เช้าวันต่อมา...
ลินินสะดุ้งตื่นจากการหลับใหลหลังจากแสงแดดอ่อน ๆ ยามเช้าตรู่ทอดผ่านหน้าต่างตกกระทบที่ใบหน้าของเธอ หญิงสาวลืมตาขึ้นอย่างสะลึมสะลือก่อนที่เธอจะสะดุ้งเฮือกขึ้นเพราะจำได้ว่าตัวเองเผลอหลับทั้ง ๆ ที่ทำงานยังไม่เสร็จ ทว่า
พรึ่บ!
“เอะ? ” เธอก็ต้องตกใจเพราะนี่ไม่ใช่ห้องนอนของเธอ ห้องนอนขนาดใหญ่สีขาวสะอาดสะอ้านราวกับไม่มีใครเคยย่างกรายเข้ามา หญิงสาวไล่สายตามองไปทั่วทั้งห้องนอนเธอกลับพบกับความว่างเปล่า ก่อนที่เธอจะยกมือขึ้นเช็คเสื้อผ้าบนตัวของเธอ ลินินแอบกลัวว่าเขาผู้นั้นจะทำมิดีมิร้ายเธอหรือเปล่าซึ่งก็ไม่มีอะไร
หญิงสาวลุกขึ้นจากเตียงนอน เธอหยิบสูทของเธอจากหัวเตียงขึ้นมาก่อนจะเดินไปเปิดประตูสีขาว ในตอนแรกแทบดูไม่ออกว่านี่เป็นประตูเพราะมันเหมือนกับผนังห้องทำงานของเขา
แต่พอเดินออกมาเธอก็ต้องชะงักไปเมื่อเห็นชายหนุ่มนั่งอ่านเอกสารที่กองพะเนินอยู่บนโต๊ะทำงาน เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยเพราะเมื
