แค้นรักเพลิงพายุ

4

เสียงของเขาช่างรัญจวนใจเธอยิ่งนัก ความมืดมิดทำให้เธอลดความกระดากอายได้เป็นอย่างดี พายุเริ่มครอบครองเรียวปากอิ่มอีกครั้ง ปลายลิ้นสอดแทรกเกี่ยวรัดดูดดึงเรียวลิ้นบางอย่างหิวกระหาย ความอ่อนโยนแปรเปลี่ยนเป็นความเร่าร้อน เต็มไปด้วยความเรียกร้อง ทำให้หัวสมองของเธอเริ่มหมุนเป็นลูกข่างอีกครั้ง ความใหม่สดที่พายุได้รับจากหญิงสาวทำให้เขารู้สึกว่า ร่างกายของเขามีความต้องการเป็นอย่างมาก อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ร่างหนาเริ่มสั่นไหวเมื่อมือบางลูบไปตามแผ่นหลังและเรื่อยมาถึงเอวสอบ โดยเจ้าของมือบางไม่รู้สึกตัวว่ากำลังเติมเชื้อเพลิงแห่งความปรารถนาให้กับร่างกายของเขา มือแกร่งจับที่ชายเสื้อของเธอ ก่อนจะดึงรั้งให้สูงขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งเสื้อตัวสวยหลุดออกจากร่างกาย ในความมืดนั้นเขาไม่สามารถมองอะไรเห็นดั่งใจคิด หากแต่ความเต่งตึงนุ่มนิ่มที่เขาได้สัมผัส เมื่อมือหนาจับนิ่งที่ทรวงอกคู่อวบ ที่ดูเหมือนว่าจะพอเหมาะกับมือของเขายิ่งนัก

บราเซียร์สีสวยไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเขา ไม่นานมันก็เลื่อนหลุดออกจากร่างกายได้อย่างง่ายดาย พายุจึงได้สัมผัสเนื้อแท้ของทรวงอกอวบที่เบ่งบานทันทีที่ได้รับอิสระ ทรวงอกที่นุ่มดั่งสปริงรับน้ำหนักมือยามที่เขาออกแรงบีบเคล้น ทำให้ร่างบางเริ่มบิดเร้า เปล่งเสียงครางออกมาอย่างไม่ขาดสาย พายุจุมพิตเธออย่างไม่รู้จักเบื่อ ควานหาความหอมนุ่มด้วยเรียวลิ้นหนาที่เกี่ยวรัดรุกเร้าเรียวลิ้นบางอย่างต่อเนื่อง เมื่ออิ่มหนำจากเรียวปากของพิชชาพรแล้ว ริมฝีปากหนาลากไล้ไปตามลำคอระหง เลื่อนต่ำลงมาถึงทรวงอกอวบ ใช้ปลายจมูกสูดดมกลิ่นสาวบริเวณร่องทรวงอก เรื่อยมาตามราวนมและมาหยุดนิ่งดูดกลืนเม็ดทับทิมเข้าไปในอุ้งปาก ความร้อนจากอุ้งปากบวกกับความเสียวซ่านที่เธอไม่เคยได้รับจากชายใด ร่างกายของเธอบิดเร้าอย่างกระสันเสียว มือบางจับแน่นที่บ่ากว้าง ออกแรงผลักบ้างเมื่อเขาดูดกลืนเม็ดทับทิมอย่างหื่นกระหาย เพราะเธอเริ่มจะทานทนกับความรู้สึกบางอย่างที่ทวีความรุนแรงมากขึ้นหลายร้อยเท่า

ความแปลกใหม่ที่พิชชาพรได้สัมผัส ทำให้อารมณ์หนึ่งของหญิงสาวที่ไม่เคยรู้จัก เริ่มสาดซัดเข้ามาในร่างกายอีกครั้งและอีกครั้ง หญิงสาวทำได้เพียงปลดปล่อยเสียงครางออกมาเพื่อบรรเทาความเสียวซ่านเท่านั้น พายุครอบครองเม็ดทับทิมสีสดที่ชูชันรอรับอุ้งปากของเขาอยู่ มือแกร่งช่างสามัคคีกับอุ้งปาก เมื่อมือนั้นเคล้นคลึงที่ทรวงอกอีกข้างที่เขาไม่ได้ดูดกลืน เพื่อไม่ให้เป็นการน้อยหน้า ก่อนจะเลื่อนมือต่ำลงไปที่ขอบกางเกงชุดนอนของหญิงสาว สอดปลายนิ้วเกี่ยวไปที่ขอบกางเกงนั้น ดึงรั้งลงพร้อมอันเดอร์แวร์ลงไปที่ปลายเท้าและรูดออกจากร่างกายของเธอด้วยปลายเท้าของเขา

ร่างกายเปลือยเปล่าที่อยู่ใต้ร่างหนา ทำให้พายุไม่รู้เลยว่าร่างกายร่างนี้จะสวยงามมากแค่ไหน หากแต่ในความคิดของเขาเธอต้องสวยมากๆ แน่ พิชชาพรรู้สึกหนาวสั่นเมื่อร่างกายของเธอไร้ซึ่งอาภรณ์ แต่น่าแปลกร่างกายของเธอกลับร้อนรุ่มดั่งไฟแผดเผา เมื่อมือหนาเริ่มสำรวจร่างกายของเธออีกครั้ง และครั้งนี้ดูเหมือนว่ามันจะทำให้เธอแทบขาดใจ

เรียวขางามถูกแยกออกเพียงนิด ก่อนที่เขาจะส่งปลายนิ้วชำแรกแทรกเข้าไปในกลีบกุหลาบที่คับแน่นรัดนิ้วมือของเขา เรือนผมสลวยสะบัดพลิ้วไปตามแรงส่ายสะบัดของใบหน้างาม เมื่อมีสิ่งแปลกใหม่เคลื่อนเข้าสู่กลีบกุหลาบ มือทั้งสองข้างจับที่ผ้าปูที่นอนแน่น เมื่อนิ้วเรียวยาวเริ่มขยับเคลื่อนไหวเข้าออก พายุโน้มใบหน้าจุมพิตที่เรียวปากอวบอิ่ม ดูดดึงแรกรัดเรียวลิ้นบางด้วยปลายลิ้นอุ่นสากของเขา ชายหนุ่มผละจากเรียวปากงามที่รู้สึกซาบซ่านทุกครั้งที่ได้สัมผัส เพื่อมาดูดกลืนเม็ดทับทิม ในขณะที่นิ้วเรียวยาวยังคงเคลื่อนไหวอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ยิ่งได้ยินเสียงร้องครางระงมของพิชชาพร เขายิ่งเพิ่มจังหวะให้เร็วมากยิ่งขึ้น

“คุณพายุ...”

เสียงหวานใสครางกระเส่า เมื่อมีสิ่งหนึ่งวิ่งวนอยู่ภายในกลีบกุหลาบ ก่อนจะตีรวนขึ้นมาที่ท้องน้อย และจมดิ่งลงไปที่เดิมอีกครั้ง และครั้งนี้เองที่ทำให้พิชชาพรรับรู้ถึงคำว่าความสุขของการเสพสม

เสียงหวานใสยังครางระริกอย่างต่อเนื่อง เมื่อชายหนุ่มยังไม่ยอมถอนนิ้วเรียวของเขาออก แม้จะรู้ว่าเธอเดินทางไปยังดินแดนบนสรวงสวรรค์ล่วงหน้าแล้วก็ตาม

“ทีนี้เธอจะได้พบคำว่าความสุขอย่างล้นเหลือแน่...สาวน้อย”

เขาพูดชิดเรียวปากอวบอิ่มที่บวมเจ่อด้วยรสจุมพิตของเขา พิชชาพรนิ่งงันก่อนจะหลับตาลงเมื่อรู้ว่า อีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า เธอจะไม่หลงเหลือความบริสุทธิ์อีกแล้ว

ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนก่อนจะจัดการกับกางเกงของเขา ดึงปราการที่ปกปิด ความต้องการที่ขยายตัวใหญ่ออก มันทำให้เขารู้สึกร้อนและเจ็บปวดจนเขาต้องหาที่ปลดปล่อยโดยเร็ว พายุทาบทับร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวที่หอมหวานไปทั่วร่างกาย จุมพิตเธออีกครั้งอย่างเนิ่นนาน มือหนาลูบไล้ไปตามเรียวขางาม สะโพกสวย เอวคอดกิ่ว วางมือบีบเคล้นที่ทรวงอก พร้อมทั้งส่งปลายนิ้วทักทายหยอกเย้ากับเม็ดทับทิมที่ชูช่อรอสัมผัสจนร่างบางสะท้านไหวอย่างวาบหวามใจ

ขาเพรียวเสลาถูกดันให้แยกห่างกันด้วยเข่าของเขา ร่างบางสะดุ้งสุดตัวเมื่อบางสิ่งที่ใหญ่โตกำลังคืบคลานเขามาในกลีบกุหลาบของเธออย่างเชื่องช้า พายุค่อยๆ บรรจงสอดแทรกร่างกายเข้าไปอย่างใจเย็น เพราะรู้ว่าพิชชาพรยังใหม่และสด แรงสะโพกที่ขยับทีละนิด ส่วนมือหนาบีบเคล้นที่ทรวงอกคู่อวบทั้งสองข้าง ก้มใบหน้าลงจุมพิตเรียวปากบางที่เปล่งเสียงครางระคนเสียงสะอื้น เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเธอ ให้หญิงสาวได้คลายความเจ็บปวด เพราะตอนนี้ตัวตนของเขาเจ็บปวดจากการบีบรัดที่คับแน่นไม่แพ้กัน

“อีกนิดเดียวคนดี...อีกนิดเดียว”

เสียงกระซิบดังอยู่ที่ข้างหู ก่อนที่พายุจะลุกขึ้นนั่งด้วยหัวเข่าทั้งสองข้างของเขา มือแกร่งจับเอวคอดกิ่วไว้แน่น

“กรี๊ดดดดด...”

เสียงกรีดร้องแสดงความเจ็บปวดอย่างที่สุดถูกปลดปล่อยออกมาจากเรียวปากงาม เมื่อชายหนุ่มดันความแข็งแกร่งที่เหลืออยู่อีกครึ่ง ให้เข้าไปจนสุดทางของกลีบกุหลาบ ชายหนุ่มจูบซับน้ำตาที่ไหลรินลงมาทางหางตาของเธออย่างอ่อนโยน เขาแช่นิ่งให้เธอปรับสภาพจิตใจและร่างกายให้เข้าที่ จุมพิตเรียวปากอวบอิ่มอีกครั้ง ส่งปลายลิ้นใหญ่สะอาดผ่านไรฟันซี่สวยที่เรียงกันเป็นระเบียบ เกี่ยวรัดแรกเร้าเรียวลิ้นนุ่มอย่างหลงใหล

พายุขยับร่างกายของเขาอย่างเชื่องช้า เหมือนจะทักทายให้ร่างของเธอคุ้นเคยกับสิ่งหนึ่งที่ฝังอยู่ในร่างกาย เมื่อความสมดุลของทั้งสองเข้าที่เรียบร้อยแล้ว จังหวะแรงส่งที่เคลื่อนไหวเริ่มทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น ไม่ต่างกับพายุที่โหมกระหน่ำอย่างไม่ลืมหูลืมตาด้านนอก เช่นเดียวกับพิชชาพรที่กำลังถูกพายุเคลื่อนไหวด้วยความรุนแรงอยู่เหนือร่างกายของเธอ

“คุณพายุ...”

พิชชาพรร้องครางเสียงหลง เมื่อเรียวขาข้างหนึ่งถูกมือหนาจับมาพาดที่บ่า ส่วนอีกข้างหนึ่งตั้งชันเล็กน้อย ก่อนจะถูกรั้งด้วยลำแขนของเขา ทุกครั้งที่เขาเคลื่อนไหวบนร่างของเธอ ทำให้เขานึกถึงหนทางแคบๆ และอึดอัด มันทำให้เขาหายใจไม่สะดวก ใบหน้าเหยเกด้วยความเสียวซ่าน เสียงครางห้าวดังกระหึ่มเหมือนสัตว์ป่าที่ถูกตามล่าด้วยนายพรานมือฉมัง