ตอนที่ 8

3070 Words

จากนั้นเดรโกก็พาวริสาฝ่าฝนที่ตกลงมาอย่างหนักไปทางท่าเรือ ก่อนจะถูกพวกศัตรูยิงมาใส่จากเรือลำหนึ่งที่จอดนิ่งอยู่ไม่ไกลจากท่าเรือ ทำให้พวกนั้นไหวตัวทันแล้วหันมามองพวกเขาทันที “ปัง ปัง พวกนั้นอยู่นั้นตามไปเร็ว อย่าให้มันรอดไปได้ ฆ่าพวกมันให้หมด” หัวหน้ากลุ่มของพวกมือปืนรับจ้างพูดบอกไปก็ยิงปืนใส่พวกที่กำลังจะหลบหนีไป เพราะหนึ่งในนั้นคือคนที่พวกเขาต้องจัดการมันให้ตาย “นายครับคนของเรามาแล้ว รีบไปที่เรือเถอะครับ” เอียนพูดบอกไปเมื่อลูกน้องรีบวิ่งมายิงกันพวกนั้นไม่ให้มันเข้าไปถึงตัวเจ้านายของเขากันหลายสิบคน ก่อนจะรัวยิงทั้งฝั่งที่อยู่บนบกและไอ้คนที่มันแอบยิงพวกเขาอยู่ที่เรือนั่นด้วย “ว้าย คุณ ฉันกลัวอ่ะ” วริสานั่งลงไปอย่างกลัวแล้วก็ร้องออกไป แล้วมองชายหนุ่มที่จับมือเธอไว้มั่นกำลังนั่งลงมาแล้วเอาตัวมาป้องกันให้เธอ จนเธอเงยมองหน้าเขาไปแบบอึ้งๆไม่คิดว่าเขาจะแมนขนาดนี้ นึกว่าเขาจะเป็นพวกมาเฟียเห็นแก่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD