ตอนที่ 11
“โอ๊ย! ฉันเจ็บนะคุณ”
บุษกรประท้วงอีตาขี้เมาที่ตอนนี้กลายเป็น...อีตาโหดไปแล้ว แค่ขโมยของนิดเดียวเอง แต่เขากลับทำเหมือนกับว่าเธอเป็นศัตรูคู่อาฆาต ที่ไปทำอะไรผิดร้ายแรงถึงขั้นให้อภัยกันไม่ได้ เขาน่ากลัวเสียจนน้ำตาเธอเอ่อล้นคลอเบ้าอย่างไม่ตั้งใจ
พีรายุยิ้มหยามหยัน สิ่งที่เห็น เขามองเป็นการแสดงละครเสียมากกว่า ผู้หญิงก็เหมือนกันหมดทุกคน พอทำอะไรไม่ได้ดังใจก็ใช้น้ำตาเข้าช่วย ถ้าเป็นเมื่อก่อน เขาก็ใจอ่อนอยู่หรอกนะ แต่เดี๋ยวนี้ไม่! น้ำตายิ่งทำให้เขาโมโหจนอยากจะเอาเท้าไปกระทืบซ้ำให้จมดินเสียมากกว่า
ชายหนุ่มมองลำคอระหง ซึ่งมีแหวนวงคล้องกับสายเชือกหนังสีดำห้อยต่องแต่งอยู่
“ถ้าฉันจำไม่ผิด...นี่มันของฉันไม่ใช่รึแม่หัวขโมย”
บุษกรอยากตอบปฏิเสธ แต่ก็พูดไม่ออก เพราะมือที่ป้วนเปี้ยนอยู่บริเวณลำคอ ถ้าขืนพูดอะไรออกไป ก็กลัวว่าเขาจะกำรอบคอแล้วบีบเต็มแรงที่คอเธอคงจะหักดังเปาะในทันที
พีรายุละม
