BAD PLAYBOY 5

1366 Words

พรึ่บ! ตุบ! “กูบอกว่าให้เงียบไง!” คิวตวาดใส่ร่างบางหลังจากที่เหวี่ยงเธอเข้าไปภายในห้องนอน “อึก..” เนยกัดฟันทนความเจ็บปวดเอาไว้ เธอจุกจนร้องไม่ออกปวดร้าวไปทั้งตัว เขาจะป่าเถื่อนกับเธอเกินไปแล้ว “หึ..เธอนี่มันหน้าทนมือทนตีนดีเนอะ” คิวสบถเอ่ยออกมา เขากระตุกยิ้มเล็กน้อยจ้องมองร่างบางที่นั่งฟุบกับพื้นด้วยสายตาเหยียด ๆ “พี่ยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ไหม ถามหน่อย?” เนยเงยหน้าขึ้น เธอพยุงตัวให้ลุกขึ้นอย่างร้าวไปทั้งตัว จ้องมองคิวด้วยสายตาที่ดุดัน “เหอะ ลองดูไหมละ?” คิวตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงเย้ยยัน พลางสายตาเหลือบมองลงไปยังเป้ากางเกงของตัวเอง เป็นเชิงบอกกับเธออย่างตรงตัวว่าเขาน่ะลูกผู้ชายทั้งแท่ง “เนยจะกลับ ไม่อยากจะคุยกับคนอย่างพี่” เนยเห็นสายตาที่ดูถูกเธอ เธอรีบเอ่ยตัดบทไป ดูจากสถานการณ์ตรงหน้าเธอไม่ควรเสี่ยง เธอเดินสวนกับคิวเพื่อที่จะกลับบ้านของตัวเองแต่ร่างของเธอก็ต้องหยุดชะงักลง หมับ! “จะไปไหน?” คิวเอ่ยขึ้นเขารั้งแขนบางของเด็กสาวเอาไว้ “ก็บอกแล้วไงว่าจะกลับ..” เนยตอบกลับไป เธอพยายามสะบัดแขนออกจากคิว แค่นี้ข้อมือของเธอตอนนี้ก็แดงช้ำไปหมดแล้ว ปึก! “อ๊ะ..” เด็กสาวร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่ออยู่ ๆ คิวก็กระชากเธอเข้าหาตัว จนใบหน้าของเธอชนเข้ากับแผ่นอกของชายหนุ่มอย่างแรง “มาอ่อยฉันถึงที่ คิดว่าปล่อยไปง่าย ๆ หรือไงครับ..น้องเนย” คิวโน้มตัวลง เขาเอ่ยน้ำเสียงกระเส่าถามเด็กสาวก้มสูดดมลำคอขาวของเธออย่างจาบจ้วง ฟืดดดด! พรึ่บ! “อ๊ะ..พี่จะทำอะไร?” เสยสะบัดตัวออกจากคิวอย่างแรง เมื่อเธอได้รับสัมผัสอันหยาบคายของเขายังไม่มีใครกล้าทำกับเธอแบบนี้เลย เขาเป็นบ้าไปแล้วหรือไง ที่มาทำหยาบคายกับเธอแบบนี้ “ดมนิด ดมหน่อย..ไม่ได้?” คิวเลิกคิ้วสูงถามออกไปเขาเดิมสามขุมเข้าหาร่างบาง คล้ายกับเสือที่ย่องตะครุบเหยื่อยังไงยังงั้น ตึก.. “อย่ามาทำเรื่องต่ำ ๆ กับเนย เนยไม่ใช่ผู้หญิงพวกนั้น..” แผ่นหลังของเด็กสาวติดกับผนังห้อง เธอเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงดุดัน ในใจขุ่นเคืองในการกระทำของชายหนุ่มเป็นอย่างมาก “เหรอ แล้วเธอเป็นพวกไหนละ? ..อ่อยผู้ชายหรือขายทั้งตัว” เพียะ! “หยุดพูดจาหยาบคายใส่เนยสักที!” เนยความอดทนขาดผึง เธอตบหน้าของคิวอย่างแรงด้วยอารมณ์เกรี้ยวโกรธ ตวาดเขากับไปอย่างเดือดดาลที่มาดูถูกเธอ “หึ..” คิวสบถขึ้น เขายกมือขึ้นเช็ดเลือดมุมปากอย่างใจเย็นจากที่เป็นแผลอยู่แล้วโดนหญิงสาวตบซ้ำเข้าที่เดิมจึงทำให้มันปริแตกมาใหม่ กลิ่นคาวเลือดฟุ้งอยู่ในปากของเขา “คนอย่างพี่ ในสมองก็คงมีแต่ความคิดต่ำ ๆ สารเลวพวกนี้เยอะสิน่ะ สงสารป้าแคทกับคุณลุงจริง ๆ ท่านสองคนเป็นคนดีแต่ดันมีลูกชายเลว ๆ อย่างพี่..ต่อไปนี้เนยจะไม่เข้ามายุ่งวุ่นวายกับพี่อีก คนเลว!” เนยพูดออกไปอย่างเกรี้ยวกราด เธอเดินชนไหล่กว้างเพื่อที่ออกไปข้างนอกห้อง “ตบกูแล้ว ด่ากูแล้ว จะหนี?” เสียงของคิวเอ่ยดังขึ้น ด้วยน้ำเสียงที่ยากจะคาดเดาแต่มันฟังดูแล้วเยือกเย็นแปลก ๆ “...” เนยยืนนิ่งฟังร่างสูง น้ำเสียงของเขาพาให้เธอนั้นใจกระตุกอย่างแรงความกลัวกัดกินในใจ “กูพูดผิดตรงไหน..ที่มึงเข้าไปหาอีเจ๊บราวนี่นั่น ไม่ใช่เพราะให้มันหาเสี่ยให้มึงหรือไง!” คิวเอ่ยขึ้นตวาดใส่เนยจบประโยคสุดท้าย เหอะ..คิดว่าเขาไม่รู้หรือไง ลูกน้องเขาที่คลับโทรมาหาเขาว่าเจอยัยเด็กแรดข้างบ้านนี่เข้าไปที่คลับ มันไปได้ยินว่าเด็กสาวตรงหน้าเข้าไปของานทำ แล้วคนอย่างบราวนี่ ใคร ๆ ก็รู้ว่าทำอาชีพอะไรอยู่ “แล้วไง! พี่ไม่รู้อะไร พี่ก็หุบปากไปเถอะ..” เนยกำมือเข้าหากันแน่น เธอพูดออกไปอย่างปวดหน่วงหัวใจ เธอโกรธมาก โกรธเขามากจริง ๆ ที่มาดูถูกเธอทั้งที่ความจริงมันไม่ใช่อย่างนั้นเลย “...” คิวจ้องมองร่างบางอย่างไม่วางตา เขากัดกรามแน่นที่เด็กสาวไม่เคยจะปฏิเสธ แถมยังจะยอกย้อนเขาอีกต่างหาก “แล้วเนยจะบอกอะไรให้นะ..ถ้าเนยจะขายตัว มันก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพี่เลย เพราะฉะนั้นพี่ไม่ควร..อื้อ!” เนยยังคงพูดออกไปแต่เธอยังพูดไม่ทันจบประโยค ร่างสูงก็กระชากเธอเข้าไปประกบริมฝีปากอยากรุนแรง ปึก ๆ ๆ “อื้อ!” เนยเธอทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากจะทุบเข้าที่แขนของเขาอย่างแรง เขาพยายามจะสอดลิ้นเข้าหาเธอแต่เธอต่อต้านเขา เธอเม้มริมฝีปากเอาไว้แน่น พยายามผลักตัวออกแต่ยิ่งผลักเขาก็ยิ่งกระชับกอดร่างของเธออย่างแน่น ปึก ๆ ๆ “อ่อยนะ!” (ปล่อยนะ!) กึด! “โอ้ย! อื้ม..” เนยร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อคิวกัดเข้าริมฝีปากของเธออย่างแรง เขาไม่รอช้าสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากนุ่มของเนยทันที กลิ่นคาวเลือดรอยฟุ้งทั่วโพรงปากของทั้งสองคน “อึก อื้ม..” คิวยังคงไล่เก็บเกี่ยวความหวานจากหญิงสาว เขาเกี่ยวหยอกล้อลิ้นร่างบางอย่างหยอกล้อ มันทั้งนุ่ม ทั้งหวาน จนทำเขานั้นเคลิบเคลิ้มลืมเจ็บที่ร่างบางกำลังระดมทุบตีแขนแกร่งเข้าอยู่ ตุบ! “อ๊ะ ปล่อยเนยนะพี่คิว พี่จะทำบ้าอะไร!” เนยโวยวายออกมาหลังจากที่เธอถูกร่างสูงไล่ต้อนจนเธอล้มตัวลงกับเตียงนอน ทำให้จูบของเธอและเขานั้นผลักออกจากกัน “หึ กลัวทำไม ไม่ปากดีแล้วหรือไง!” คิวตวาดใส่เนย สายตายังคงจับจ้องมองริมฝีปากบางอยู่ เขาชักติดใจรสจูบของเด็กสาวซะแล้วสิ ถึงเธอจะไม่เต็มใจก็เถอะ “อึก ฮือ..” เนยไม่ตอบอะไรออกไป เธอปล่อยน้ำตาพรั่งพรูไหลรินออกมา ใบหน้าสวยเสมองไปทางอื่นอย่างเหนื่อยที่จะสู้กับคนตรงหน้าแล้ว เขาดูถูกเธอด้วยคำพูดยังไม่พอ ยังจะมาทำเลวใส่เธอแบบนี้อีก “...” คิวหยุดชะงัก อยู่ ๆ หัวใจก็ปวดหน่วงอย่างแรง เมื่อเห็นน้ำตาของเด็กสาว สายตามองไปที่ริมฝีปากที่มีแผลช้ำอยู่ ด้วยน้ำมือของเขาเองอย่างรู้สึกผิด “อึก ฮือ ๆ พี่มันเลว..” เนยสะอื้นพูดออกไปอย่างแผ่วเบา เธอเจ็บ เจ็บเหลือเกินมันปวดหน่วงที่หัวใจ ความจริงแล้วเธอไม่ใช่พวกที่จะร้องไห้กับอะไรง่าย ๆ แต่ทำไมครั้งนี้เธอถึงได้อ่อนแอแบบนี้ ทำอย่างกับว่าคนตรงหน้าส่งผลต่อหัวใจของเธออย่างนั้นเหรอ เธอถึงได้ควบคุมความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ “ออกไปได้แล้ว ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ” คิวหันหลังและเอ่ยออกไป เขาหลับตาลงช้า ๆ เพื่อระงับอารมณ์ที่มันสับสนอยู่ในใจตอนนี้ พรึ่บ! “อึก..เนยจะไม่มายุ่งวุ่นวายกับพี่อีก เนยเกลียดพี่!” เด็กสาวลุกขึ้น เธอตะโกนใส่หลังคิวด้วยน้ำเสียงที่เกรี้ยวโกรธ ก่อนรีบวิ่งออกไปจากห้องของเขาทันที “เหอะ..เกลียดเหรอ?” หลังจากที่เด็กสาวออกไปได้ไม่นาน คิวยังคงยืนกำมือแน่นในคำพูดของเด็กสาว กัดฟันเอ่ยพูดออกมาด้วยจิตใจที่ร้อนรุ่ม เคยได้ยินไหม.. ‘ยิ่งเกลียดก็ยิ่งเจอ’ -i********:- ถูกใจโดย Noth,Windy และคนอื่นๆ อีก 2,869 คน QQ11: ยิ่งเกลียดยิ่งเจอนะครับน้อง ? Noth : หึ POLyryy : อยากเจอจังค่ะ☺️ Gifzy gg : ใครคะ? พี่คิว Windy : แรด ? Fayfay34 : มาหาหนูได้นะคะ

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more