ฉันคือคู่หมั้น!!
1056 Words
"พิม!" ผมหันไปมองหน้าแก้มบุ๋มเธอดูตกใจแต่ก็ยิ้มมอ่อนๆทักทาย แต่สายแต่สายตาเอาเรื่องอยู่ไม่ใช่เล่น
"เด็กคนนี้เป็นใครคะ!
"หนูเป็นเมียของผู้กองไงคะ"
"เมีย? จะบ้าหรือไง"
"แก้มบุ๋มเธอไปรอฉันที่ห้องก่อนไป"
มาเฟียรีบลากแขนคุณพิมออกมาก่อนจะมาเคลียร์ใจกันที่ริมหาด จนทั้งสองมีปากเสียงกัน
" มาได้ไงพิม"
"คุณลางานพาอีเด็กนั่นมาเที่ยวเหรอคะ แล้วพิมล่ะคุณลืมไปแล้วเหรอว่าเราเป็นอะไรกัน!!"
"ผมถอนหมั้นกับคุณไปแล้วนะพิม"
" พิมไม่ยอมยังไงเราก็ต้องแต่งงานกัน!!"
"แต่คุณต้องยอม เพราะผมกับแก้มบุ๋มอยู่ด้วยกันแล้ว"
"อีเด็กนั่นมันมีอะไรดีกว่าพิมคะเฟีย!!"
"กลับไปส่องกระจกดูเอาเองนะ!"
ชายหนุ่มพูดจบก็เดินกลับไปที่ห้อง ปล่อยให้คุณพิมยืนหายใจเหมือนคนจะขาดใจตายอยู่ที่ชายหาดคนเดียว
"อีเด็กนรกชื่อดังนักนะมึง!"
เมื่อกลับมาที่ห้องชายหนุ่มก็เดินเข้ามาหาแก้มบุ๋มนอนแช่น้ำอยู่ในอ่าง เพื่อรอฟังเรื่องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้น เธออยากรู้ความจริงจากปากของเขามากกว่าฟังคนอื่น
"ผู้หญิงคนนั้นเป็นคู่หมั้นของฉันเอง แต่ฉันถอนหมั้นไปแล้วนะ"
"แต่เธอคงไม่ยอมใช่ไหมคะ"
"เรื่องนี้ฉันไม่ได้ผิด พิมมีคนอื่นก่อนพอโดนจับได้ก็มาตามรังควานฉันแบบที่เห็นนี่แหละ"
"น่าสนุกดีนะคะ ดูคุณพิมเขาหัวร้อนง่ายดี"
" อย่าไปยุ่งกับเค้าเลย แล้วนี่อากาศมันร้อนหรือไงมันเย็นมากแล้วนะเดี๋ยวไม่สบายหรอก"
" เมื่อกี้ไม่ได้เล่นน้ำอะ มีเปรตมากวน =__="
"ไม่ต้องคิดมากนะ ฉันไม่ได้สนใจพิมเลย"
"ค่ะ"
ชายหนุ่มถอดเสื้อและกางเกงออกจากนั้นก็เดินไปล้างตัวก่อนจะก้าวขาลงมาในอ่าง
" อ่อยหนูเหรอคะ"
" ฮ่าๆๆ แพ้เด็กจนได้นะฉันเนี่ย"
" ผู้กองยังไม่แก่เลยนะคะ ยังแซ่บอยู่ "
"จริงเหรอกลัวจะไม่มีแรงทำให้เธอนะสิ"
"ถ้าเกิดผู้กองไม่มีแรงทำหนูจะทำให้ผู้กองเองค่ะ"
"งั้นมาทดลองก่อนเลยมา"
ชายหนุ่มยกร่างของแก้มบุ๋มขึ้นมานั่งตักโดยหันหน้าเข้าหาตัวเอง สองแขเล็กๆจึงโอบกอดคอเขาอย่างเสน่หา
"นมแน่นดีจัง" เห็นเต้าอวบๆมันทำให้ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้ทุกทีเลย
"อื้อ~ อย่าเคล้นแรงสิคะ"
"ต้องเคล้นแบบนี้แหละมันถึงจะมัน"
" อื้อ~"
" ซี๊ดด ใจร้อนจังเลยนะแม่คุณ" แก้มบุ๋มขยับขาเพิ่มจะสอดความเป็นชายเข้ามา จากนั้นเธอก็เริ่มขยับสะโพกช้าๆไปตามอารมณ์
" ซี๊ดดด เสียว~" ผมเริ่มครางกระเส่าอย่างลุดกลั้นต้องเปล่งเสียงออกมากระตุ้นความต้องการให้เธอ
"มากไหมคะอ่าห์~"
"ที่สุดเลยล่ะ เด็กอะไรเอาเก่งชะมัด!"
