ลักหลับ

1327 Words

“ว่าไง” ผู้กองปราบถามปลายสายถึงเรื่องที่เขาให้จัดการ “นายจอมพลตอนนี้ฟื้นแล้วครับ เอาผิดใครไม่ได้เพราะพวกผมจัดการตัวเองจนหน้าตาเขียว ทั้งยังสลบกับการถูกลอบทำร้าย ทำให้นายจอมพลเชื่อสนิทว่าเป็นคนอื่นที่ให้ความช่วยเหลือผู้กอง ไม่ใช่พวกเรา” หนึ่งในผู้ใต้บังคับบัญชาของเขารายงาน “อืม ดีแล้ว แล้วยังไงต่อ” “ผมคิดว่าจากนี้ไปครูสาไม่น่าจะปลอดภัยครับ ส่วนข้อมูลและทุกอย่างที่ผู้กองให้จัดการก็เสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว ตอนนี้รอแค่คำสั่งบุกจับกุมเท่านั้นครับ” “ดี ส่วนเรื่องของครูสาไม่ต้องห่วงผมจัดการเอง แค่นี้นะ” ผู้กองปราบพูดก่อนจะวางสายไป ชายหนุ่มเอี้ยวตัวเอาโทรศัพท์วางไว้บนหัวเตียงของหญิงสาว ส่วนตัวเองก็นอนตะแคงยกมือเท้าศีรษะไว้ สายตาอ่อนโยนถูกทอดมองออกไปยังเจ้าของชื่อที่ถูกพูดถึง สามินี! ร่างของหญิงสาวหลับสนิทลมหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอนั่นทำให้ชายหนุ่มอย่างผู้กองปราบไม่อยากรบกวน แต่แล้วเมื่อเลื

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD