ผมคว้าร่างของพี่ชมพู่เข้ามาแนบอกพร้อมกอดรัดเธออย่างแรง อยากให้ความอบอุ่นจากร่างกายของผม ช่วยทำให้พี่ชมพู่เข้มแข็งให้มากกว่านี้ แต่ยิ่งผมกอดรัดแรงขึ้น เธอก็ดูราวจะยิ่งสั่นสะอื้นมากขึ้นกว่าเดิมซะอีก
“ไม่เป็นไรนะครับ ผมจะรับฟังสิ่งที่พี่ชมพู่เล่าเอง ผมจะไม่เอาไปบอกใครด้วย พี่ชมพู่ระบายออกมาได้เลยครับ ผมพร้อมจะรับฟังทุกอย่าง ผมจะไม่ถาม ไม่ว่า ไม่แสดงความคิดเห็นอะไรเลย ผมสัญญาว่าจะฟังอย่างเดียว ขอเพียงทำให้พี่ชมพู่สบายใจเท่านั้น ผมจะทำทุกอย่าง”
ผมพูดด้วยความเห็นใจและสงสารผู้หญิงคนนี้ที่สุด เพราะแม้ว่าเหตุการณ์นี้จะไปเกิดกับผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่พี่ชมพู่ ผมก็คงอดไม่ได้ที่จะสงสารเธอเช่นกัน ฝ่ามือของผมข้างหนึ่งลูบแผ่นหลังของเธอ ส่วนอีกข้างก็ยังคงกอดเธอแน่น จนพี่ชมพู่เริ่มจะบอกเล่าเรื่องราวอย่างต่อเนื่อง แต่เพราะน้ำเสียงกลั้วสะอื้นนั้นบางครั้งผมก็ต้องก้มลงไปฟังใกล้ๆ
