“โอว... ซี้ด... โอว... หนึ่งจ๋า... โอว... ซี้ด... หนึ่งจ๋า... พี่เสียวเหลือเกิน อูย... ซี้ด... อูย...”
เสียงครวญครางที่ดังแว่วออกมาจากด้านในของตัวบ้านตรงกับตำแหน่งของห้องน้ำทำให้ผมชะงักเท้าที่กำลังก้าวเดิน คิดไม่ผิดจริงๆ ที่ย้อนกลับมาอีกครั้ง ไม่อย่างนั้นผมคงพลาดโอกาสที่จะมาได้ยินอะไรแบบนี้
หลังจากกินข้าวเย็นกับพ่อผู้ใหญ่เสร็จ ผมก็ขอตัวกลับทันที แต่เพราะเหลือบไปเห็นชายผ้าซิ่นของใครบางคนยืนอยู่ที่จุดพักของบันไดขึ้นบ้านชั้นสอง ซึ่งท่อนขาขาวๆ ที่ผ่านชายซิ่นลงมานั้น คงไม่ใช่ของเมียผู้ใหญ่แน่ แต่เป็นของใครอีกคนที่ปั้นปึงไม่พูดไม่จากับเขาตั้งแต่เหตุการณ์นั้นชะงักลง
โชคดีที่ผมเคยมาที่บ้านพ่อผู้ใหญ่หลายครั้ง จึงรู้แผนผังในตัวบ้านแห่งนี้ทั้งหมด รู้แม้กระทั่งว่าห้องที่พี่ชมพู่ยืนให้นมลูกอยู่เมื่อเช้านี้ ก็คือตำแหน่งห้องนอนเก่าของเธอ และแค่เห็นท่อนขาลอดชา
