บทที่20 ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี
3วันต่อมา
เรือนแสนรัก
ดวงตาคู่คมมองร่างบางที่ควรจะหลับไปเพราะความเหนื่อยล้าทว่ายังคงนั่งตาใสแจ๋ว แพรวารินทร์เพิ่งจะกลับมาถึงเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนนี้เอง สภาพหญิงสาวดูอิดโรยไม่น้อยแต่พอขึ้นมาบนห้องอาบน้ำเปลี่ยนชุดและมานอนแล้วเธอกลับไม่หลับเสียอย่างนั้น
“หลับรึยังครับ” เขาถามพร้อมกับเดินมานอนลงข้างๆแพรวารินทร์ก่อนจะซ้อนกอดจากด้านหลังและบอกตัวเองว่าเขาต้องการแค่นอนกอดไว้เท่านั้น
“พี่ขอแค่กอดสัญญาจะทำแค่นี้ครับ” พงศ์พยัคฆ์กระซิบข้างหูอย่างอ่อนโยนก่อนจะเห็นว่าแพรวารินทร์นิ่งไปเหมือนขบคิดอะไรสักอย่าง
“นอนไม่หลับหรือครับคนดี กังวลอะไรบอกพี่ได้มั้ย”
“ห่วงเรื่องทรายน่ะค่ะพี่หมอ มันจะเกิดอะไรขึ้นรึเปล่าแพรกังวลจนนอนไม่หลับเลย”แพรวารินทร์เอ่ยบอกตามสิ่งที่คิด...ใช่ว่าเธอไม่เชื่อฝีมือพงศ์พยัคฆ์แต่อะไรก็เกิดขึ้นได้นี่
“ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีเชื่อพี่สิครับ” พงศ์พยัค
