ร้อนรักร้อยเสน่หา

คุณนายครับ ตอนที่ 14

          เมฆลุกขึ้นนั่งหันมองไปยังเงาตะคุ่มที่สะท้อนเข้ามาทางบานเกล็ด เสียงกุกกักกุ๊กกิ๊กนั้นคล้ายกับว่าคนด้านนอกกำลังไขกุญแจเข้ามา จากที่คิดจะลุกขึ้นไปเปิดให้ เมฆก็เปลี่ยนใจล้มตัวลงนอนอีกครั้ง เพราะอยากรู้นักว่าคืนแรกแห่งการอยู่อาศัยในบ้านของคุณนายชวนชม ขวัญใจจะงัดไม้เด็ดอะไรมาใช้กับเขาอีก เธออาจมียุทธวิธี ‘ปลุก’ ให้เขาตื่นพร้อมกับความ ‘แข็ง’ ก็ได้ เพราะแค่คิดไอ้ลูกชายของเขามันก็เริ่มจะพองตัวซะแล้ว

          แอดดดด...

          ประตูถูกเปิดเข้ามาอย่างแผ่วเบาก่อนจะปิดลงอีกครั้งด้วยน้ำหนักมือไม่ต่างกัน ก่อนที่จะตามมาด้วยการกดล็อคเพราะไม่อยากให้ใครทั้งนั้นที่จะเข้ามาเห็นเธอ ณ ที่แห่งนี้

          ในความสลัวทำให้ดวงตาต้องปรับให้ชินกับแสง เพราะแสงไฟจากด้านนอกที่ส่องเข้ามานั้นไม่ได้มากเท่าไร และเพียงอึดใจเธอก็เห็นร่างสูงใหญ่นอนเหยียดยาวอยู่บนเตียง

          เสียงหัวใจตัวเองที่เต้นตึกตักจนดังออกมานอกเนื้อทำให้ต้องวางฝ่ามือทาบลงไปเหนือเนินอกอวบอิ่มเพื่อให้ความตื่นเต้นนี้คลายลง เพราะในแสงสลัวนั้นเธอกลับมองเห็นความยิ่งใหญ่นูนเด่นชัดเจนขึ้นมา คล้ายว่ามันกำลังเคลื่อนไหวให้เธอรู้ว่าตื่นอยู่

          ‘ชวนชม’ พยายามระงับความตื่นเต้นของตัวเอง เพราะเธอต้องใช้ความกล้าอย่างมากที่จะพาตัวเองมาที่นี่ ยางอายของเธอน่ะยังมี เพียงแต่ไม่ได้พกมาด้วย เธอเก็บลั่นกุญแจไว้อย่างแน่นหนา เพราะกว่าจะตัดสินใจก้าวเท้าออกจากห้องของตัวเองมาได้ เธอก็บอกตัวเองแล้วว่าต้องไม่เสียเปล่า มาแล้วต้องสำเร็จดังหวัง เมฆจะต้องไม่ปากโป้งบอกใครว่าเธอไปเห็นเขาทำอะไรกับขวัญใจ และสิ่งเดียวที่จะปิดปากเมฆได้ก็คงเป็น สิ่งที่เขาต้องการ ‘เงินทอง’ หรือว่า ‘ร่างกาย’ นี้

          เมื่อคิดได้อย่างนั้นร่างแบบบางทว่าอวบอิ่มในจุดที่ผู้หญิงควรจะมีจึงเคลื่อนกายเข้าใกล้จุดหมาย ดวงตาสวยหวานสั่นระริกตามความประหม่าทอดมองร่างสูงใหญ่ที่นอนนิ่ง เธอมองดูแผงอกกว้างเปล่าเปลือยที่สะท้อนขึ้นลงตามจังหวะลมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ บ่งบอกว่าเจ้าของร่างนั้นกำลังหลับใหล

          ยิ่งก้าวเข้าใกล้ ยิ่งเห็นเนื้อกายแน่นขนัดได้ชัดทุกสัดส่วน ไม่ว่าจะเป็นแผงอกกว้างนูนต่ำตามกล้ามเนื้อที่เธอมั่นใจได้ว่ามันแข็งแรง หรือจะเป็นมัดกล้ามที่ต้นแขน ที่เธอพิสูจน์จากสายตาตัวเองแล้วว่ายามที่ฝ่ามือแกร่งสาวสะโพกผายของขวัญใจเข้าใกล้ กล้ามเนื้อต้นแขนดำมันนี้ก็เป่งจนแทบจะปริออก เขาทำให้เร็ว ได้แรงอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย จนขวัญใจนั้นกรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า

          โดยเฉพาะกล้ามเนื้อลอนหน้าท้องที่เธอเห็นชัดว่ามันเกร็งตามจังหวะลมหายใจหอบกระเส่า และในยามที่เขาหันมาเห็นเธอ ลอนลูกระนาดเหล่านี้ก็เด่นชัดขึ้นอีกเพราะน้ำอุ่นวาบนั้นกำลังพวยพุ่งทะยานเข้าไปสู่ร่างกายของขวัญใจ

          และจนแม้กระทั่งในขณะนี้เมฆจะนอนหลับใหลแต่กล้ามเนื้อซิกแพกของเขาก็ยังน่าลูบไล้อยู่ดี และความแข็งแกร่งที่ขยายตัวต่อจากลอนหน้าท้องลงมา มันก็มากจนชวนชมอดใจไม่ได้

          “อุ้ย!”

          เสียงอุทานแผ่วเบาและสัมผัสจากฝ่ามือบอบบางทำให้เมฆสะดุ้งแต่ก็ต้องทำเป็นนอนนิ่งดังเดิม เพราะเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าฝ่ามือที่ลูบไล้อยู่บนความยิ่งใหญ่กับเสียงหวานๆ ที่ได้ยินเมื่อครู่นี้จะเป็นขวัญใจ เพราะสาวร้อนแรงอย่างขวัญใจคงไม่แค่ลูบๆ คลำๆ อยู่เพียงเท่านี้แน่ เธอน่าจะปลดกางเกงของเขาออกและก้มหน้าลงลิ้นปลุกให้เขาตื่นเลยมากกว่า แต่ถ้าไม่ใช่ขวัญใจ แล้วเธอคนนี้เป็นใครล่ะ

          เมฆพยายามหรี่ตาขึ้นมองคนที่กำลังลูบไล้ไอ้ลูกชายตัวโตของเขาอยู่ แม้ในห้องจะมีแสงสว่างเพียงน้อยนิดแต่เธอที่อยู่ในตำแหน่งเหนือร่างของเขาก็ไม่ใช่ขวัญใจแน่ ส่วนเธอนั้นแทบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขามองอยู่ เพราะหนึ่งนั้นเขาอยู่ในจุดอับแสงและสองคือเธอกำลังง่วนอยู่กับความยิ่งใหญ่ที่คงทำให้เธอสะกดใจไว้ไม่ไหวต้องลอบเข้ามาหาเขาที่นี่

          เขาควรจะทำอย่างไรล่ะ นอนนิ่งๆ ให้เธอลูบไล้หรือจะตอบสนองให้เธอครางอ๋อยไปเลย อย่างไหนที่ควรทำ แต่แล้วเมฆก็เลือกอย่างแรกคือนอนนิ่งต่อไป เพราะฝ่ามือบอบบางนั้นกำลังเคลื่อนขึ้นมาที่ปมกางเกงขาก๊วยของเขา

          ความตื่นเต้นเพราะเป็นครั้งแรกที่ถูกลักหลับทำให้ร่างแข็งขืนขึ้นอย่างไม่สะกดไม่อยู่ และเพราะทั้งร่างมีเพียงกางเกงขาก๊วยตัวบางสวมใส่อยู่จึงไม่อาจต้านทานความแข็งแกร่งของไอ้ตัวโตได้ เพราะอาการเกร็งไปทั้งร่างทำให้ไอ้ตัวโตชูหัวส่ายไปมามากขึ้นกว่าเดิมจนไม่ต่างจากจวักที่กวักเรียกเธอเข้ามาใกล้

          ‘โอ๊ะ! ใหญ่... อะไรจะใหญ่ขนาดนี้ โอว... ซี้ด... ทั้งใหญ่ทั้งแข็ง ซี้ด... อูย... กำไม่มิด’

          ชวนชมกัดริมฝีปากตัวเองแน่นเพื่อสะกดเก็บเสียงร้องของตัวเองเอาไว้ เพราะหากเธอปล่อยปากให้เป็นอิสระคงไม่ใช่เพียงเสียงร้องอุทานของเธอแน่ที่จะเปล่งออกไป แต่คงเป็นเสียงซี้ดซ้าดอย่างคนเปรี้ยวปากอยากกินท่อนเนื้อดิ้นได้นี้เต็มที่ หรือไม่ก็เป็นเสียงน้ำลายที่เธอกำลังพยายามกลืนลงคออย่างยากเย็น เพราะแค่เธอปลดปมที่ขมวดมัดนั้นออก ท่อนเนื้อขนาดมหึมาก็แข็งโด่ชูหัวจนแทบจะทิ่มหน้าเธอในทันที