ข้ามเวลามาใช้ชีวิตที่ดีกับระบบความสัมพันธ์ (70's)

ตอนที่ 5

ตกเย็นพ่อกลับมาจากทุ่งนา พร้อมกับลุงใหญ่ ป้าสะใภ้ใหญ่ และ ปู่จ้าว ถึงจะอายุมากแต่ปู่จ้าวก็ยังทำงานได้เพราะยังแข็งแรง แม้ว่าพ่อกับลุงใหญ่ อยากให้ท่านหยุดทำงานอยู่บ้าน แกก็ไม่ยอมเพราะแกบอกยังไหว ถ้าอยู่บ้านเฉยๆ มันน่าเบื่อ แม่ทำอาหารเย็นกับพี่สะใภ้รอง ภรรยาพี่รองลู่คง โดยมีอิงเยว่คอยช่วยแต่ไม่มีอะไรมาก แม่ต้มข้าวต้ม กับผัดผักใส่ไข่ ที่แม่ไก่ออกวันละหลายฟอง และมีผักดอง แม่ต้มไข่ให้เธอ กับปู่ ย่า คนละฟอง เพราะย่าเป็นคนสั่งให้ต้มไข่บำรุงเธอด้วย ถึงเวลาอาหารเย็นทุกคนรวมกันที่โต๊ะกินข้าว

" กินข้าวเถอะ มีอะไรค่อยคุยกัน " ปู่จ้าวบอก

แม่นำไข่ต้มมาวางในถ้วยข้าวของเธอ อิงเยว่ จึงใช้ช้อนแบ่งไข่ออกเป็น 4 ชิ้นและแบ่งให้ แม่กับน้องชาย และพ่อของเธอคนละนิดหน่อย

" อิงเอ๋อ ลูกกินเถอะ จะได้แข็งแรง " พ่อตักไข่มาคืนในถ้วยเธอ

" หนูแข็งแรงดีค่ะพ่อ หายแล้ว " เธอพูดกับพ่อและยิ้มกว้างให้พ่อ

"หายก็ดีแล้ว พรุ่งนี้จะได้ไปโรงเรียน จะสอบแล้วไม่ใช่หรือ" ปู่จ้าว ถามหลานสาว ตอนกลับมาถึง ภรรยาเล่าเหตุการณ์คร่าวๆ ให้ฟังแล้วเขาเองคิดว่าภรรยาคงจัดการไปแล้วจึงไม่รื้อฟื้นขึ้นมาอีก เรื่องจะไม่จบไม่สิ้นและดูหลานสาวก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก ถ้าไม่นับเรื่องเสียหายที่เกิดขึ้นนะ

" ค่ะ คุณปู่แต่หนูอ่านหนังสือหมดแล้วค่ะ สอบได้แน่นอน"

" ฮึ " เฟยเถา

" อืม ปู่จะรอดูนะ " ปู่จ้าวพูดแล้วจึงแค่เพียงเหลือบมองหลานสาวอีกคน แค่นั้นเฟยเถา ก็ก้มหน้าหลบตาปู่ เพราะมีความผิดอยู่

และเมื่อกินข้าวเสร็จ แม่เธอก็เก็บจานชามไปล้างโดยมีเฟยเถาช่วย ส่วนเธอก็เก็บกวาดโต๊ะ กับน้องชาย

" เอาหล่ะ เจ้าสาม สะใภ้สาม เสี่ยวอิง เดี๋ยวปู่ขอคุยด้วยหน่อยนะ คนอื่นจะอยู่ด้วยก็ได้ "

ลุงใหญ่ ป้าสะใภ้ใหญ่ พี่ใหญ่ลู่เหวิน และพี่รองลู่คง พี่สาวเฟยเถา จึงอยู่ฟังด้วยส่วนพี่สะใภ้ทั้งสองแม้อยากจะฟังด้วยแต่ ก็ต้องพาลูกเข้าห้องนอนก่อน เพราะเริ่มงอแง ง่วงนอน

" เรื่องที่เสี่ยวอิงตกหนองน้ำวันนี้ นั่นแหละต่อไปก็ระวังให้มากหน่อย เสี่ยวเถาเองด้วย ส่วนเรื่องคนที่ช่วยเสี่ยวอิงขึ้นจากหนองลึกนั่น เจ้าสามเจ้าจะเอายังไงต่อ จะปล่อยให้เขาลือกันไปแบบนี้หรือ คนที่เสียหายคือเสี่ยวอิง ยังไงก็ต้องให้เขามาคุยกันสักหน่อย ยุวชนมีการศึกษาเขาคงจะรู้ขนบธรรมเนียมอยู่บ้างหรอก" ปู่จ้าว

