Nightmare

3112 Words

Rule Fourteen Nightmare   Summer’s POV Huminto ang pagtibok ng puso ko nang makaamoy ako ng dugo habang papalapit ako ng papalapit sa perimeters ng pack territory. Dumadami ang nasasagap ng pang-amoy ko. Maraming namatay. Maraming dugo ang dumanak. Maraming buhay ang ibinuwis at kinuha. And it was my fault. All mine… Naghanap ako sa kakahuyan. Ilang beses na tumigil ang puso ko sa pagtibok sa bawat patay na taong-lobong madadatnan kong nakahandusay sa lupa. Ramdam na ramdam ko ang pagnanais na makalabas ng lobong namamahay sa loob ko upang hanapin si Axcel. Nag-aalala din siya para sa minamahal niya. Ang tagal kong naghanap bago ko siya matagpuan. Minsan pa’y kumabog ng sobrang lakas ang dibdib ko. Wari ba’y nauubusan ako ng hangin. Para akong mamamatay. He was kneeling, naked. Ba

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD