์"

" ขอบคุณท่านผู้นำครับ ทางเราไม่ได้ติดใจเรื่องสินสอด หรอกครับ " เทียนหลงบอก

เมื่อท่านผู้นำแจกแจงสินสอด และอ่านหนังสือสัญญาหมั้นเสร็จก็ได้ลงชื่อรับรองและให้เหอตี้และอิงเยว่ ลงชื่อก็เป็นอันแล้วเสร็จ พ่อแม่หวัง ก็ได้พูดคุยกับพ่อแม่ จ้าวเรื่องกำหนดวันแต่งงาน คือรออิงเยว่ อายุ ครบ 18 ปี ซึ่งก็เหลือเวลาอีก เกือบปี ถึงตอนนั้นคงปลูกบ้านเสร็จ โดยให้บ้านหวังเป็นฝ่ายหาฤกษ์วันแต่ง เพราะต้องแต่งเข้าบ้านหวัง พ่อแม่หวัง อยากจะให้แต่งเข้าบ้านที่เหอเป่ย์ ติดที่ลูกยังเป็นยุวชนอยู่ที่นี่ จึงบอกใกล้ๆ วันจะเดินทางมาจัดการเรื่องนี้ล่วงหน้า บ้านจ้าว ต่างยินดีกับอิงเยว่ ที่มีพ่อแม่สามีรักใคร่ ไม่รังเกียจแม้เป็นเด็กสาวชนบท

ส่วนเรื่องสินสอด ปู่ย่าและพ่อแม่ จ้าว ก็ยกให้ลูกสาวไว้ทั้งหมด เฟยเถา ที่มาร่วมงานแต่พ่อแม่ ไม่ให้เจ้าไปยุ่งเกี่ยวในห้องโถง เธอได้ยินพี่สะใภ้ทั้งสองคุยกันก็ได้แต่อิจฉา วาสนาของอิงเยว่และไม่คิดว่า บ้านหวังจะร่ำรวยขนาดนี้ ตั้งแต่เคยได้ยินสินสอดแต่งงานมา ในหมู่บ้านหรือตำบลนี้ ยังไม่เคยมีใครได้สินสอดเกิน 500 หยวนด้วยซ้ำ ตอนแต่งพี่สะใภ้ของเธอสองคน แต่ง เพียง 200 หยวน ผ้า 2 พับ ข้าวสาร 2 ถุง ก็ได้หน้ามากแล้ว และพี่สาวรองของบ้านสาม ที่แต่งปีที่แล้วก็ได้สินสอด 400 หยวน นาฬิกา 1 เรือน ข้าวสาลี 2 ถุง ผ้าฝ้าย 2 พับ นั่นก็ว่าเยอะมาก เพราะพี่สาวรองหน้าตางดงาม แม้รูปร่างจะเล็กกว่าอิงเยว่ แต่หน้าตาก็งดงาม เนื่องจากอาสะใภ้สามเองก็งดงามไม่น้อยเหมือนกัน แต่นี่อิงเยว่ ได้สินสอดถึง 2,000 หยวน ทองคำ 2 แท่ง เครื่องประดับทอง ผ้า 4 พับ ของพวกนี้จะตกเป็นของอิงเยว่ แบบไม่มีเงื่อนไขตามกฎของบ้านจ้าว เฟยเถา ไม่ได้พูดอะไร พี่สะใภ้ทั้งสอง เมื่อพูดกันเสร็จก็ไปเตรียมจัดอาหารให้แขกที่มาได้กินกันต่อไม่ได้สนใจเฟยเถาที่นั่งหน้าบึ้งตึงอยู่ตรงนั้น เพราะปกติน้องสามีคนนี้ก็ไม่ค่อยจะให้ความเคารพพวกเธออยู่แล้ว และไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ เพราะพวกเธอไม่ได้เรียนสูงและไม่ได้ร่ำรวยอะไร

เมื่อพ่อแม่หวัง บอกให้เหอตี้ ยกพานสินสอดให้ อิงเยว่ เมื่อเธอรับพานเสร็จก็หยิบกล่องแหวนออกมาและยื่นให้คู่หมั้น เหอตี้มองแหวนคู่ในกล่องและยิ้มออกมา เขาไม่มีแหวนนี่เอง เขาจึงหยิบแหวนวงเล็กออกมาเพื่อสวมให้ อิงเยว่ เมื่อสวมเสร็จเธอก็หยิบแหวนอีกวงมาสวมให้เหอตี้ เช่นกัน

" ขอบคุณครับ อิงเอ๋อ ที่เตรียมแหวนไว้ให้พี่ สวยมากครับ "

" ค่ะ "