11
“อ้อม แกจะเอาอะไรเพิ่มไหม” ดลยาถามคนที่มาด้วย
“ไม่ค่ะคุณเปิ้ล”
“เครื่องดื่มล่ะคะรับอะไร” แม้ว่าไม่พอใจแต่ก็เก็บอารมณ์ไว้ ทำหน้าที่บริกรต่อไป
“ฉันขอน้ำส้มคั้น” ดลยาสั่งเครื่องดื่ม ก่อนหันไปถามก้องเกียรติด้วยน้ำเสียงหวานหยด “พี่ก้องขา สั่งน้ำอะไรดีคะ”
“น้ำเปล่าล่ะกัน” ก้องเกียรติสั่ง มองหน้าบริกรสาว
“ฉันก็น้ำเปล่าเหมือนกัน” อ้อมใจสั่ง
“ค่ะ รับอะไรเพิ่มอีกไหมคะ” มะปรางถามตามหน้าที่
“ไม่แล้ว แค่นี้แหละ” ดลยาตอบ
“ขอทวนรายการอาหารนะคะ คุณลูกค้ารับอาหารชุดเอหนึ่งชุด ข้าวสวยสามจาน น้ำส้มคั้นหนึ่งแก้ว น้ำเปล่าสองขวดนะคะ” มะปรางทวน ดลยาพยักหน้า “รออาหารสักครู่นะคะ”
มะปรางยิ้มบางให้ลูกค้า ก่อนเดินไปยังเคาน์เตอร์เพื่อเสียบใบสั่งอาหาร จากนั้นก็เดินไปทำหน้าที่โต๊ะอื่นต่อ โดยมีสายตาของก้องเกียรติคอยลอบมองดูมะปรางเนืองๆ
การที่เจอมะปรางที่นี่ ทำให้ก้องเกียรติรู้ว่า หล่อนทำงานพิเศษ จะว่าไปเ
