“คุณแม่คะ ไรอันขอโทษค่ะ” น้ำเสียงที่รู้สึกผิดของเด็กวัยสองขวบครึ่งที่เห็นคุณแม่ของตัวเองนั่งน้ำตาไหล ทำให้คุณแม่ยังสาวหันไปยิ้มให้กับลูกสาวของตัวเองพร้อมกับโอบกอดลูกน้อยเอาไว้แนบอก
“แม่ไม่ได้เป็นอะไรลูก แค่ฝุ่นเข้าตา” ณดาอุ้มลูกน้อยขึ้นแท็กซี่จนกลับมาถึงบ้านของตัวเอง ถึงแม้ว่าจิตใจของคุณแม่ยังสาวยังคงว้าวุ่นแต่ด้วยหน้าที่ของแม่ ทำให้เธอต้องเข้มแข็ง
ไรอันเป็นเด็กฉลาดที่สามารถรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของคนรอบข้าง ทำให้เธอต้องรีบเข้มแข็งและกลับมาดูแลลูกเพราะไม่อยากให้ลูกรู้สึกไม่ดี
แม้หัวใจดวงน้อยจะเจ็บแปลบขึ้นมา เพียงแค่นึกถึงน้ำเสียงของผู้หญิงคนนั้นที่เอ่ยเรียกชื่อของชายหนุ่ม
“ไรอัน หนูต้องการพ่อไหมลูก” ไรอันที่นั่งเล่นของเล่นเงียบ ๆ เงยหน้าขึ้นมามองผู้เป็นแม่ที่เอ่ยถาม
“ถ้าคุณพ่อไม่ต้องการไรอัน ไรอันมีคุณแม่แค่คนเดียวก็ได้” คำพูดที่หลุดออกจากปากเด็กวัยสองขวบ ทำให้ผู้เป็นแม่ถึงกับอึ้งไม่ค
