สองวันผ่านไป
เดรโกจะต้องเดินทางกลับอิตาลีตามกำหนดการเดินทางของเขาที่ไม่สามารถเลี่ยงได้อีกแล้ว ทำให้วันนี้เขาและวริสาจะต้องจากกันและกลับไปใช้ชีวิตของตัวเอง เดรโกก็เดินทางมาที่สนามบินภูเก็ตเพราะเขาต้องมานั่งเครื่องส่วนตัวกลับจึงต้องใช้รันเวย์ของทางสนามบิน และวริสาเองก็ต้องบินกลับกรุงเทพเช่นกัน
“นายครับ เราต้องให้คุณมีมี่เขาเปลี่ยนรถไปขึ้นเครื่องแล้วนะครับ” เอียนพูดบอกไปเมื่อมาจอดรถให้วริสาไปขึ้นรถอีกคันเพื่อไปขึ้นเครื่องที่ขาเข้าภายในประเทศ เพราะเขาเห็นว่าเจ้านายไม่ได้พูดคุยกับวริสาเลย ทั้งที่เจ้านายของเขาควรจะทำอะไรมากกว่านี้
“อืม” เดรโกพูดบอกไปแบบนิ่งๆแล้วมองไปด้านหน้าแบบใจแข็งไม่หันไปมองร่างบาง เพราะมันจะทำให้เขาตัดใจปล่อยเธอไปไม่ได้ เขาถึงได้เลือกที่จะเงียบแลไม่พูดอะไรกับเธอ ไม่งั้นเขาได้เห้นความออดอ้อนน่ารักๆของเธอ เขาก็คงจะทนไม่ไหว
“คุณเดรโก นี่คุณจะกลับแล้วนะ คุณไม่คิดจะพูดลาฉันหน
