Ep.1 เปิดตัว
616 Words
ลค. :เท่าไหร่ครับเรทราคา
เรา :แบบไหนคะ
ลค. :สองชั่วโมงเสร็จแยกย้าย
เรา :1600ค่ะ
ลค. :วันนี้ว่างไหมครับ
เรา :ได้ค่ะ แต่ช่วงเย็นเลยนะคะ
ลค. :เดี๋ยวส่งโลให้นะครับ
เรา :ได้ค่ะ
หวัดดีฉันชื่อนับดาว ดีกรีเป็นดาวคณะ ทำงานเป็นเด็กไซด์ไลน์รับงานเป็นครั้งคราวแล้วแต่ฉันจะรับ ไม่ได้เขาเจาะจงว่าจะรับแบบไหนเรียกง่ายว่าอยากก็ไปไม่ยากก็นอนอยู่ห้อง แต่ก่อนฉันยอมรับว่าฉันมาทำงานพวกนี้เพราะฉันต้องหาเงินส่งให้แม่แต่ตอนนี้เราไปรู้อะไรมาเยอะเลย ทั้งเรื่องเงินที่ส่งให้แม่เพราะพี่ชายตัวดี ไหนจะเอาเงินไปใช้เล่นแล้วบอกว่าจำเป็นเรื่องนั้นเรื่องนี้ ตอนนี้ฝันว่าคนอย่างนับดาวจะโง่ให้อีก
ก็โง่มาปีกว่าตอนนี้ฉลาดแล้วเลยส่งให้เดือนละหมื่นบอกว่าทำงานได้แค่นั้น โทรมาถามก็บอกไม่มีแค่นั้นจะด่าก็ด่าไปไม่สนใจ
"ไอดาว"เสียงเพื่อนร่วมห้องฉันเอง เธอเป็นเพื่อนฉันมาตั้งแต่ปีหนึ่งจนตอนนี้ปีสี่กันแล้ว
"ว่าวันนี้ไปไหนไหม"
"ทำไมจะเอาผัวมานอนหรอ"ฉันถามมันออกไปอย่างรู้ทันเพราะมันจะถามฉันแบบนี้แล้วพาผู้ชายของตัวเองมานอนด้วย
"เอ่อรู้ก็ดี"
"ไปนะแต่แค่สองสามชั่วโมงอ่ะ"ใบหน้าผิดหวังแสดงออกมาอย่างชัดเจนพอได้ยินคำตอบ ก็จะให้ไปนานแค่ไหนถึงจะพอใจ
"แล้วจะเอากี่ชั่วโมงบอกฉันมาเลย"
"มันจะขอมานอนด้วยเลยจะออกเช้าที่เดียว"มันทำหน้าหนักใจเพราะมันก็คงเกรงใจฉัน เพราะอย่างว่าตอนฉันนอนเอากับผู้ฉันก็ไม่เคยพามาที่ห้องแบบมัน
"มันครั้งแรกไหม ครั้งก่อนฉันนอนอยู่ก็เอาจนฉันต้องไปนั่งนอนห้องให้ยุ่งกัด"
"แสดงว่าแกไม่ว่าหรอ"ดูหน้ามันดีใจอะไรขนาดนั้นฉันแค่ให้พาผู้มาเองนะไม่ได้ทำให้ถูดหวยสักหน่อย
"ไม่"
"โธ่ นับดาวเพื่อนัก ฉันรักแกที่สุดในโลกเลย"ดูมันทำไม่แค่จูบที่แก้มนะมันยังจับที่นมอีก
"ถ้าแกไม่ปล่อยฉันจะเอาแล้วนะ"เมล์มันหัวเราะออกมาอย่างชอบใจก่อนจะกระพือกระโปรงพีทตัวเองเพื่อเปิดออกให้ฉันดู มันติดนิสัยทะลึ่งแต่รักเพื่อน
"งั้นฉันไปเรียนนะ"
"อืม"ฮันเห็นเมล์หยิบกระเป๋าก่อนเดินออกไปจากห้องพักเรียบร้อยแล้วก็ทิ้งตัวเองลงบนไปกับเตียงนอนของตัวเองอย่างต่องการพักเอาแรง วันนี้ไม่มีเรียนแต่มันดูเหนื่อยอย่างบอกไม่ถูก อาจจะเพราะเมื่อเช้าเราไปชงแขกมาเลยเหนื่อยไปหน่อย แต่อันนั้นแค่ทำให้เสร็จไม่ได้สอดเองไม่น่าจะเหนื่อย หรืออีกอย่างคือนอนเยอะ ว่าแล้วไปเที่ยวแกเซ็งก็ดีเหมือนกัน
ฉันเดินไปหยิบของใส่กระเป๋าก่อนเดินออกมาจากห้อง จะบอกว่าเป็นไซด์ไลน์เงินดีไหมก็ดีนะ แต่ถ้าเป็นแบบฉันเนี่ยพอแค่เลี้ยงตัวเองรอดเพราะแค่รับแขกไม่กี่คนต่ออาทิตย์
ฉันเดินทางมาที่ห้างแห่งหนึ่งเพื่อเลือกซื้ออะไรสักอย่างที่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าอยากได้อะไร เราเป็นคนไม่ติดแบรนด์เนม เราเลยดูเหมือนนักศึกษาทั่วไปไม่เป็นที่ส่งสัยเรื่องอาชีพเสริมสักเท่าไหร่ แต่ติดที่ชอบเครื่องประดับเนี่ยแหละและแต่ละอย่างราคาไม่น้อยเลย
- Writer
