วันต่อมา...
หลังจากที่ตื่นนอน มิรันดาก็เหลือบสายตาไปมองยังที่นอนด้านข้างตัวเองทันที ก่อนจะพบแต่เพียงความว่างเปล่า ไร้ร่างสูงอย่างที่ควรจะเป็น แม้จะร้องไห้จนเผลอหลับไป แต่ภายในใจลึก ๆ ของนักแสดงสาวก็ยังหวังให้ชายหนุ่มกลับมานอนข้างเธอ...
แอดดด
เจ้าของใบหน้าสวยรีบหันไปมองตามเสียงประตูห้องที่ถูกเปิดออก แต่แล้วก็ต้องแสดงสีหน้าผิดหวังออกมา
"ฉันเอง" โมนาเอ่ยพลางจ้องมองไปยังสภาพน้องคนสนิทด้วยความรู้อยู่แล้วว่าเหตุการณ์จะต้องเป็นแบบนี้ เพราะหลังจากที่เคลวินออกไป มิรันดาก็โทรไปร้องไห้กับเธอจนเผลอหลับคาสาย
"ยังรอเขาอยู่อีกเหรอ"
"..." ร่างสวยก็เงียบไม่ตอบ
"วันนี้มีถ่ายนอกสถานที่ ถ้าแกไม่ไหว..."
"รันไหวพี่โม" นักแสดงสาวหันตอบกลับผู้จัดการสาวด้วยสีหน้าท่าทีพยายามเป็นปกติ
"ถ้าไม่ไหวก็อย่าฝืน"
"รันไม่อยากให้เสียงาน วันนี้แค่ไม่กี่ซีนเองไม่ใช่เหรอ"
"..." โมนาเงียบไม่ตอบ ทว่าเอาแต่ยืนนิ่งจ้องมองร
