Ep.19 กลับบ้านพี่ไงคะ

2063 Words

Ep.19 กลับบ้านพี่ไงคะ ภายในคอนโดหรูของภูมิตอนนี้นับดาวกำลังทำอาหารอยู่อย่างตั้งอกตั้งใจ ส่วนทางด้านของภูมิตอนนี้ยังนั่งทำงานเหมือนเดิมไม่ได้เปลี่ยนไปจากเดิมเลยแม้แต่น้อย แต่ก็เพียงไม่นานภูมิได้วางเอกสารลง ก่อนเดินตรงเข้ามาหาหญิงสาว พร้อมกับใบหน้ายิ้มแย้ม หลังจากทำงานเสร็จแล้ว “ยิ้มมาแต่ใกล้หิวเหรอคะ” นับดาวเอ่ยถามออกมาเมื่อเห็นว่าภูมิเดินเข้ามาหาตัวเอง แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้หันไปมองใบหน้าของชายหนุ่ม เขาก็ได้เดินเข้ามาโอบกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง พร้อมหอมลงที่แก้มของนับดาว “หิวแล้วแต่ไม่ได้หิวข้าว” “แต่กับข้าวนับจะเป็นหม้ายนะคะ” “ไม่เป็นค่ะ พี่ไม่ทำให้เป็นหม้ายแน่นอน” ชายหนุ่มเอ่ยพร้อมจับให้นับดาวหันกลับมามองตัวเองพร้อมกับจูบลงที่ริมฝีปากของหญิงสาว มือหนาได้เอื้อมไปปิดแก็ส ก่อนจะเคลื่อนมาจับลงที่ท้ายทอยของหญิงสาว ลิ้นร้อนได้สอดเข้าไปสัมผัสหาความหวานภายในโพรงปากของหญิงสาว โดยนับดาวไม่รอช้าในการตอบสนองภูมิ การเริ่มจูบอย่างพยายามดูดึงรัดเกี่ยวของลิ้นร้อนทั้งสองได้เกิดขึ้นเนินนานหลายนาที ก่อนจะผละออกจากกัน “ถ้าพี่ขอนับ นับจะให้พี่มั้ยครับ” ภูมิเอ่ยถามออกมาพร้อมมองใบหน้าของหญิงสาว ทุกครั้งที่ชายหนุ่มเข้าหาหญิงสาว เขาจะเอ่ยถามเสมอไม่เคยมีครั้งไหนที่เขาทำโดยไม่คิดจะเอ่ยเพื่อขออนุญาต “ค่ะ แต่สัญญาก่อนนะคะ ว่าอาหารของนับต้องไม่เป็นหม้าย” “แน่นอนครับ จะกินให้หมดเลย” ภูมิเอ่ยออกมาก่อนจะขยับตัวเล็กน้อย เพื่อจะจับให้นับดาวหันเข้าไปหาเคาร์เตอร์ของห้องครัว “ตรงนี้เลยเหรอคะ” นับดาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า เพราะเธอไม่คิดว่าชายหนุ่มจะจับเธอหันหน้าเข้าไปหาเคาเตอร์ครัวแบบนี้มาก่อน เธอคิดแต่ว่าเขาจะพาเธอไปตรงอื่น แต่ดีที่นับดาวเก็บของทั่วทั้งบริเวณจนสะอาดหมดแล้ว ภูมิย่อตัวลงลงคุกเข่าพร้อมดึงกระโปรงที่หญิงสาวใส่ ให้ขึ้นมาที่เอวคอดของตัวเอง สายตาคู่คมจับจ้องมองที่ร่องสวาทของหญิงสาว ก่อนจะใช้มือของตัวเองถูกไปมาที่ร่องรักของเธอ ทั้งที่ตอนนี้ยังคงมีเนื้อผ้าเนียนแนบอยู่ การปลุกอารมณ์ของชายหนุ่ม เรียกน้ำรักของหญิงสาวให้ไหลออกมาจนตอนนี้เริ่มเปียกไปกับแพตตี้ตัวจิ๋วที่เธอใส่ นิ้วหัวแม่มือของชายหนุ่มได้กรีดลงตรงร่องรักของหญิงสาว โดยยังคงผ่านเนื้อผ้าอยู่เหมือนเดิม การหยอกเอิญที่เกิดอย่างต่อเนื่องได้สร้างอารมณ์เสียวซ่านให้กับหญิงสาวมากกว่าเดิม ภูมได้เริ่มสอดนิ้วร้ายของตัวเองเข้าไปในร่องสวาทของหญิงสาวพร้อมเริ่มขยับนิ้วร้ายของตัวเอง จากเดิมที่เขาคิดว่าตัวเองจะเพียงแต่สอดลำรักของตัวเองเข้าไป แต่ตอนนี้จากที่เขาได้เห็นชายหนุ่มไม่สามารถจะทำแบบนั้นได้ เพราะภายในรูรักของหญิงสาวยังคงแห้งพร่าอยู่ การเล้าโรมได้เกิดขึ้นอยู่ครู่หนึ่ง ภูมิได้ยืนขึ้นเต็มความสูง ก่อนที่เขาจะได้ปลดท่อนเอ็นของตัวเองออกมาจากกางเกงที่เขาสวมใส่อยู่ และได้จะท่อนเอ็นที่ขยายตัวเองออกมาได้พอสมควรแล้ว ถูกไปมาที่ร่องสวาทของหญิงสาว ก่อนจะได้ดันลำเอ็นของตัวเองเข้าไปภายในรูรักของเธอทันที สัมผัสแปลกใหม่ที่ชายหนุ่มส่งเข้ามาทำให้คนตัวเล็กรู้สึกเสียวความไปที่ท้องน้อย ภูมิเริ่มมีการขยับสะโพกของตัวเองเข้าและออกภายในรูรักของหญิงสาวเป็นจังหวะที่เรียกว่าหนักหน่วง จนชายหนุ่มได้จับบริเวณเอวคอดของหญิงสาว พร้อมออกแรงการขยับเป็นจังหวะที่แรงมากกว่าเดิม การกระทำของภูมิสร้างความเสียวซ่านให้กับหญิงสาวได้เป็นอย่างดี “ผั่บผั่บ ผั่บ ผั่บ ผั่บ ผั่บ ผั่บ ผั่บ ผั่บ ผั่บ” เสียงเนื้อที่ดังกระทบกันเริ่มดังออกมเป็นจังหวะที่หนักหน่วงมากกว่าเดิม เมื่อชายหนุ่มมีการเพิ่มจังหวะการขยับตัวเองเป็นจังหวะที่หนักหน่วงและเร็วเพิ่มมากกว่าเดิม มือแกร่งที่เคยจับอยู่ที่เอวคอดได้เคลื่อนไปจับลงตรงทรวงอกของหญิงสาวพร้อมกับการที่ชายหนุ่มได้เพิ่มแรงการขยับตัวเองเป็นเท่าตัว อามารณ์และความต้องการของทั้งสองได้เพิ่มขึ้นจนตอนนี้หญิงสาวเข้าใกล้ปลายทางมาขึ้นทุกที “อืมม์เสียวอ่ะเสียวแบบไหมไหวแล้ว” “อืมม์ ซีดส์ หนูตอดพี่แน่ไปแล้วนะคะนับดาว” ชายหนุ่มเอ่ยกระซิบลงที่ใบหูของหญิงสาว พร้อมขบเม้มเบาๆ สร้างความเสียวซ่านให้กับหญิงสาวเป็นเท่าตัวเลยตอนนี้ นับดาวแหงนใบหน้าของตัวเองขึ้นเมื่อตอนนี้เเธอได้เข้าถึงปลายทางมากกว่าเดิม การขยับตัวเองของภูมิได้เกิดขึ้นอยู่อย่างไม่คิดจะหยุดการกระทำเพราะความต้องการของเขาตอนนี้มันเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิมจนเขาได้เข้าใกล้ปลายทางไม่ต่างไปจากนับดาว เพียงไม่นานทั้งสองก็ได้ไปถึงปลายทาง ใบหน้าของชายหนุ่มยังคงซบลงที่ไหล่มนของหญิงสาว ลมหายใจที่ถี่หอบได้เป่ารดลงที่ต้นคอของหญิงสาว ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับเสียงโทรศัพท์ของภูมิดังขึ้น “ไปรับโทรศัพท์ค่ะ” “วันหลังจะปิดเสียง” ภูมิเอ่ยอย่างหงุดหงิดและจำใจในการดึงท่อนเอ็นของตัวเองออกมาจากร่องสวาทของหญิงสาว “นิสัยเสียนะคะเดี๋ยวนี้” “ก็เพราะหลงนับไงคะ” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นก่อนเดินไปรับโทรศัพท์หลังจากเคลียร์ตัวเองไม่ให้ดูน่าเกียจแล้ว “ครับภูมินทร์รับสายครับ” เสียงเรียบเอ่ยตอบออกไปเมื่อเขาได้กดรับปลายสายแล้ว การกระทำของชายหนุ่มอย฿ภายใต้สายตาของนับดาวตลอด หญิงสาวยังคงพยายามแต่งตัวให้ดูเรียบร้อยที่สุดเท่าที่ตัวเองจะทำได้ “ครับ เดี๋ยวผมออกไปเดี๋ยวนี้เลยครับ” ภูมินทร์เอ่ยก่อนตัดสายไป สายตาของชายหนุ่มได้มองตรงมายังหญิงสาว ทำให้คนที่ได้เห็นสายตาของเขาก็รู้ได้ทันทีว่าต้องมีเรื่องเกิดขึ้นแน่นอน “เกิดอะไรขึ้นคะ” “ที่บริษัทเก่าแถลงการปิดตัวลง” “บริษัทเก่า…ของพ่อพี่เหรอคะ” นับดาวเอ่ยถามเพราะเธอจำได้ว่ามันเพิ่งผ่านมาแค่อาทิตย์เดียวที่ภูมิย้ายออกมาแล้วทำไมถึงได้ปิดตัวลงแบบนี้ “ใช่ แล้วน้าอยากให้พี่เข้าไปดูแถลงวันนี้เผื่อพี่อยากได้นะ” นับดาวพยักหน้าให้ภูมิอย่างเข้าใจ เพราะเรื่องแบบนี้มันมีความสำคัญกับภูมิอยู่แล้ว หญิงสาวจึงไม่คิดอะไรมาก “ไปแต่งตัวค่ะ อาบน้ำได้พี่ให้ไม่เกินครึ่งชั่วโมง” “ห๊ะ….ให้นับด้วยเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามออกอย่างไม่เข้าใจ เพราะเธอไม่คิดว่าภูมิจะให้เธอไปด้วยแบบนี้มาก่อน เธอไม่น่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับงานของเขา การพาเธอไปด้วยนับดาวคิดว่าจะเป็นภาระให้กับชายหนุ่มมากกว่าจะเป็นเรื่องดีเสียอีก “ใช่ค่ะ” “ไม่ไปได้มั้ยคะ” นับดาวเอ่ยถามเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหวัง “ไม่ได้ค่ะ ไปเตรียมตัวได้แล้วค่ะ” แต่ก็ต้องผิดหวังเมื่อได้ยินคำตอบของชายหนุ่ม หญิงสาวที่ไร้ทางเลือกได้เดินไปตามที่ชายหนุ่มบอก ระหว่างภูมิรอนับอาบน้ำแต่งตัวเข้าไปแอบทานอาหารของนับดาวที่เธอไปบางส่วนและได้เก็บส่วนที่เหลือเข้าไว้ในตู้เย็นเพราะกลัวว่าจะเสีย เมื่อหญิงสาวได้แต่งตัวเสร็จชายหนุ่มก็ได้พาเธอออกมาจากคอนโด เพื่อมุ่งตรงไปยังบริษัทของตัวเองที่เรียกร่วมตัวเหล่าบอร์ดบริหารมาเพื่อจะปรึกษาในการซื้อหุ้นครั้งนี้ “นับรอพี่ห้องทำงานนะคะ น่าจะให้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง” ภูมิเอ่ยพร้อมพานับมาส่งที่ห้องทำงานของตัวเอง การประชุมของบริษัทได้เกิดขึ้นทันทีเมื่อภูมิผู้อยู่ในฐานะประธานบริษัทได้เดินเข้ามาภายในห้องประชุมและได้นั่งลงประจำตำแหน่งของตัวเองแล้ว หลังจากการประชุมสรุปได้ว่าชายหนุ่มจะซื้อบริษัทของู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อของตัวเอง เพราะเขารู้ว่าตลาดของบริษัทนั้นดีแค่ไหน แม้คนภายในบริษัทที่เป็นผู้บริษัทจะไม่ได้ดีก็ตาม การประกาศซื้อหุ้นของชายหนุ่มจะถูกกระจายข่าวไปอย่างรวดเร็ว แต่ภูมิไม่คิดสนใจเพราะตอนนี้เขาสนใจแค่คนตัวเล็กที่ตอนนี้อยู่ในห้องทำงานของตัวเองเท่านั้น “รอนานไม่คะ” ภูมิเดินเข้ามาภายในห้องทำงานแล้วพบว่านับดาวนั่งอยู่ที่เก้าอี้ทำงานของเขา “อันนี้คืออะไรคะ” นับดาวเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าภูมิเดินเข้ามาภายในห้องทำงานของตัวเอง “อะไรคะ” ภูมิเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจในคำถามของหญิงสาว “ก็นี่ไง” นับดาวบังเอิญเปิดลิ้นชักของชายหนุ่มแล้วพบว่ามีรูปของตัวเองเต็มไปหมด แต่เป็นรูปตั้งแต่ตอนที่หญิงสาวยังเพิ่งเข้ามาเรียนมหาลัยอยู่เลย “อ๋อก็รูปนับไง พี่บอกแล้วว่าพี่รู้จักนับดีกว่าคนอื่น” ภูมิรุ้จกนับดาวตั้งแต่ตอนที่เธอเป็นไซด์ไลน์แรกๆ และเป็นเขาที่มักจะจ่ายเงินให้เธอมาที่ห้องแลไะให้เธอได้พักโดยไม่เจอเจ้าของเงิน และบางครั้งที่เธอได้ออกมาจากห้องพักเพราะเพื่อนสนิทพาคนอื่นมาพัก ชายหนุ่มก็มักจะตามหญิงสาวไปยังที่ต่างๆ จนได้มาเจอกับกับเธอที่ไนท์ครับ และทำให้ภูมิได้ไปที่นั้นทุกวัน เพื่อจำไปดักรอเพื่อเจอหญิงสาว พอเขามีโอกาสเขาก็ไม่รอช้าในการเสนอเงินให้กับเธอ เพราะต้องการให้เธออยู่กับตัวเอง “แล้วทำไมไม่มาจีบนับตั้งแต่แรกละคะ” นับเอ่ยถามบนความไม่เข้าใจ เพราะเธอไม่รู้เหตุผลของชายหนุ่มทำไมถึงไม่มาจีบเธอเลย ทำไมถึงปล่อยเธอจนผ่านมานานขนาดนี้ “เพราะว่าเรื่องบางเรื่องไม่ได้ดั่งใจเราเสมอไปไงคะ” ภูมิเดินเข้าไปหานับ ก่อนหอมลงที่แก้มของหญิงสาว นับดาวได้ยินแบบนั้นเธอนิ่งลงไปทันทีเพราะเธอเข้าใจความหมายในคำพูดของชายหนุ่ม “เดี๋ยววันนี้กลับบ้านกัน” “นั่นไงเป็นหม้ายจริงๆ ด้วย” หญิงสาวเอ่ยพร้อมใบหน้าที่บึงตึงเมื่อได้ยินคำพูดของชายหนุ่ม โดยเธอลืมคิดไปกับคำพูดที่ชายหนุ่มบอกจะพากลับบ้าน ซึ่งไม่เลยมีสักครั้งที่ชายหนุ่มจะพูดคำนี้ออกมา “กินแล้ว ก่อนออกมาพี่กินไปแล้วและเก็บเดี๋ยวให้คนไปเอามาให้” ภูมิเอ่ยขึ้นเพราะก่อนหน้านี้เขาได้ทานอาหรฝีมือเธอไปบ้างแล้ว แค่ตอนนี้ที่ทานหญิงสาวไม่ได้เห็นด้วยเท่านั้น “จริงนะคะ เดี๋ยวนะกลับบ้าน บ้านไหนคะ” นับดาวเอ่ยถามด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยคำถามเพราะเธอไม่เข้าใจในสิ่งที่ชายหนุ่มเอ่ยออกมา เธอไม่เคยได้ยินภูมิพูดถึงบ้านเลยสักครั้ง ทำให้เธอคิดแค่ว่าเขามีแค่คอนโดเท่านั้น “บ้านพี่ไงคะ พี่ไม่ได้ยอมให้คอนโดเป็นห้องหอหรอกนะคะ” ภูมิเอ่ยออกมาด้วยร้อยยิ้ม “ค่ะคุณภูมินทร์” “กลับได้แล้ว”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more