ZestOluTiOn Online ภาคนักล่า บทที่ 6 : เริ่มเกมในเมือง Verdant Silvan
“ อย่าบอกผมนะ ว่าถ้าอยากเลือกเมืองเกิด ต้องซื้อ DLC?” ผมถามด้วยใบหน้าที่กระตุกๆจวนเจียนจะเป็นหน้านิ่วคิ้วขมวดอย่างหงุดหงิด
“ ช่าย ถ้าอยากเลือกเมืองสวยๆ ถูกใจ มีสภาพแวดล้อมตามต้องการ ต้องซื้อ DLC RE:Fantasy นะ” พี่เมล่อนตอบ “ อยากได้ไหมล่ะ เดี๋ยวพี่ซื้อให้เป็นของขวัญต้อนรับน้องบอลเข้าเกมของพี่ คิกๆ”
“ ไม่ล่ะ ผมถือคติไม่เติม ไม่ซื้อจนกว่าจะเล่นแล้วชอบ ดังนั้นสุ่มก็สุ่ม” ผมตอบ ก่อนจะโบกมือลาพี่เมล่อน โดยไม่ลืมบอกด้วยเสียงจริงจังก่อนจิ้มปุ่มเข้าเกม “ และผมหวังว่า พี่จะไม่ใช้อำนาจแทรกแซงการเล่นเกมของผมล่ะ”
“ แน่นอน แม้พี่จะชอบแกล้งน้อง แต่พี่ไม่ทำผิดกฏอย่างการแทรกแซงเกมหรอก” พี่เมล่อนตอบ ก่อนภาพรอบข้างผมจะค่อยๆสลายไป กลายเป็นอนิเมชั่นรูหนอนสีดำ ประกายดาวนับล้านเปล่งแสงระยิบระยับ และสุดทางของรูหนอนก็คือห้องนอนเล็กๆ แคบๆในหอพักเด็กกำพร้า
“ เหอะ ไม่แทรกแซง แล้วการมาทำหน้าที่แทนพนักงานต้อนรับตอนสร้างตัวของผมนี่คืออะไร” ผมพูดเบาๆ ก่อนส่ายหัวไปมา แล้วดูห้องนอนในเกมของผม ที่มีเพียงห้องนอน ไม่มีห้องน้ำ ไม่มีห้องรับแขก ไม่มีห้องครัวในตัว มันกว้างประมาณ 10 เมตร ยาว 5 เมตร มีฟูกเปื่อยๆเต็มไปด้วยรอยปุปะวางที่มุมขวาบนของห้อง มีหน้าต่างไร้ผ้าม่านสองบานข้างฟูก ทำให้แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาได้ดี ทางซ้ายบนของห้องเป็นโต๊ะไม้เตี้ยๆและชั้นไม้วางหนังสือสูง 50 เซนติเมตร กว้าง 20 เซนติเมตร เดาว่าคงเป็นโซนอ่านหนังสือและทานอาหารในตัว ส่วนทางด้านประตูนั้นก็มีรองเท้าหนังที่ผมเลือกใส่ถอดวางอยู่
“ ห้องมีแค่นี้สินะ ยังดีที่พื้นเป็นเสื่อ ไม่ใช่พื้นไม้หรือพื้นปูนเย็นๆ” ผมพูดเบาๆ ก่อนเดินไปหยิบหนังสือที่มีเพียง 1 เล่มในชั้นวางขึ้นมาดู บนปกสีน้ำตาลเขียนว่า “บันทึกของ Viand”
พอเปิดไปหน้าแรก ก็มีหน้าต่างระบบเด้งขึ้นมาแนะนำว่า การเติมเต็มข้อมูลส่วนตัวของ Viand ที่หน้าแรก จะเป็นการตั้งค่าของตัวละคร โดยมีช่องว่างให้เติมถึง 10 ช่องด้วยกัน ได้แก่เป้าหมายในชีวิต , อาชีพที่อยากเป็น , อาหารที่ชอบ , อาหารที่เกลียด , วัตถุดิบที่ชอบ , วัตถุดิบที่เกลียด , รสที่ชอบ , รสที่เกลียด , อาวุธที่ชอบ , ชุดเกราะที่ชอบ ซึ่งอาวุธ ชุดเกราะนั้น ยังไม่สามารถเติมได้ จนกว่าจะไปทดสอบการใช้ก่อน ถือว่าเกมทำมาได้ดีในการป้องกันคนใส่มั่วๆแล้วอยากเปลี่ยน ซึ่งต้องจ่ายเป็นค่า DLC Change Profile ราคา 10 เครดิต เปลี่ยนได้ 1 ช่อง ซึ่ง “แพง” มาก แต่ก็ถูกกว่าการซื้อ RE:Fantasy ที่แม้จะเปลี่ยนประวัติความชอบได้ตามใจ ไม่จำกัดจำนวนครั้ง แต่ราคาที่ต้องจ่ายสูงถึงหลักพันเครดิตมันก็แพงไป
“ ถ้าไม่มั่นใจ สามารถไปทดสอบก่อนเติมเต็มหน้าประวัติได้ อืม คำแนะนำดี งั้นก็เอาตามนั้น” ผมพลิกหน้าแรก ไปหน้าสอง ที่มีบันทึกแค่ 18 ปีที่ผ่านมา ใช้ชีวิตตามปกติในเมือง Verdant Silvan แต่ตอนนี้อายุถึงเกณฑ์ที่ต้องเลือกอาชีพแล้ว ให้ไปที่ศาลากลางเมืองเพื่อทำการทดสอบอาวุธที่ชอบ อาชีพที่ใช่ และจะได้เริ่มออกผจญภัย ซึ่งพออ่านตรงนี้จบ หน้ากระดาษที่ว่างเปล่าบรรทัดถัดไปก็ขึ้นข้อความว่า “ยินดีด้วย การผจญภัยของ Viand กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว”
“ ให้เดาๆนะ สมุดบันทึกนี้คงเป็นเหมือน Log บันทึกการทำกิจกรรมต่างๆในเกมแน่” ผมพูดเบาๆ ก่อนจะวางสมุดบันทึกเก็บเข้าชั้น แล้วเดินไปใส่รองเท้า เปิดประตูออกจากห้องไป ก็พบว่าผมอยู่ที่ชั้น 4 ของหอพักเด็กกำพร้า และพบเด็กกำพร้าเหมือนๆกันหลายคน ถ้าคนไหนเป็น NPC จะมีชื่อขึ้นเหนือหัวทันที พวกเขาก็ทักทายผมอย่างเป็นกันเอง ส่วนใครที่เป็นผู้เล่นจะไม่มีชื่อขึ้นหัวจนกว่าผมจะไปทัก และถามชื่อเขา ก็จะมีชื่อขึ้นหัว และมีหน้าต่างถามว่าต้องการบันทึกเป็นเพื่อนไหม ผมก็บันทึกไปก่อน ทำให้ระหว่างเดินลงจากชั้น 4 มาชั้นล่างของหอพักนั้นผมได้เพื่อนที่จะเดินทางไปเริ่มเกมใหม่พร้อมกันถึง 17 คน
