STUPID PLAYBOY (TOYxMERLIN)

“อย่างนั้นแหละครับ ...เอียงซ้ายนิดนึง สวยครับ” แสงแฟลชที่สาดมาโดนตัวฉันยิ่งทำให้ผิวดูมีออร่าขึ้นมากกว่าเดิม ฉันเอียงตัวและเปลี่ยนท่าไปตามที่ช่างภาพสั่งอย่างมืออาชีพ ทำให้งานนี้ผ่านไปด้วยดีไม่มีที่ติ ...มันก็แน่นอนล่ะ ฉันมือโปรนี่นา “วันนี้ก็งานเสร็จเร็วเหมือนเดิมนะเมอร์ ...เฮียชอบมืออาชีพแบบเรา” รุ่นพี่ที่เป็นเจ้าของแบรนด์เสื้อผ้ายิ้มชมอย่างมีเลศนัยก่อนพยายามเอื้อมมือมาแตะที่ไหล่ของฉัน ...แต่ว่า พรึ่บ! “ขอโทษจริงๆนะคะ ? แต่เมอร์อยากไปเปลี่ยนชุดแล้วกลับบ้านน่ะค่ะ” ฉันเอี้ยวตัวมาอีกฝั่งก่อนจะเดินเข้าห้องแต่งตัวไป พี่ช่างภาพที่ยืนอยู่ตามมุมต่างๆก็หลุดขำออกมาอย่างออกนอกหน้ากับท่าทางของฉันเมื่อกี้นี้ “กลับก่อนนะคะทุกคน ?สวัสดีค่ะ” หลังจากเปลี่ยนชุดเสร็จฉันก็ถือกระเป๋าแล้วไหว้ทุกคนอย่างนอบน้อมก่อนจะเดินเลี่ยงไปที่ลานจอดรถ หมับ! “เอ๊ะ! พี่มาจับแขนเมอร์ทำไม มีอะไรหรือเปล่าคะ?” ฉันตอบไปด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์เพราะรุ่นพี่คนเมื่อกี้นี้ยังเดินตามมาจับแขนฉันแล้วออกแรงบีบอย่างแรงจนฉันรู้สึกว่ามันเริ่มจะชา “เมอร์ก็รู้ว่าพี่คิดยังไงทำไมยังทำไม่รู้เรื่อง ...อัพค่าตัวเหรอ” ฉันกำหมัดแน่นก่อนจะเริ่มมองไปรอบๆว่ามีใครสามารถช่วยฉันได้บ้าง แต่ไม่มีเลยให้ตายเถอะ!! ซวยอะไรขนาดนี้วะฉัน “ไม่ใช่หรอกค่ะ ...แต่เมอร์มีแฟนแล้ว ทำแบบนี้มันไม่ดีหรอกค่ะ” เอาวะ! ต่อให้ใช้อารมณ์ไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นลองพูดไปดีๆเผื่อว่าเขาจะเห็นใจ ...ทั้งๆที่อยากจะเตะเป้าให้หน้าเขียวตายก็ตาม “ก็ครั้งเดียวไง ...สบายตัวแถมได้เงินด้วยนะ” ไอ้โรคจิต!! มันใช้สายตามองฉันด้วยท่าทีละลาบละล้วงอย่างโจ่งแจ้ง แถมยังเลียริมฝีปากหนาของตัวเองอย่างหื่นกระหาย ...จะอ้วก!!! “นี่! ฉันพูดดีๆแล้วแกไม่ฟังใช่มั้ย!!” มันทำท่าทางยียวนก่อนจะยักคิ้วเหมือนตัวเองหล่อมาก โว้ย!!! รำคาญความมั่นหน้านี้เต็มทนแล้ว!!!! ปั่ก!!!! “โอ้ย!! อีเวร!! ไข่กู” ร่างอ้วนลงไปกองที่พื้นอย่างทรมานเพราะฉันใช้ปลายเท้าเตะเข้าไปที่น้องชายของมันอย่างเต็มแรง เหมือนว่ามันจะสิ้นฤทธิ์แล้วแหละแต่ก็ยังไม่ยอมหยุดก่นด่าฉันซะที หน้าตัวเมีย!!! “สมน้ำหน้า ฉันบอกแล้วว่าให้เลิกยุ่งกับฉันแล้วก่อนที่จะชวนใครไปขึ้นเตียง ช่วยสังเกตุสารร่างของตัวเองด้วยว่ามันเอื้ออำนวยมั้ย!!!” ฉันเปิดประตูรถแล้วขับออกไปอย่างสบายใจทิ้งให้ไอ้ลามกนอนกลิ้งอยู่ที่พื้นอย่างทรมาน “เหนื่อยเป็นบ้าเลย” รถสปอร์ตคันสีดำขลับแล่นมาจอดที่ใต้คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองอย่างคุ้นชิน ฉันแวะซื้อพวกข้าวกล่องก่อนกลับห้องเป็นประจำแล้วเอาให้กับพวกพี่รปภที่อยู่ใต้คอนโดไว้ทานตอนมื้อดึก “กินเยอะๆนะพี่ หนูรู้ว่าพวกพี่เหนื่อย” ใครๆก็มองว่าฉันเหมือนคนบ้าที่ไปสนิทกับพวกพี่รปภ. แต่ใครจะสนล่ะ ฉันคิดว่าพวกเขามีพระคุณมากนะเพราะเมื่อสองปีก่อนฉันเกือบโดนพวกขี้ยาฉุดแต่ก็ได้พวกพี่เขานี่แหละที่เข้ามาช่วยไว้ได้ทัน “ขอบคุณมากเด้ออีหนู” ฉันยิ้มหวานส่งให้แล้วเดินเข้าในคอนโดอย่างเหนื่อยล้า อยากอาบน้ำจะแย่แล้วเนี่ย Rrrrrrrr (Zz) “ว่าไงแก” ฉันเอาโทรศัพท์แนบหูไว้ข้างนึงก่อนจะใช้คีย์การ์ดแตะเข้าประตูไป (เพิ่งเลิกงานหรอวะ ...เสียงโคตรเนือยเลย) “เออดิ ...แม่งวันนี้มีเรื่อง” มันขำกับเสียงเนือยๆของฉันยังไม่พอ พอฉันจะเล่าเรื่องหัวร้อนให้ฟังมันก็ยังขำใส่ฉันอีก (เรื่องที่แกไปเตะเป้าเจ้าของแบรนด์คนนั้นอ่ะนะ? ฮ่าๆๆ) “ทำไมแกรู้อ่ะ นี่ยังไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลยนะ” ฉันถามอย่างแปลกใจที่เพื่อนสนิทของฉันมันรู้เรื่องไวขนาดนี้ได้ยังไงกัน -_- (เขาเม้าท์กันทั้งงานอ่ะ ...ออกมาเจอไอ้อ้วนนั่นนอนเอามือกุมเป้าอยู่ก็ดูไม่ยากแล้วป่ะ ฮ่าๆ แต่ฉันชอบว่ะ) “ถ้าแกเป็นฉันแกจะขำไม่ออก -_- โคตรจะหื่นกามเลยมันบอกให้ฉันไปนอนกับมันเพื่อแลกเงินเว้ย” ฉันเล่าด้วยความคับแค้นใจ พอนึกถึงก็อยากจะเตะเป้ามันให้แตกตายไปซะตรงนั้นเลย ...น่าเสียดายจริงๆ (อี๋!!! นี่นึกว่าตัวเองเป็นแบรทพิตป่ะวะ -_-) ฉันกรอกตามองบนอย่างอารมณ์เสียก่อนจะทิ้งตัวลงนอนแผ่ที่ที่นอนนุ่มๆ “แค่นี้ก่อนนะเว้ย ฉันเหนื่อยอ่ะง่วงด้วย” หนังตาแทบจะปิดอยู่แล้วเนี่ย คุยไปก็สะลึมสะลือไปซะทุกที (เออ นอนเหอะ แล้วเจอกันที่งานถ่ายแบบพรุ่งนี้นะ) “งืออ พรุ่ง...นี้” . . . “ฮาย ชะนี เมื่อวานไปก่อเรื่องอะไรมายะ ...พ่อแม่อีตาอ้วนนั่นถึงได้มาแหกอกเจ๊คาบ้านแบบนี้” พอเข้ามาที่บริษัทก็โดนเจ๊สวยด่ายับเลยฉัน T_T “เจ๊อ่ะ เมอร์ไม่ผิดนะก็มันมาบอกให้เมอร์ขายตัวอ่ะ” ฉันพูดออกไปตามตรงเจ๊สวยถึงกับตาโตแล้วจับตัวฉันหมุนซ้าย หมุนขวาหาร่องรอยการโดนทำร้ายใหญ่เลย “ไหนมันทำอะไรหล่อนบ้าง!! บอกเจ๊ มาเจ๊จะไปถลกหนังหัวมันออก”เจ๊สวยพูดอย่างแค้นๆก่อนจะโทรกลับไปที่เบอร์พ่อแม่ของไอ้อ้วนนั่นแล้วด่ายับ ด่าจนปลายสายขอโทษกลับมาแทบไม่ทัน “เออ!! เอาสิ ถ้าไม่ออกสื่อขอโทษนะ ฉันจะให้ลูกสาวฉันเอาคลิปที่ลูกคุณพูดจาหยาบคายมาประจานเลยคอยดู!!! หึ ต้องให้แม่วีน” เจ๊สวยวางสายอย่างอารมณ์เสียก่อนจะเดินไปนั่งไขว่ห้างอยู่ที่เดิมของนางและทำเหมือนเรื่องเมื่อกี้ไม่ได้เกิดขึ้น ...แต่กับพวกฉันมันไม่ใช่ไง -_- โห ด่าไฟแล่บเลยอ่ะ “เจ๊สุดยอดอ่ะ ฮ่าๆ ซีชอบ” เซียมซียกนิ้วโป้งให้สองข้างก่อนจะเดินไปนั่งข้างเจ๊สวย สักพักยูกิก็เดินเข้ามาแล้วมองไปรอบๆอย่างงงๆว่ามันเกิดอะไรขึ้นเพราะเสียงที่เจ๊สวยด่าเมื่อกี้มันน่าจะไปปลุกให้ยูกิมันตื่นแน่ๆเลย   “ง่วงอ่ะ ...ฮ้าววว” ยูกิ – O- “โอ้ย! ลูกสาวฉันแต่ละคน -_- อิแม่จะเป็นลม” เจ๊สวยกรอกตามองบนอย่างรำคาญใจก่อนจะหยิบไอแพทมาตอบแชทงานจากลูกค้าที่เข้ามาจ้างพวกฉัน “มากินขนมกันเร็วสาวๆ” ฟ้าใสถือจานขนมไทยเดินเข้ามาวางอยู่ตรงโต๊ะกลาง พวกฉันใช้มือหยิบกันอย่างสนุกสนานผิดกับเจ๊สวยที่เอามือกุมขมับไว้อย่างปวดกบาล “เจ๊ปวดหัวหรอ ...เดี๋ยวกิไปเอายาให้เอาป่ะ ฮ้าวววว” เจ๊สวยมองยูกิตาขวางแล้วยกมือห้ามก่อนจะลุกแล้วเดินขึ้นไปบนบ้าน แล้วก็บ่นพึมพำแน่ๆเพราะพวกฉันได้ยินว่า “โอ้ยๆๆ นี่ฉันมีลูกเป็นนางแบบหรือลิงทโมนเนี่ย แต่ละคน โอ้ย!! สวยปวดหัว สวยอยากตายยย” พวกฉันมองแล้วแลบลิ้นให้กันอย่างทะเล้น (ยกเว้นฟ้าใสเพราะนางน่าจะทำไม่เป็น ฮ่าๆ) “โอ้ย!! อย่าเพิ่งตายนะเจ๊ อยู่กับพวกหนูก่อน ฮ่าๆ” เซียมซีตะโกนดังลั่นขึ้นไปด้านบนจนเจ๊สวยแว๊ดกลับมาดังกว่าเดิม แต่แทนที่เราจะกลัวกลับรู้สึกสนุกมากกว่าซะอีก ...อยากให้ทุกวันมันดีแบบนี้จังเลย