" เรื่องนี้ตอนกลางวันผมยังไม่ทันคิด แต่ตอนเลิกงานตอนเย็นก็ได้ยินมาบ้างแล้วครับ ยังไงพรุ่งนี้ผมจะต้องไปขอคุยกับเขาดูก่อน ครับ ถ้าเขามีคนรักหรือคู่หมั้นอยู่แล้วเราก็ไม่ควรไปบังคับเขานะครับ คุณพ่อ เพราะถ้าเขาไม่ช่วยอาอิง อาจจะไม่รอดก็ได้"

" มันก็จริง แต่แบบนี้เสี่ยวอิงก็จะถูกประณามได้ว่าเธอไม่บริสุทธิ์นะ"

อิงเยว่ นั่งฟังเฉยๆ เพราะปู่กับพ่อของเธอคุยกันอยู่ จึงไม่อยากแสดงความคิดเห็น

" อันนั้นเราก็ต้องยอมรับนะคะคุณพ่อ อิงเอ๋อก็ไม่ได้อยากตกลงไปเสียที่ไหน" แม่เธอพูดขึ้น

" น้องสะใภ้สาม พูดแบบนั้นก็ไม่ถูกนะ บ้านจ้าวยังมีลูกสาวยังไม่แต่งออก เหลืออยู่แบบนี้ใครจะกล้ามาสู่ขอกันหล่ะ หรือคุณแม่ว่ายังไงคะ" สะใภ้ใหญ่

" สะใภ้ใหญ่ หากเรื่องนี้จะทำให้เสี่ยวอิง ต้องถูกประณาม อาเถาที่เป็นคนชวนน้องไปเกิดเหตุจนเกือบทำให้อาอิงจมน้ำตายก็ควรต้องมีส่วนรับผิดชอบ อยู่เป็นสาวแก่คาบ้านด้วยกันนี่แหละ "

" คุณย่าคะ แล้วทำไม่หนูต้องรับผิดชอบหละค่ะ ในเมื่อ อิงเยว่ สะดุดตกลงไปในน้ำเอง หนูก็ว่ายน้ำไม่เป็นจึงไม่ได้ลงไปช่วยเท่านั้นเอง" เฟยเถา

" อาเถา หลานเป็นคนให้น้องไปช่วยซักผ้าที่หนองน้ำ ทั้งที่หลังบ้านเราก็มีบ่อน้ำ ทำไมต้องพาน้องไปหนองน้ำใหญ่ และยังดูแลน้องไม่ดีให้น้องสาวตกน้ำได้ อย่างนี้ยังไม่ผิดอีกหรือ หรือจะให้น้องตายก่อนหลานถึงจะรู้ความผิดตัวเอง หรือหลายตั้งใจทำอะไร"

" เปล่าค่ะคุณย่า"

"จ้าว เฟยเถา ลูกขอโทษคุณย่ากับน้องสาวอิงเยว่ เดี๋ยวนี้ ลูกไม่ยอมไปทำงานในท้องนา พ่อก็ยอมให้แล้วแค่ช่วยดูหลานบ้าง แต่นี่งานบ้านของตัวเองยังต้องไปใช้คนอื่นทำอีกหรือ พ่อคงให้ลูกสบายจนเคยตัวแล้วสินะ" ลุงใหญ่

"ขอโทษค่ะ คุณย่า หนูรู้ความผิดแล้ว ขอโทษ อาอิงด้วยนะ "

" เอาเป็นว่ารอดูทางนั้นก่อนว่าเขาจะว่ายังไง เอาตามเจ้าสามว่านั่นแหละเรื่องนี้จะพูดว่าความผิดใครเต็มปากก็ไม่ได้ ก็แล้วแต่ดวงวาสนาแล้วกัน ไปพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้ต้องไปเรียนกันแต่เช้า " ปู่จ้าว

" ค่ะ คุณปู่" อิงเยว่

อิงเยว่ กับพ่อแม่เข้าห้องของตัวเอง พ่อแม่เห็นว่าลูกสาวไม่ได้เป็นอะไรแล้วก็หมดห่วง จึงแยกย้ายกันเข้านอน

" เอลิค "

" ครับโฮส "

" ฉันอยากรู้รายละเอียดของยุวชนชายคนนั้นหน่อย"

" ครับ ชื่อ หวัง เหอตี้ อายุ 21 ปี โสด ยังไม่มีพันธะหมั้นหมาย จบมัธยมปลาย บ้านอยู่ที่เมืองหลวงเหอเปย์ ก่อนจะมาเป็นยุวชน ใช้แรงงานเมื่อ 3 ปีที่แล้ว สุขภาพแข็งแรง โฮสสบายใจได้ครับ"

" นิสัยล่ะระบบอ่านนิสัยได้ไหม"

" ต้องอยู่ในรัศมีไม่เกิน 2 เมตร ระบบสามารถสแกนสมอง แววตาและพอจะประเมินเป็นความคิดและนิสัยใจคอ ได้ครับ"

" อืม ช่างมันเถอะฉันจะนอนแล้ว พรุ่งนี้ฉันจะต้องตื่นแต่เช้า ช่วยเตือนฉันสัก ตี 5 นะ"

" ครับ "

05.00 น.

" กริ่งๆๆๆ กริ่งๆๆๆ กริ่งๆๆๆ "

" โอ๊ย ตื่น แล้วเอลิค ไม่มีเสียงที่เพราะกว่านี้เลยหรือไง"

" ครับ"

"...."

อิงเยว่ ไม่พูดอะไรอีกรีบออกไปเข้าห้องน้ำ แต่พอเห็นยาสีฟันยาสีฟันที่ยังใช้เกลือกับถ่านบดวางอยู่ ก็พึ่งเอะใจ สบู่ก็เป็นก้อนเล็กๆ เหมือนเดิม เธอเข้าร้านค้าระบบทันที

" เอลิค ขอดูหมวด ทำความสะอาดร่างกายด่วนเลย"

" ครับ "

ครู่เดียว รายการก็ขึ้นมา เยอะแยะแต่สำหรับเธอขอแค่ทำความสะอาดได้หมดจดเป็นพอ ไม่ต้องพิถีพิถันอะไรมาก ตามพื้นนิสัยเดิมที่เป็นคนง่ายๆ

' สบู่ เหลว 200 มิลลิลิตร ราคา 20 แต้ม'

' ยาสีฟัน 160 กรัม ราคา 10 แต้ม'

' ยาสระผม 200 มิลลิลิตร ราคา 20 แต้ม'

' แปรงสีฟัน ราคา 10 แต้ม'

" เอลิค แลกมาครบชุดเลย "

"ครับ โฮสเรียกใช้จากช่องเก็บของภายใน 5 วินาทีนี้ได้เลยครับ"

" อืม "

อิงเยว่ ได้ของแล้วจึงรีบอาบน้ำ ตอนที่ย้ายมาก็ขึ้นจากน้ำ นี่จึงเป็นการอาบน้ำครั้งแรกก็ว่าได้ เธออาบน้ำนานนิดหน่อยถึงจะอากาศเย็นเพราะยังเช้ามืดอยู่ แต่ก็พอทนได้ น้ำในอ่างปูนก็เย็นใช้ได้เลย เธอสระผมสองรอบ หลังอาบน้ำเสร็จก็รีบเข้าห้องตัวเอง เพื่อแต่งตัวเตรียมไปโรงเรียน เพราะรถประจำทางจะมาไม่เกิน 6.30 น. เธอต้องเผื่อเวลานิดหน่อย ดีที่วันไหนไปโรงเรียนเธอไม่ต้องตื่นมาทำงานบ้านอะไรก่อน เมื่อแต่งตัวเสร็จ ผมยังไม่แห้งดี เธอจึงมัดรวบไว้ หลวมๆ คิดว่านั่งรถไปคงจะแห้งพอดี แต่พอเปิดประตูออกมาเจอแม่ ที่กำลังจะไปทำอาหารที่ครัวของบ้านใหญ่เสียก่อน

" อิงเอ๋อ ลูกสระผมเหรอ เช็ดให้ดีก่อนค่อยรวบเดี๋ยวไม่สบาย ยังเช้าอยู่เลยแม่จะไปทำกับข้าวก่อน"

" ค่ะ แม่"

อิงเยว่ จึงเดินกลับเข้าห้อง และเปิดระบบร้านค้า หาไดร์เป่าผม ว่ามีไหม และก็ไม่ผิดหวัง ไดร์เป่าผมรุ่นใส่แบตเตอร์รี่ไม่ต้องใช้ไฟฟ้า แต่ราคาก็พอตัวแหละนะ

' ไดร์เป่าผมไฮเทค เป่าผมแห้งภายใน 3 นาทีและยังถนอมเส้นผม แบตเตอรี่ใช้งานได้ตลอดชีพ จัดโปรโมชั่น ลด 80% พิเศษ จาก 5,000 แต้ม เหลือเพียง 1,000 แต้ม เท่านั้น มีจำนวนจำกัด'

" โห โฆษณาเกินจริงเปล่าเนี่ย หึหึ "

' ยืนยันซื้อไดร์เป่าผม'

