ลิ้นร้อนจึงตอบสนองความตื่นตัวและความอยากในตัวของเมฆด้วยการตวัดเลียเอาหยาดน้ำเอ่อล้นให้ยิ่งเร็วยิ่งแรงจนพิศส่งเสียงครางอู้อ้าอยู่ในลำคอ เพราะความยิ่งใหญ่ที่จ่ออยู่ก็ไม่มีช่องว่างใดจะให้เธอพูดได้ พิศจึงเปลี่ยนมาระบายความซ่านเสียวด้วยการเล่นลิ้นไล้เลียหัวเห็ดบานร่าให้ไวขึ้นอีก และนั่นก็ทำให้เมฆเป็นฝ่ายต้องถอนปากขึ้นมาหายใจหายคอ เพราะเขาแทบจะพุ่งหยาดน้ำอบอุ่นใส่ลำคอของพิศอยู่แล้ว
“โอว... ซี้ด... น้าพิศครับ โอว... สุดยอด โอว... ซี้ด...”
แต่เขายังไม่อยากไปถึงเขาอยากจะพาพิศไปด้วย เมฆจึงพลิกร่างไปอยู่ด้านล่างและรั้งร่างอวบอิ่มของพิศมาอยู่ด้านบน จึงกลายเป็นว่าพิศกำลังควบขี่ริมฝีปากของเขาอยู่ และนั่นเมฆก็พอใจ เพราะปลายลิ้นที่เกร็งจนแข็งก็พุ่งวาบเข้าไปแทงโพรงสั่นระริกในทันที
“อูย... ซี้ด... โอว... เมฆจ๋า... อูย... ซี้ด... เมฆจ๋า... ทำไมลิ้นเก่งอย่างนี้ โอว.