ตับ! ตับ! ตับ!
เสียงน้ำในอ่างล้นทะลักออกมาตามแรงสะโพกของแก้มบุ๋ม ทั้งสองจูบปากกันอย่างดูดดื่มโดยที่ช่วงล่างยังคงสอดใส่ขยับสะโพกไปมา
หน้าอกที่แอ่นชูกลับถูกชายหนุ่มละเลงด้วยลิ้นยาวๆอย่างช่ำชอง
" ชอบไหนคะ อึก!"
" ชอบสิ...มันมากเลยแก้มบุ๋ม"
อ่าห์~
ทั้งสองร่วมรักกันจนมืดค่ำก่อนจะพากันลงมาหาอะไรทานที่ร้านอาหาร แต่ทุกการกระทำของทั้งสองกำลังอยู่ในสายตาของคุณพิมที่ยืนมองอยู่
" เฮ้ออ"
" เป็นอะไรไม่อร่อยหรือคะ" ฉันมองหน้าเขาที่ดูเซ็งๆผิดกับตอนมาเลย
" เปล่ารีบกินเถอะจะได้ขึ้นห้อง"
"แล้วที่คอแดงๆแพ้กุ้งใช่ไหมคะคิกๆๆ"
"แดงมากปะต้องกลับไปทำงานอีกเดี๋ยวพ่อบ่นฮ่าๆๆ"
"ไม่ค่ะขอโทษนะคะ เดี๋ยวใช้รองฟื้นกลบก็หายแล้วค่ะ"
มาเฟียหัวเราะลั่นก่อนจะหยิบกุ้งมาแกะให้แก้มบุ๋ม
" ผู้กองหนูขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ ปวดฉี่ไม่ไหวแล้ว>[]ชู้จนผู้กองขอถอนหมั้นใช่ไหมคะ ^^"
" นี่เฟียบอกแกเหรอ!!"
" คนรักกันเค้าไม่ปิดบังกันหรอกค่ะ"
" หึ! แกก็ลองคิดเอาถ้าฉันเอาเรื่องของแกไปบอกกับคุณพ่อของเฟีย รับรองได้เลยว่าเฟียถูกย้ายไปที่อื่นแน่ อีกอย่างเรื่องการถอนหมั้นผู้ใหญ่ก็ยังไม่รับรู้ อีเด็กโง่!"
"แล้วคนฉลาดแบบคุณพิมทำไมถึงทำให้ผู้กองกลับไปไม่ได้ละคะ หรือความสามารถไม่ถึง หนูสอนให้เอาไหม ^^"
"แกมันก็แค่อีเด็กติดยา อยากได้เฟียจนให้ตำรวจไปจับผัวเก่าตัวเอง! "
" ฮ่าๆๆๆ แสบไหมล่ะ!"
" แกอย่ามายั่วโมโหฉันนะอีเด็กบ้า!"
"คุณเข้ามาหาเรื่องหนูก่อนเองนะคะ พอเถียงไม่ได้ก็ดึงปมคนอื่นมาพูดนี่อายุเท่าไหร่แล้วถามจริง!!"
" อีเด็ก..."
ทุกอย่างต้องหยุดชะงักเมื่อมีคนเดินเข้ามา ทำให้แก้มบุ๋มเบะปากใส่คุณพิมแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะพร้อมกับเล่าให้ผู้กองฟัง
"พิมว่าเธอขนาดนี้เลยเหรอ"
"ใช่ค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงหนูนะ หนูโอเค"
" เดี๋ยวฉันจะคุยกับพ่อเองไม่ต้องห่วงหรอกถึงพ่อฉันจะดุแต่ท่านมีเหตุผล"
แก้มบุ๋มพยักหน้ารับก่อนจะตักข้าวขึ้นมาทานจนเลอะมุมปาก ชายหนุ่มจึงเช็ดให้เธอก่อนที่ทั้งสองจะคุยเรื่องราวต่างๆกันอยู่นาน
ด้านคุณพิมก็ได้แต่เดินออกมาระงับสติอารมณ์แต่เมื่อมองเข้าไปเห็นชายหนุ่มดูแลแก้มบุ๋มก็ยิ่งทำให้เธอเหมือนคนบ้าเข้าไปทุกที
- Writer
