หลังจากออกมาจากบ้านพักไม่ไกลมาก ซินซินกับเฉินซื่อซีก็เจอตลาดขนาดกลาง มือเล็กหักพวงมาลัยเลี้ยวเข้าไปจอดรถยังสถานที่ที่ถูกจัดเอาไว้ ก่อนจะพากันลงจากรถแล้วเดินเข้าไปด้านในตลาด
เนื่องจากเป็นเวลาสายพอสมควรที่ตลาดจึงเริ่มมีคนพลุกพล่าน หญิงสาวตัวเล็กเปิดกระเป๋าสะพายข้างของเธอแล้วหยิบหน้ากากอนามัยสีดำส่งให้ร่างสูงที่เดินอยู่ข้างๆ เธอโดยที่ไม่ได้พูดอะไร เพราะตอนลงจากรถเขาไม่ได้ใส่มันลงมาด้วย
“ไม่เป็นไรหรอก ที่นี่ชาวต่างชาติค่อนข้างเยอะ ไม่น่าจะมีคนจำผมได้ แต่ถึงมีคนจำก็ไม่เป็นอะไร”
“หืม แน่ใจเหรอคะ”
“อื้ม”
“งั้นคุณเก็บเอาไว้ก่อนก็แล้วกันค่ะ”
“จ้ะ ไปเถอะ”
ซินซินพาชายหนุ่มเดินเลือกซื้อของอยู่สักพักใหญ่ จนกระทั่งก่อนกลับทั้งคู่แวะไปซื้อขนมในร้านสะดวกซื้อ และดูเหมือนว่าพนักงานจะเขาได้
“ขอโทษนะคะ คุณใช่ดาราจีนไหมคะ เฉินซื่อซี” เสียงพนักงานสาวถามเขาอย่างไม่แน่ใจ แต่น้ำเสียงของหล่อนสั่นด้วยความตื่
