Hiçbir zaman hayal kurmak için geç değildir derler.
Bıraktım...
Şeytan Vakas'ın pençelerinden kurtulma hayalini bıraktım.
Güzel bir hayatımın olacağına dair umut edip hayal kurmayı bıraktım.
Yaşama dair en ufak umudum vardı onu da bıraktım.
Geriye kalan tek bir umudum ve hayalim vardı o da bu zâlim hayattan yok olup gitmek.
Acı bir hayaldi ama eziyetimin biteceğine dair büyük bir umuttu.
Vakas şeytanıyla birlikte sabah kahvaltısını yaptığımız gibi son bir hafta içinde bana iyi gelen o eşsiz malikâneden ayrılmıştık.
Malikâneden ayrılmadan önce Süveyda Teyze'ye doyasıya sarılmış ve kokusunu derince içime çekmiştim. Son bir hafta içinde bana karşı tıpkı bir anne edası gibi davrandığı için ve annemin yokluğunu hiçbir şekilde hissettirmediği için ona minnettardım.
Süveyda Teyze