พนักงานสาว ผู้ดูแลประจำหอพักชื่อ “มิเกล” ได้ฝากให้ลูกชายอายุ 16 ปี “ ไมเคิล” เดินนำกลุ่มเด็กกำพร้าหน้าใหม่ หรือผู้เล่นที่เพิ่งเข้าเกมวันนี้เดินไปศาลากลาง ซึ่งมีกลุ่มคนเดินไปศาลากลางด้วยกันตามถนนปูหินอย่างดีอีกหลายกลุ่ม รวมๆกันแล้วน่าจะหลักร้อยคน แต่ศาลากลางที่อาคารหลักสูง 10 ชั้น และมีอาคารใกล้เคียงอีก 3 หลังก็เพียงพอที่จะรองรับการเข้าใช้บริการทดสอบคัดเลือกอาวุธ
ทุกคนได้รับบัตรคิวระหว่างนั่งรอที่โซนรับรอง ซึ่งแต่ละคนใช้เวลารอไม่ถึง 10 นาทีก็ถูกเรียกตัวเข้าห้องทดสอบ ซึ่งผมได้คิวเบอร์ 17 ก็รอไม่นานนัก ก่อนจะเดินเข้าห้องทดสอบที่ดูเหมือนโรงยิมย่อส่วน พื้นที่กว้างขวาง น่าจะเกือบ 1 ตารางกิโลเมตร มีพื้นที่ให้วิ่งเล่นทดสอบอาวุธมาก พื้นเป็นไม้ปูอย่างดี ผนังเป็นปูนทาสีขาวครึ่งบน สีเขียวครึ่งล่าง เพดานสูง 10 เมตรสีขาว แต่น่าขันที่สถานที่กว้างอย่างนี้ กลับมีหุ่นฟางอยู่ตรงกลางห้องเพียงหนึ่งตัว ข้างห้องมีชั้นวางอาวุธทั้งแบบแขวนผนัง หรือตั้งพิง โดยทั้งหมดเป็นอาวุธไม้ทั้งสิ้น มีตั้งแต่ดาบใหญ่ ดาบยาว ดาบคู่ ขวานสองคมเล่มโต ขวานคมเดียวด้ามเล็ก ถือคู่กันเหมือนดาบคู่ พลอง หอก ง้าว ค้อนใหญ่ถือสองมือ ค้อนเล็กคู่ ส่วนอาวุธโจมตีระยะไกลมีเพียงสองชนิดคือธนูและหน้าไม้
“ นี่คือ 12 อาวุธพื้นฐาน เชิญเลือกตามสบาย จะลองทุกชิ้นก็ได้ ไม่ต้องรีบร้อนอะไร” ผู้ดูแลห้องบอกด้วยเสียงเรียบๆ โดยมีหน้าต่างระบบเด้งขึ้นมาแสดงข้อความว่าภายในห้องคัดเลือกอาวุธ เวลาจะเดินไวตามคลื่นสมองของผู้ใช้ ซึ่งชื่อห้องจะเปลี่ยนเป็นห้องฝึกซ้อมอาวุธหลังจากที่ผู้เล่นเลือกอาวุธคู่กายชิ้นแรกไปแล้ว โดยจะได้รับภารกิจที่สองทันที นั่นก็คือ ฝึกฝนอาวุธให้ได้รับทักษะขั้นแรก จากนั้นก็จะเป็นภารกิจที่ 3 ออกล่าครั้งแรก ตามด้วยภารกิจที่ 4 ตัดสินใจ ! นักล่า หรือนักปรุง !!
“ บางเกมก็ไม่บอกอะไรชัดเจน ให้ผู้เล่นคลำทางเอง แต่เกมนี้บอกละเอียด ก็ดีนะ” ผมพยักหน้าช้าๆ ก่อนเดินไปหยิบอาวุธอย่างแรกมาลองฟาดฟันใส่หุ่นฟาง นั่นก็คือ ดาบใหญ่ ที่เป็นไม้ยาว 1 เมตร กว้าง 50 เซนติเมตร หนา 20 เซนติเมตร ด้ามจับยาว 10 เซนติเมตร ปลายดาบตัดเรียบจนดูเผินๆนึกว่าไม้พายเรือที่ด้ามสั้นกว่าตัวใบพาย พอถือแล้วหน้าจอค่าสถานะของดาบไม้ก็เด้งขึ้นมาให้อ่าน
ดาบใหญ่มือใหม่ พลังโจมตี 10 (ความทนทาน 100%)
“ ค่าสถานะบอกแค่นี้หรอ?” ผมขมวดคิ้วอย่างสงสัย ก่อนจะลองถือด้วยสองมือ แล้วหวดอากาศเป็นวงสวิงทดสอบน้ำหนักสองสามครั้ง ก่อนจะไปหวดใส่หุ่นฟาง เพื่อทดสอบความเสียหาย
10 10 20 ! ดาเมจจากการหวดซ้าย หวดขวาขึ้นแค่ 10 แต่พอง้างขึ้นเหนือหัวแล้วหวดมาในแนวตั้งผ่าตรงกลางตัวหุ่นฟาง ดาเมจที่ขึ้นจากสีขาว ก็เป็นสีเหลือง พร้อมสัญลักษณ์ดาววิ้งวับ น่าจะเป็นเอฟเฟคเลขคริติคอลสินะ ไม่ก็เลขการโจมตีที่รุนแรงเป็นสองเท่าของดาเมจปกติ อันนี้ผมไม่รู้ เลยต้องทดลองหวดอีกหลายครั้ง และคาดเดาเองว่าคงเป็นตัวเลขดาเมจที่รุนแรงเป็นสองเท่า มากกว่าที่จะเป็นคริติคอล เพราะหุ่นฟางไม่น่าจะมีจุดอ่อนให้คริติคอลเลยน่ะสิ
ถัดจากดาบใหญ่ ผมก็ลองดาบยาวต่อหลังความทนทานของดาบใหญ่ลดลงเหลือ 99 % จากการหวดๆไปยี่สิบกว่าที โดยค่าสถานะดาบยาวนั้นพลังโจมตีมีแค่ 8 แต่มีระยะโจมตีที่ไกลกว่าด้วยความยาวถึง 1.5 เมตร หรือสูงเกือบเกินครึ่งลำตัวของผู้ใหญ่ และการเหวี่ยงแบบใส่แรงก็สร้างตัวเลขความเสียหายสีเหลืองได้มากกว่าดาบใหญ่ด้วย แต่ดาบคู่ แม้จะสั้นเพียง 60 เซนติเมตร หรือประมาณ 2 ไม้บรรทัด อุปกรณ์วัดจากยุคโบราณ แต่ด้วยความเบา ทำให้ฟาดฟันได้รวดเร็ว เลยมีโอกาสสร้างความเสียหายสีเหลืองได้ดีที่สุดในบรรดาดาบทั้ง 3 ประเภท แต่ก็เพราะว่ามันเบา เลยเพิ่มพลังโจมตีแค่ 5 เท่านั้น
ขวานเล่มโตและขวานคู่ก็ไม่ต่างจากดาบใหญ่ ดาบคู่เท่าไหร่ ผมเลยไม่ทดลองใช้ อาวุธตระกูลพลอง หอก ง้าว ผมก็ไม่ค่อยชอบนัก เลยลองแค่พลอง ที่พลังโจมตีต่ำสุดที่ 7 แต่ก็เบาสุด และมีลูกเล่นคือหักเป็นพลองสองท่อน ใช้เหมือนดาบคู่ และประกอบกลับเป็นแบบเดิมได้สบายๆ ส่วนหอกนั้นพลังโจมตี 10 ง้าว 8 ทางด้านค้อนใหญ่ ค้อนคู่ก็ไม่น่าต่างจากดาบใหญ่ ดาบคู่มากนัก แต่เน้นการทุบ อัดกระแทก ซึ่งผมยังไม่คิดจะใช้เป็นอาวุธหลักแน่ๆด้วยความหนักของมัน และผมก็ยังไม่อยากเป็นสายโจมตีระยะไกลตั้งแต่เริ่มเกม ทำให้ผมตัดสินใจเลือกอาวุธคู่กายชิ้นแรกคือ ดาบคู่
“ ยินดีด้วย Viand ได้รับดาบคู่มือใหม่ ” เสียงระบบรายงานขึ้นในหัว พร้อมแจ้งภารกิจถัดไปนั่นก็คือการฝึกฝนดาบคู่ จนกว่าจะได้ทักษะ