Ep.10 เปลี่ยนสถานะ
ใบหน้าสวยแดงระเรื่องขึ้นมาอย่างปิดไม่มิด หลังจากที่ภูมิปล่อยเธอเป็นอิสระจากการจูบ
"เอาอะไรไหมคะเดี๋ยวนับไปซื้อของข้างล่างก่อนนะคะ"นับดาวถามออกมาอย่างเขินอาย เพราะเจ้าตัวไม่อาจจะทนต่อสายตาที่ทำให้เธอนั้นเขินได้ตลอดเวลาแบบนี้
"ไม่อ่ะ ผมไม่อยากได้อะไร รบไปรีบมานะ"ภูมเอ่ยออกมาดดยที่สายตาของเขายังคงจับจ้องที่คนตัวเล็กอย่างไม่ได้อยากละสายตาแต่อย่างไร จนนับดาวเริ่มทนต่อสายตาของร่างหนาไม่ไหว เจ้าตัวก็เลือกที่จะเดินออกไปจากห้อง ทิ้งให้ร่างสูงนั้นอยู่ภายในห้องเพียงลำพัง
นับดาวช้เวลานานพอสมควรกับการหาอะไรทานจนเธอเดินมาเจอคาเฟ่ที่อยู่ข้างๆ กับบริษัทของภูมิ
"ไม่ทราบว่ารับอะไรดีะ"พนักงานตอนรับเอ่ยถามออกมาเมื่อคนตัวเล็กเดิมมายืนอยู่หน้าเคาร์เตอร์เรียบร้อยแล้ว
"มัจฉะลาเต้แก้วหนึ่งค่ะ และก็ลาเต้เย็นแล้วหนึ่งค่ะ"นับดาวที่สั่งของเส็จเรียบร้อยแล้วเธอก็เดินกลับเข้ามานั่งรอที่ก้าอี้รับรองที่ไม่ได้ใกล้จากเคาร์เตอร์เท่าไหร่
"แกเรื่องจริงไหมว่ะ ที่เขาพูดกัน"
"เรื่องอะไร"เสียงของพนักงานที่อยู่ในชุดของบริษัทที่นับดวบอกได้ทันทีว่าเป็นของบริษัทไหนนอกเสียจากบริษัทของภูมิ
"ก็ที่ท่านประธานจะปลดคุณภูมิออกจากการเป็นรองประธานบริษัทไง"
"ก็คงจะจริงเพราะเมื่อเช้าเขาพูดกันที่ห้องประชุมเรื่องนี้อยู่"
"แล้วจะให้คุณยศขึ้นมาแทนอ่ะ ตายฉันว่าอดตายทั้งบริษัท"นับดาวหันไปมองพนักงานทั้งสองคนเล็กน้อยก่อนที่จะหันกลับไปเหมือนเดิม เพื่อไม่ให้พวกเธอรู้ว่าเธอแอบฟังอยู่
"จะให้ทำไงได้ คุณภูมิมันไม่ใช้ลูกเมียหลวงไง พอแม่เสียก็ไม่มีใครเห็นหัว"
"พูดดังไป"เพื่อนของพนักงานสาวเอ่ยออกมาเพื่อห้ามปรามเพื่อนของตัวเองเพราะที่เพื่อนของตัวเองพูดค่อนข้างจะดังจนกลัวคนอื่นจะได้ยิน แต่คนตัวเล็กก็ได้ยินทุกคำที่ทั้งสองพูด
"มันฉะลาเต้ กับลาเต้เย็นได้แล้วค่ะ"เสียงของคนพนักงานดังขึ้นทำให้คนตัวเล็กเดินไปรับของก่อนจะเดินกลับไปที่บริษัทของภูมิอีกครั้ง
เธอไม่ได้สนใจว่าภูมิจะเป็นใครจากไหน และเธอไม่ได้สนใจว่าเขาจะจ่ายเงินเธอเท่าไหร่ เธอแค่รู้สึกดีตอนที่เขาเดินเข้ามาหาเธอ ในวันที่ลำบากและต้องการที่พึ่ง
นับดาวมองไปยังห้องของภูมิด้วยความสงสัยเพราะประตูห้องถูกเปิดแล้วยังมีเลขาของเขานั้นยืนรออยู่นอกห้องแถมมีคนที่ยืนตรงนั้นอีก2-3คน
"เกิดอะไรขึ้นคะ"เลขาของภูมิหันมาหานับดาวพร้อมยิ้มให้เธอก่อนที่เขาจะเอ่ยออกมา
"ท่านประธานมานะครับ"นับดาวพยักหน้าอย่างเข้าใจแล้วยืนนิ่งอยู่กับพวกเขา
"คนอย่างแกก็เหมือนแม่แกที่ดีแต่ร่าน"เสียงที่ดังออกมาทำให้นับดาวสะเทื้อนใจไม่น้อยเพราะไม่คิดว่าคนเป็นพ่อจะกล้าพูดคำนี้ออกมาทั้งที่ลูกชายตัวเองเป็นถึงรองประธานและมีคนอื่นอยู่ แต่เธอก็นึกแปลกใจคนเป็นพ่อเพราะแม่เธอก็เป็นแบบนี้
"ผมไม่อยากได้อะไรขอคุณอยู่แล้ว และถ้าการที่คุณจะให้ผมออกจากบริษัท ผมว่าเป็นเรื่องดีสำหรับผม เพราะอะไรรู้ไหม ผมจะได้ไม่รู้สึกติดใจว่าตัวเองมานั่งที่นี่เพราะมีแม่เป็นอีตัวอย่างที่คุณบอก"
"ไอภูมิ………"
