2
1498 Words
“เรียกร้องความสนใจอะไรอีกล่ะ” ประโยคนั้นของสามีทำให้ฟ้าลดาที่นอนร้องไห้อยู่ถึงกับสะดุ้งสุดตัว รีบลุกมาจากที่นอนมองสามีที่ยกชามข้าวต้มเข้ามาในห้องไม่วางตา เธอรีบปาดน้ำตาทิ้ง หลบสายตาคมกล้าของเขาเป็นพัลวัน
“หรือน้อยใจที่ผัวไม่ยอมเข้าห้องหอด้วย เอาไหมล่ะผมสงเคราะห์ให้” เขาเดินเข้าไปข้างเตียง พลางเชยคางสาวให้แหงนขึ้นมาสบสายตาคมกริบ
ฟ้าลดาเบือนหน้าหนี แต่เกริกก็จับปลายคางของเธอเอาไว้จนเธอต้องนิ่วหน้าออกมาด้วยความเจ็บ
“ฟ้าเจ็บนะคะ”
“เจ็บสิดีจะได้รู้ว่าผมเจ็บแค่ไหน พี่ชายของคุณย่ำยีเมนิลายังไง ผมก็จะทำแบบนั้น”
“พี่ไฟรักเมนิลาจริง ๆ ไม่ได้คิดย่ำยี พวกเขาสองคนรักกัน”
“หุบปาก!” เขาบีบปลายคางของเธอแทบแหลก ก่อนจะผลักร่างของเธอไปกับเตียงนอนกว้าง
ฟ้าลดาเสียหลักล้มลงไปบนเตียง เขาก็โถมกายเข้ามาหา
“เกริกจะทำอะไร”
“เข้าหอไง เมื่อคืนยังไม่ได้เข้าห้องหอเลยนะ” เขาคร่อมทับพลางถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก สายตาของเขามีแต่ความรังเกียจ ฟ้าลดาหัวใจเต้นรัว เธอกลัวเขาสุดใจ
“ไม่นะ”
“ทำไมล่ะ รังเกียจเหรอที่ต้องใช้ผัวร่วมกับกระหรี่คนอื่น”
“เกริก...” เธอครางเรียกชื่อเขาอย่างเสียใจ ทำไมเกริกถึงเป็นไปได้ถึงเพียงนี้ เขาโกรธที่เธอรักเขาอย่างนั้นเหรอ หรือโกรธที่พี่ชายของเธอแต่งงานกับเมนิลา แต่เมนิลาเลือกอัคคีไม่ได้เลือกเขา เขาก็ควรเข้าใจตรงส่วนนี้ด้วย
ในเวลานี้จะพูดจะอธิบายยังไงเขาก็คงไม่ฟัง จะโดนหาว่าแก้ตัวและเข้าข้างพี่ชายอีก
แคว่ก! เสื้อของเธอถูกฉีกขาดออกจากกัน ฟ้าลดาตกใจจึงรีบดิ้นหนี
“จะไปไหนล่ะคุณหนูฟ้าลดา ไม่อยากนอนกับผัวแล้วหรือไง” เขาตามไปกดเธอเอาไว้ไม่ยอมให้เธอหนีหายไปไหนได้
“ฟ้าไม่เอาแบบนี้” เธอร้องไห้อย่างตกใจ
“ไม่ดิ้นสิ จะทำเบาๆ แล้วกัน ถึงเมื่อคืนผมจะนอนกับกระหรี่ไปแล้ว แต่ยังไงผมก็ยังมีแรงเอาคุณนะ เดี๋ยวคุณจะวิ่งแจ้นไปฟ้องพี่ชายของคุณอีกว่าผมไม่ทำหน้าที่ผัว”
“สกปรก โสโครก” ฟ้าลดาพูดออกมาอย่างช้ำใจ เขาไปนอนกับคนอื่นมาแล้ว ยังจะมานอนกับเธออีกเหรอ เธอรังเกียจมันที่สุด
“สกปรกที่ไหน ดีออก วันไหนผมไม่อยากเอาคุณก็มีคนอื่นทำหน้าที่เมียแทน” เขาบีบปลายคางของเธอ พลางบดจูบอย่างดุดัน ฟ้าลดาพยายามดิ้น แต่เขาก็ผ่อนความรุนแรงลง จนเธอต้องครางออกมาหลงใหลไปกับรสจูบของเขาจนได้
เขาเคล้นเคลึงขบเม้มไปทั่ว ก่อนจะสอดแทรกนิ้วเข้าไปในร่องสวาท โยกเข้าออกจนเธอดิ้นพล่าน ในจังหวะที่กำลังจะเสร็จสม เขาก็ถอนนิ้วออก ก่อนจะผละออกห่าง
ฟ้าลดานอนหอบหายใจสะท้าน มองเขาด้วยความสงสัยปนเปไปกับอารมณ์ที่ค้างคา
“ผมเปลี่ยนใจแล้ว จืดชืดขนาดนี้ไม่เอาดีกว่า แค่จูบยังห่วย แค่ผมแหย่นิ้วคุณก็ครางอย่างเสียว อยากให้ผมเอาขนาดนี้” ประโยคของสามีทำให้ฟ้าลดากัดปากตัวเองจนเจ็บ
“ถึงแต่งงานกันแล้ว ผมก็อนุญาตให้คุณซื้อผู้ชายกินได้นะ รวย ๆ แบบคุณคงไม่ขาดแคลนผู้ชายหรอก วันนี้ผมหมดอารมณ์แล้ว” เขาพูดจบก็เดินจากไปอย่างไม่แยแส
ฟ้าลดาค่อย ๆ ขยับตัวมากอดตัวเองเอาไว้ เธอหยิบเสื้อผ้าที่ขาดวิ่นมากอดเอาไว้แนบอกก่อนจะร้องออกมาจนตัวโยน
หญิงสาวรู้สึกสับสนไปหมด เขาไม่รักคือความจริง แล้วเขามาแต่งงานกับเธอทำไม หรือเพราะพี่ชายบังคับเขาอย่างนั้นเหรอ
ฟ้าลดาไม่มีคำตอบให้กับตัวเอง รู้แค่ว่าเขารักแต่เมนิลา และเธอก็คือผู้หญิงที่น่ารำคาญสำหรับเขานั่นเอง
อัคคีกับเมนิลาต้องเดินทางกลับกรุงเทพฯ เพราะมีงาน ตอนนี้เมนิลากลายเป็นดาราดังไปแล้ว แต่เธอได้เล่นหนังอีโรติกแค่เรื่องเดียวกับอัคคี และหลังจากนั้นอัคคีก็ไม่อนุญาตให้เธอเล่นหนังแนวนั้นอีกเลย
แต่หนังเรื่องเกมรักเกมตัณหาก็กลายเป็นหนังที่สร้างความฮือฮาให้แก่วงการ ได้รับความนิยมสูงสุดจนเข้าชิงรางวัลมากมายนับไม่ถ้วน
“รู้สึกว่าหน้าเราซีด ๆ ไปนะ” อัคคีเอ่ยถามน้องสาว ขณะจะเดินทางกลับ
“แพ้ท้องมากหรือเปล่า” อัคคีลูบผมนุ่มของน้องสาวเบา ๆ
“มีแพ้บ้างค่ะ เลยรู้สึกเพลีย ๆ”
“ดูแลตัวเองด้วยนะ”
“พี่ไฟคะ ฟ้ามีเรื่องจะถามน่ะค่ะ”
“เรื่องอะไรเหรอ”
“คุณไฟคะ เรียบร้อยแล้วค่ะ” เสียงของเมนิลาทำให้ฟ้าลดาเม้มปากเล็กน้อย
“มีอะไรจะถามพี่เหรอ”
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่อยากรู้ว่าหนังเรื่องใหม่ของพี่ไฟเปิดกล้องอีกทีวันไหนน่ะค่ะ ฟ้าอยากดูค่ะ” เพราะเห็นว่าเกริกเดินตามเมนิลามาด้วย ฟ้าลดาจึงเปลี่ยนเรื่อง
“อีกนานครับ ดูแลตัวเองด้วยนะ พี่ไปก่อน มีอะไรก็โทร. หาพี่นะ”
“ค่ะพี่ไฟ”
“ฉันฝากน้องสาวด้วยนะ” อัคคีพูดเสียงขรึมกับเกริก
เขาไม่ได้นิยมชมชอบเกริกสักนิด อยากจะเอาคืนอีกฝ่ายให้สาสมด้วย แต่ตอนที่ฟ้าลดามาพักอยู่ที่ไร่ แล้วได้เจอกับเกริกอีกครั้ง ฟ้าลดาบอกว่าเกริกดีกับเธอมาก ทำให้เธอมีความสุข เขาเลยยอมใจอ่อน ปล่อยให้ฟ้าลดาได้แต่งงานกับเกริก เพราะน้องสาวกำลังมีความสุข หากขัดขวางก็กลัวจะเหมือนในอดีตอีกที่ฟ้าลดาคิดสั้นทำร้ายตัวเองอีก
เขารักน้องสาวของเขามาก จึงต้องตามใจ ถือว่าเขาให้โอกาสเกริกด้วย ถือว่าคราวนี้หากทั้งสองไปกันไม่รอด ก็ถือว่าเขาทำให้น้องสาวได้อยู่กับคนที่รัก ถึงเวลานั้น เขาจะทวงคืนน้องสาวกลับคืนมา
ฟ้าลดารักเกริกมาก แต่เขายังไม่เห็นความรักที่เกริกจะมีให้น้องสาวของเขา แต่จะพูดไปก็เหมือนตอกย้ำ ทำให้ฟ้าลดายิ่งเสียใจ บางทีความดีของฟ้าลดาอาจจะทำให้เกริกใจอ่อนก็ได้ อัคคีคิดแล้วหน้าเครียด ในชีวิตเขากังวลแค่เรื่องของน้องสาว อาจเพราะเลี้ยงมาจนโตไม่เคยให้ต้องลำบาก อยากได้อะไรก็ต้องได้ เขาในฐานะเป็นพี่ชายก็อยากให้ฟ้าลดามีคู่ครองที่ดี
“คุณไฟกังวลเรื่องคุณฟ้าเหรอคะ” เมนิลาแตะข้อศอกสามีเมื่อเห็นใบหน้าที่เคร่งเครียดของเขา ตั้งแต่นั่งรถออกมาจากไร่
“ใช่ครับ ฟ้าลดาไม่ค่อยประสา เอาแต่ใจ ผมกลัวจะไปกันไม่รอดน่ะครับ”
“บางทีก็ควรปล่อยให้พวกเขาได้คิดได้ตัดสินใจกันเอาเองนะคะ คุณฟ้าโตแล้ว ถ้าชีวิตมันจะไม่โอเค คุณฟ้าก็คงจะถอยออกมาเองค่ะ แต่ถ้าเรายิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ คุณฟ้าน่าจะต่อต้านและไม่เชื่อ บางทีการปล่อยให้เธอได้เผชิญกับสิ่งที่เลือก อาจจะทำให้เธอคิดได้ว่าจะทำอย่างไรต่อไปน่ะค่ะ”
“ก็จริง ฟ้าลดาอยากเอาชนะ แต่สิ่งที่ได้มานั้นจะทำให้มีความสุขจริงเหรอ ในเมื่อคนสองคนไม่ได้รักกัน มีแค่อีกคนหนึ่งเท่านั้นที่รักอยู่เพียงฝ่ายเดียวเท่านั้น”
“เมเป็นกำลังใจให้คุณฟ้าเสมอนะคะ เมคิดว่าคุณฟ้าต้องผ่านทุกอย่างไปได้ด้วยดีค่ะ และกลายเป็นผู้ใหญ่ที่เข้มแข็ง คุณฟ้าเลือกแล้ว เราก็ควรเคารพการตัดสินใจของเธอ คอยช่วยเหลืออยู่ห่าง ๆ ด้วยความเป็นห่วง แต่ไม่ทิ้งเธอจะดีกว่าค่ะ” เธอไม่ชื่นชมเกริกว่าเป็นคนดี ทุกคนมีดีมีเลว แม้เกริกจะดีกับครอบครัวของเธอมาก แต่กับคนอื่นหรือกับฟ้าลดาเธอไม่รู้ ว่าเขาดีด้วยหรือเปล่า เธอจึงพูดเป็นกลางให้มากที่สุด อีกอย่างเกริกก็ทำท่าว่าจะยังมีเยื่อใยกับเธอ เธอจึงพยายามไม่ยุ่งเกี่ยวกับเขามาก เพราะกลัวกระทบความรู้สึกของอัคคีและฟ้าลดา เธอจึงได้แต่เอาใจช่วยฟ้าลดาเพียงเท่านั้น สักวันเกริกอาจจะรักฟ้าลดาอย่างที่ฟ้าลดารักเกริกก็เป็นได้
- Writer
