เมื่อเวลาผ่านไปหกปี ภาคินได้รับรายงานล่าสุดจากมินนี่ที่ยังคงติดตามข่าวสารเกี่ยวกับลลนาอยู่เป็นระยะ แม้เขาจะไม่แสดงออกให้ใครเห็น แต่ใจของเขากลับสั่นคลอนเมื่ออ่านข้อความที่แจ้งว่า ลลนากำลังคบกับใครบางคนอย่างจริงจัง
ลลนาเริ่มต้นความสัมพันธ์กับไมเคิล ชายหนุ่มที่มีอายุห่างจากเธอเกือบแปดปี ความต่างของอายุกลับเป็นสิ่งที่ดึงดูดใจเธออย่างประหลาด ไมเคิลมีความเป็นผู้ใหญ่ที่มั่นคงและสง่างาม ซึ่งทำให้ลลนารู้สึกปลอดภัยและอบอุ่นในทุกครั้งที่อยู่ใกล้เขา
เธอเองก็ไม่อาจอธิบายได้ชัดเจนว่าทำไมถึงมีความรู้สึกเช่นนี้ แต่มันชัดเจนว่าเธอมีความชอบเป็นพิเศษในผู้ชายที่มีอายุมากกว่า ราวกับว่าความเป็นผู้ใหญ่และประสบการณ์ชีวิตของไมเคิลเป็นเสน่ห์ที่เธอไม่สามารถต้านทานได้ มันทำให้เธอรู้สึกมั่นใจและเต็มใจที่จะเปิดใจรับไมเคิลเข้ามาในชีวิตอย่างเต็มที่
ลลนาที่นั่งอยู่ในร้านกาแฟเงียบๆ ในลอนดอน มองออกไปยังถนนที่คึกคัก แอนนา เพื่อนรักที่ย้ายมาอยู่เรียนที่เดียวกันได้สองปี เริ่มต้นบทสนทนา
“เธอไม่คิดว่าสเปคของเธอมันแปลกเหรอ? ผู้ชายอายุมาก… ฉันไม่อยากทำร้ายน้ำใจเธอนะ”
แอนนาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน แม้ว่าในใจจะเป็นห่วงเพื่อนสาวสุดที่รัก
“เธอน่ะทั้งสวย เก่ง ฉลาด แต่… เธอชอบตกหลุมพลางชายแก่ เหมือน...”
แอนนาเว้นช่วงคำพูดไป เธอไม่อยากพูดให้ลลนารู้สึกเจ็บปวด
ลลนาหันกลับมามองแอนนา พลางยิ้มเบาๆ แม้ว่าจะรู้ว่าคำพูดของแอนนามีส่วนที่ทำให้เธอคิดตาม
“บางที… ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าเพราะอะไร แต่พวกเขามีอะไรบางอย่างที่ฉันหาไม่ได้จากคนรุ่นเดียวกัน”
ลลนาตอบกลับด้วยความรู้สึกที่เธอเองก็ยังไม่เข้าใจดีนัก
แอนนามองลลนาเงียบๆ ก่อนจะเอ่ยถามด้วยความกังวล
“เธอไม่คิดจะกลับเมืองไทยบ้างเหรอ? ฉันเองคงต้องกลับแล้วล่ะ ถ้ายังไม่กลับอีก พ่อกับแม่คงตัดขาดฉันแน่เลย เขาอยากให้ฉันไปสานต่อบริษัทที่บ้านน่ะ”
ลลนายิ้มบางๆ “ดีจังนะ ที่เธอมีโอกาสได้กลับไปทำสิ่งที่สำคัญ”
แอนนาชะงักไปเล็กน้อยเมื่อคิดขึ้นได้ว่าลลนาไม่มีพ่อแม่แล้ว เธอรีบเปลี่ยนเรื่อง
“อ้อ! พ่อแม่ฉันฝากความคิดถึงมาให้เธอด้วยนะ รู้ไหมว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเราเสมอ”
ลลนารู้สึกอุ่นใจและซึ้งใจ
“ขอบคุณนะ แอนนา ฉันก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน”
เธอยิ้มออกมา แม้ในใจจะยังมีความรู้สึกว่างเปล่า
แอนนาเห็นมินนี่เดินเข้ามาในคาเฟ่พร้อมกับรอยยิ้มอันสดใส เธอเรียกเสียงดังไปที่มินนี่
“เฮ้! ทางนี้ค่าาา พี่มินนี่!”
มินนี่นั่งลงข้างๆ แอนนาและลลนา พร้อมกับท่าทีที่เต็มไปด้วยความสงสัย
"ฉันพลาดอะไรไปไหมคะสาวๆ?" เธอถามอย่างเป็นนัย “ที่จริงอยากอัพเดทเรื่องที่ลลนามีแฟนค่ะ”
แอนนาและลลนาแลกมองกันก่อนที่แอนนาจะยิ้มและตอบว่า
“ไม่เลยค่ะ พี่มินนี่ ไม่มีอะไรต้องกังวล ที่จริงเรากำลังพูดถึงลลนาและไมเคิลอยู่ นั่นแหละค่ะ ที่ลลนาเริ่มมีแฟนใหม่แล้ว”
ลลนาเสริมอย่างภูมิใจ “ใช่ค่ะ ไมเคิลเขาทำให้ฉันรู้สึกดีมาก จริงๆ ก็ไม่อยากให้พี่มินนี่พลาดอะไรไปนะ”
……………………………………………………………………….
ในผับหรูแห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยแสงไฟสลัวและเสียงเพลงที่ดังลั่น ภาคินนั่งอยู่ท่ามกลางแก๊งเพื่อนๆ ของเขา เขามองดูรอบๆ ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ขณะเดียวกันสาวๆ หลายคนล้อมรอบเขา อารมณ์ของเขาต่างไปจากปกติ ดูเหมือนจะมีบางสิ่งที่ทำให้เขาหมกมุ่นใจ
เคนที่เดินเข้ามาในผับ สะดุดตากับภาพที่ไม่ค่อยคุ้นเคย เขาสังเกตเห็นภาคินที่นั่งอยู่ท่ามกลางสาวๆ แต่สีหน้าของเขากลับบ่งบอกถึงความรู้สึกที่แตกต่างออกไปจากปกติ เขามีท่าทางคล้ายกับคนที่อกหัก
เคนถามอย่างแปลกใจและสงสัย
“เฮ้ๆๆ ฉันพลาดอะไรไปนะ? เห็นภาคินยอมคลอเคลียสาวๆ ให้ใครๆ ได้เห็น อาการของเขาดูเหมือนคนอกหักยังไงไม่รู้”
เคนเดินเข้ามาใกล้และยิ้มให้กับภาคิน
“เกิดอะไรขึ้นกับนาย? ดูเหมือนว่านายจะไม่ใช่ตัวเองเลย”
ภาคินหันมามองเคน สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าและความรู้สึกเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ภายใน
“ไม่ต้องพูดมากเลย เคน ” เขาพูดเสียงแหบพร่า ขณะที่เขาหยิบแก้วเครื่องดื่มขึ้นมาดื่มอย่างเงียบๆ