Keşke birisi benim çaresiz yardım çığlığımı duysa...
Lütfen uçurumun köşesinde açmış bu aciz hayatı kavrayıp tutsa...
Kaderimi acı içinde kabullenmiş vaziyette gözlerimi sıkıca kapamış, duşakabinin camına kendimi yok etmek istercesine yaslamıştım. Gözyaşlarım kapalı gözlerimden her zamanki gibi sel misali akmaya devam ediyordu. Hayatım bu şekilde olduğu müddetçe lânet gözyaşlarım ne yazık ki akmaya devam edecekti.
Gözlerim kapalı olduğu için şeytan Vakas'ı göremiyordum ama onu yüzüme vuran sigara kokulu sıcak nefesinden hissedebiliyordum. Şeytan yakınımdaydı.
Korkudan titreyen bedenimle "Lütfen canımı çok yakma." Titreyen sesimle konuşmuş, gelecek darbeyi acı içinde beklemeye başlamıştım.
Gelecek darbeye dayanır mıydım, bilmiyorum ama kaçacak bir yerim olmadığı için bir an önce ezi