เมื่อไดร์เป่าผมย้ายมาอยู่ในช่องว่างมิติ เธอจึงหยิบมาเปิดเป่าผมตัวเอง ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อลมเป่าไม่ร้อนมาก ไม่เย็น แรงกำลังดีไม่มีเสียงแต่ผมแห้งและเรียบไม่ชี้ฟู นุ่มสลวยอีกด้วย เธอมองกระจกอย่างพอใจ สาวน้อยที่นั่งอยู่หน้าเธอนี้ ปากนิด จมูกหน่อยปลายจมูกรั้นเล็กน้อย คิ้วโก่งเรียวเข้ารูป ตาเรียวสวย อิงเยว่ยิ้มให้ตัวเองในกระจก เธอจัดการรวบผม ก่อนจะเดินมาหาแม่และรอน้องชายไปโรงเรียนด้วยกัน น้องชายเธออายุ 14 ปีหน้าก็จะขึ้น มัธยมปลาย ส่วนเธอก็เรียนปีนี้ปีสุดท้ายก็จบมัธยมปลายเหมือนกัน

"เสี่ยวอิง ไปกินข้าวก่อนค่อยไปโรงเรียน " ย่าบอก

" ค่ะ คุณย่า"

" อืม ย่าเตรียมเงินค่ารถค่าข้าวกลางวันไว้ให้ทุกคนแล้ว รีบกินข้าวเดี๋ยวจะไม่ทันรถ" ย่าบอกหลานทุกคน เพราะตอนนี้คนที่ยังเรียนมีแค่ อิงเยว่ กับ หลี่เจี้ยน เท่านั้น

"ครับ/ค่ะ"

ออกมารอขึ้นรถไปโรงเรียนในเมือง เพราะโรงเรียนในตำบลไม่มีชั้นมัธยม หลี่เจี้ยนมองพี่สาวที่ดูจะแปลกๆ ตาไปแต่ก็ไม่รู้แปลกแบบไหน คงเพราะยังตกใจเรื่องตกน้ำเมื่อวานแน่ๆ สักพักก็มีคนเดินมารอรถเพิ่ม ในนั้นมีหวัง เหอตี้ที่จะเข้าเมืองไปโทรศัพท์กลับบ้านพอดี อิงเยว่ เห็นหวัง เหอตี้เดินมาที่เธอกับน้องยืนรอรถอยู่ จึงหันไปมองหน้า เพราะคลับคล้ายคลับคลา แต่ยังนึกไม่ออก

" โฮส ครับ นี่คือว่าที่คู่หมั้นของโฮส หวัง เหอตี้ ที่ช่วยโฮส ขึ้นจากน้ำเมื่อวาน"

' คนนี้นี่เอง สูง ขาว ไม่ล่ำมากแต่ก็ดูมีกล้ามเนื้อ เหมือนคนทำงานและออกกำลังกาย สม่ำเสมอ หน้าเรียว คิ้วหนาเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน สรุปคือ หล่อแหละ '

" สวัสดีครับ หายดีแล้วหรือครับ" เหอตี้ เห็นว่าเธอมองเขาอย่างสำรวจ จึงปล่อยให้มองไปก่อนจะกล่าวทักทาย

" โฮส ครับ ...."

" คะ..สวัสดีค่ะ เอ่อ ขอบคุณนะคะที่ลงไปช่วยฉัน เมื่อวาน คุณ."

" ผม หวัง เหอตี้ครับ "

" ค่ะ คุณหวัง ฉัน จ้าว อิงเยว่ ค่ะและนี่น้องชายฉัน จ้าว หลี่เจี้ยนค่ะ "

" สวัสดีครับพี่ชายหวัง"

" อืม ไปโรงเรียนกันใช่ไหม ครับ"

" ค่ะ/ครับ "

" ผมก็กำลังจะเข้าเมืองไปโทรหาที่บ้านหน่อยครับ ตอนเย็นผมจะไปคุยด้วยที่บ้านนะครับ คุณจ้าว "

" เรียกว่าอิงเยว่ เถอะค่ะ "

" ครับพี่เรียก อิงอิงนะครับ แล้วอิงอิงเรียก พี่เหอตี้ เถอะนะครับ"

" ค่ะ รถมาแล้ว ไปเถอะค่ะ "

ขณะที่ทั้งสามยืนคุยกัน ก็มีสาวๆ นักเรียน 2-3 ที่ยืนรอรถเข้าเมือง แอบชำเลืองมองอย่างอิจฉาอิงเยว่.

🙏🙏 ขอบคุณค่ะ♥️♥️

# น้อง ยังไม่ประสาเรื่องนั้น อย่าพึ่งว่าน้องนะคะ