"นับแต่นี่เราคงไม่ต้องรู้จักกันอีกนะครับ"ภูมิพูดแค่นั้นก็เดินออกมาจากห้องทำงานของตัวเอง
"ผมฝากเก็บเอกส่รของผมและของด้วยนะครับเดี๋ยวผมให้คนมารับ"ภูมิเอ่ยออกมาก่อนที่จะเดินมาจับแขนของคนตัวเล็กพร้อมดึงให้เธอเดิไปกลับเขา นับดาวไม่พูดอะไรเพียงแต่เดินตามเขาไปอย่างไม่ได้คิดจะถามหรือพูดอะไรจนขึ้นมาบนรถแล้ว
"ลาเต้นับเป็นหม้ายแน่เลย"นับดาวเอ่ยออกมาเมื่อเธอมองมาที่ลาเต้ซึ่งตอนนี้เริ่มละลายลงแล้ว
"ใส่หลอดให้ผมหน่อย"ภูมิเอ่ยออกมาทำให้นับดาวทำตามที่เขาพูดอย่างไม่อิดออดเลยสักนิด
"คุณโอเครใช่ไหมอ่ะ"นับดาวถามออกมาท่ามกลางความเงียบ
"ผมโอเคร..นับแหละจะโอเครกลัผมเปล่า ถ้าผมไม่ได้…"
"หยุดเลย คุณภูมิลืมหรอว่านับเป็นใครนับเป็นแค่……"นับดาวเอ่ยออกมาแต่ยังไม่ทันจบภูมิก้มองมาที่คนตัวเล้ก พร้อมสายตาที่เรียกว่าทำให้เธอกลืนคำพูดของตัวเองลงในคอจนหมด
"วันหลังอย่าพูดอีก ไปหาอะไรกินดีกว่า"ภูมิเอ่ยแค่นั้น เขาก็หันกลับไปสนใจถนนอีกครั้งโดยที่ยังคงลอบมองมาที่คนตัวเล็กอย่างงสม่ำเสมอ
"คุณจะเรียนจบตอนไหนหรือ"ภูมิถามออกกมาท่ามกลางความเงียบทำให้นับดาวที่เล่นโทรศัพท์หันกลับมามองของเขาอีกครั้ง
"สอบเสร็จก็เรียนจบแล้ว นับเรียนมหาลัยแบบเปิดนะคะ……ทำไมคะ ทำไมถึงถามคะ"นับดาวอดสงสัยไม่ได้ว่าเขาจะถามเธอเรื่องนี้เพื่ออะไร
"ผมว่าจะย้ายไปทำงานที่พัทยา ผมเลยอยากถามว่าถ้าผมย้ายไปคุรจะว่าอะไรไหม"
"ขับรถแค่ชั่วโมงเดียวเองนะ"นับดาวเอ่ยออกมาทำให้ภูมิดูคลายความกังวลได้เป็นอย่างดี
หลังจากที่เขาพานับดาวไปทานอาหารเสร็จเขาก็พาเธอมาเดินเล่นที่ห้างก่นที่จะกลับมาที่คอนโดของเขา ซึ่งข้าวของของนับดวถูกจจัดไว้อย่างเป็นระเบียบ
"มองอะไรคะ"นับดาวถามออกมาเมื่อเธอนั่งที่โซฟาแต่ชายหนุ่มกลับนั่งมองเธอไม่ละสายตาของตัวเองไปไหน
"ผมว่าเรามายกเลิกสัญญากันดีกว่า"ภูมิขยับตัวเข้าไปหาหญิงสาว่อนจะจับให้เธอนั่งลงบนตักของตัวเอง
"ยกเลิกสัญญา"
"ใช่ จากเด็กเลี้ยงมาเป็น แฟนผมดีกว่า"ท่าทางที่ทีเล่นทีจริงของเขายังไม่ทำให้นับดาวตกใจได้เท่ากับน้ำเสียงของชยหนุ่มที่ดูจริงจังอย่างที่เธอบอกได้คำเดียวว่าเขาไม่ได้เล่นแต่เขานั้นจริงจัง
"ไม่เอา ถ้าแบบนั้นนับเสียเปรียบตายเลย"
"ก็เงื่อนไขเหมือนเดิม แต่เพิ่มเติมือเปลี่ยนจากเด็กเลี้ยงมาเป็นแฟนผมไง"
"คุณรู้จักนับดีขนาดนั้นเลยหรอคะ นับไม่ได้เป็นผู้หญงที่ควรให้ใครมายุ่งเกี่ยวด้วยซ้ำ"
"มันไม่เกี่ยว ผมรู้ว่าคุณเป็นแบบไหนก็พอแล้ว เรื่องอื่นปล่อยมันไป"ภูมิมองเข้าไปในดวงตาคู่สวยของคนตัวเล็ก เพื่อที่จะให้เจ้าตัวเชื่อใจตัวเอง
นับดาวที่ได้ยินคำพูดของร่างสูง เธอก็ไม่รอช้าที่จะจูบลงบนริมฝีปากของเขาอย่างอ่อนโยน
"นับไม่มีอะไรตอบแทนนะ"นับดาวเอ่ยออกมาทำให้ภูมิยิ้มให้เธอก่อนจะดึงเธอเข้ามาจูบอีกครั้ง เป็นเป็นรสจูบที่เต็มไปด้วยความโหยหายและหลงใหล
เรื่องนี้เป็นเรื่องเบาๆนะคะ ไม่ได้มีฉากรักมากมายเท่าไร่ แต่ไรท์จะปล่อยอีกเรื่องให้ได้อ่านเพื่อมีคนติดตามเรื่องราวที่เรียกว่าเร้าร้อนเหมือนเรื่องก่อนหน้านี้