คืนที่ดาวเต็มฟ้า

เริ่มงานในยามราตรี

เมื่อสัญญาทาสที่ไม่เต็มใจเริ่มขึ้น ดาวเต็มฟ้าก็ต้องเริ่มงานในวันนี้เลย ต่อให้เธอจะไม่เซ็นอะไรเลยก็ตามก็แทบจะไม่มีความหมายอันใดเพราะสุดท้ายแล้วต้องทำคือทางเดียวเพื่อรักษาชีวิต เธอสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆก่อนที่จะก้าวขาเดินออกมาจากห้องพักพนักงานหลังคาสิโน เธอเดินออกมาด้วยความไม่มั่นใจ ทั้งควันบุหรี่ทั้งคนเมาที่อยู่ให้ห้องโถงสี่เหลี่ยมอันกว้างใหญ่นี้ถึงมันจะดูหรูอย่างไรเธอก็ทำใจไม่ได้ที่จะอยู่ในที่แบบนี้

ถ้าไม่นับรวมโต๊ะการพนันต่างๆและคนที่เข้ามาเพื่อแสวงหาและเสี่ยงโชค พื้นที่นี้ก็ดูเหมือนล็อบบี้ของโรงแรมหรูระดับห้าดาวเลยทีเดียว ไม่น่าเชื่อว่ามันจะถูกซ่อนตัวไว้ทางด้านหลังของบาร์นักเที่ยวแสงสี

และถึงแม้คนจะพยายามเรียกให้มันดูดีว่าคาสิโน แต่สำหรับเธอ บ่อนก็คือบ่อน

"ดูแลลูกค้าของฉันให้ดีๆล่ะ" ตุนท์เดินมากระซิบข้างหูเธอก่อนที่จะเดินกลับไปที่ห้องบัญชาการของเขา

เธอถูกปล่อยให้เรียนรู้งานเองจากหญิงสาวคนอื่นๆที่มาเป็นสาวเชียร์เบียร์ทั้งที่ทำเป็นงานประจำและพาร์ทไทม์ ท่าทางของเธอช่างดูเหมือนหุ่นยนต์ที่ค่อนข้างจะดูแข็งทื่อเพราะเธอไม่เคยที่จะเข้ามาสถานที่แบบนี้มาก่อน ไม่แม้แต่จะเที่ยวกลางคืน เลยทำให้ดูเหมือนเธอจะมาเกะกะขวางทางมากกว่า

แต่สิ่งที่เธอเป็นอยู่ในสายตาของตุนท์เกือบตลอดเวลาผ่านทางกล้องวงจรปิด ซึ่งไม่รู้ว่าเขาต้องการจับผิดหรือว่าเป็นห่วงเธอกันแน่

"น้องพี่สั่งเครื่องดื่มหน่อย" แขกคนหนึ่งกวักมือเรียกดาวเต็มฟ้า

"น้องนั่นแหล่ะ" แขกคนนั้นเรียกซ้ำเมื่อเห็นเธอหันรีหันขวาง

เมื่อเธอเดินเข้าไปรับออเดอร์และนำไปเสิร์ฟให้ในตอนที่เธอกำลังจะเอี้ยวตัวกลับ แขกคนนั้นก็ดันจับเข้าที่ก้นเธอ

"โอ้ยนี่มันอะไรกัน" ดาวเต็มฟ้าโวยวายจนลูกน้องของตุนท์ต้องพากันเข้ามาดู

"มีอะไรกันน่ะ" จอนถามขึ้น

"ก็ตาคนนี้น่ะสิมาจับก้นฉัน" ดาวเต็มฟ้าโพล่งขึ้น

"นิดๆหน่อยๆน่าน้อง มาทำงานแบบนี้ก็น่าจะรู้ๆกันอยู่" แขกหัวงูไม่รู้สำนึก

"ฉันไม่ได้มาขายตัว" ดาวเต็มฟ้าโกรธจนน้ำตาคลอ

"เอาน่า แยกย้าย เธอไปทำงานไป พี่ก็เบาๆหน่อยอย่าเมาหนักมาก นายผมไม่ชอบคนขี้เมาแล้วมาสร้างเรื่องในนี้" จอนพูดพร้อมแหวกเสื้อแจ๊คเก็ตให้เห็นอาวุธที่เหน็บเอวอยู่

ดาวเต็มฟ้าเดินเข้ามาร้องไห้ที่ห้องน้ำ รู้สึกกลัวจนลนลานไปหมดแต่ก็อึดอัดที่ไปไหนไม่ได้

"พี่ตะวัน ช่วยเต็มฟ้าด้วย" หากพี่ชายยังอยู่กับเธอคงไม่มีใครที่จะมารังแกเธอได้

..................................

"เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น" ตุนท์ถามจอนเมื่อเห็นเหตุการณ์

"แขกเมาแล้วดันไปจับก้นผู้หญิงที่เราจับมาครับนาย" จอนรายงาน

"แล้วเธอเป็นอะไรหรือเปล่า"

"ไม่ครับแต่คงตกใจดูท่าทางไม่เคย"

"ดูแลหน่อยแล้วกัน ฉันตั้งใจแค่จะเอามาใช้หนี้แทนแฟนหล่อนก็เท่านั้น ไม่ได้กะจะเอามาเป็นของฟรีให้คนในนี้" ตุนท์เหมือนจะห่วงแต่ก็ไม่ทิ้งลายความเป็นคนไร้หัวใจ

"ครับนาย" จอนรับคำไม่ถามเซ้าซี้อะไร

ผ่านคืนนี้ไปดาวเต็มฟ้าคงจะทำใจให้แกร่งกว่านี้ได้ เมื่อถึงเวลาเลิกงานดาวเต็มฟ้าก็ต้องถูกคุมตัวให้ขึ้นรถตู้กลับไปยังที่บ้านของตุนท์ เธอถูกคุมตัวและจับตาไม่เคยให้คลาดสายตาไปไหน

...............................................................................

เวลาผ่านไปราวสองสัปดาห์ที่ดาวเต็มฟ้าต้องไปทำงานที่คาสิโน เธอทำงานด้วยความซังกะตายเพราะไม่ได้ตั้งใจจะทำมันเพื่อใช้หนี้จริงๆเธอแค่ยอมทำเพื่อซื้อเวลาเท่านั้นหวังว่าสักวันจะหนีออกไปหรือพี่ชายมาช่วยเธอไว้ได้ทัน

"นี่เธอ อย่าทำหน้าเหมือนคนไร้วิญญาณแบบนี้ได้ไหม ดูแลแขกของฉันด้วย ดีไม่ดีเธออาจจะได้ทิปมากพอที่จะเอามาใช้หนี้ให้ฉันได้นะ" ตุนท์แกล้งพูดให้เธอเจ็บปวดใจ

"สงสัยฉันคงได้ตายคาบ่อนของคุณก่อน" ดาวเต็มฟ้ามองเขาตาขวาง

"อย่าเพิ่งตาย ใช้หนี้ให้ครบก่อน หรือถ้าทนไม่ไหวก็บอกมาว่าไอ้ตะวันกับเพื่อนมันอยู่ที่ไหน" ตุนท์ต้องการบีบคั้นเธอ

"ฉันไม่รู้และถึงรู้ก็ไม่มีวันบอก" ประโยคนี้จากปากเธอที่ยั่วโมโหเขาให้โทสะเกิดขึ้นมา

"อย่างนั้นเธอก็ก้มหน้ารับกรรมแทนมันไปแล้วกัน รักกันมากหรือ แต่ทำไมไม่เห็นมันมาช่วยเธอเลย ถูกทิ้งแล้วล่ะมั้ง"ตุนท์ยั่วเธอกลับเพราะเชื่อสนิทใจว่าเธอเป็นคนรักของเติมตะวัน

"พี่ตะวันไม่มีวันทิ้งฉัน" เสียงของดาวเต็มฟ้าหนักแน่นและแววตามีความเชื่อมั่นแบบที่พูดจริงๆ

"ฉันจะรอดูว่าคนรักของเธอมันจะมาช่วยเธอไหม ฉันรอมันอยู่ทุกวัน" ตุนท์ทิ้งท้ายก่อนปล่อยให้เธอทำหน้าที่ของเด็กเชียร์เบียร์ในคาสิโนต่อไป

"ถ้าพี่ตะวันไม่รู้ว่าเราอยู่ที่นี่ เราต้องหาทางเอาตัวรอดเองให้ได้ ต่อให้พี่ตะวันมาได้ก็คงจะไม่รอดกลับไป" ในใจของดาวเต็มฟ้าเต็มไปด้วยความคิดถึงและเป็นกังวลไปสารพัด

...............................................

ในแต่ละวันดาวเต็มฟ้าต้องอยู่ในวังวนของคนที่มัวเมาอยู่กับเกมส์การพนันและคนที่คิดจะลวนลามเธอ ถึงแม้จะอยู่ในสายตาของตุนท์แต่เขาก็ยังไม่มีวี่แววจะเห็นใจเธอแม้แต่น้อย

แต่ก็นับว่ายังมีเรื่องที่จะพอปราณีกันบ้างก็คือให้วันหยุดสัปดาห์ละ 1 วัน

วันนี้ดาวเต็มฟ้าสลบไสลหลับเหมือนตาย

"ดาวเต็มฟ้ายังไม่ตื่นอีกหรือ" ตุนท์ถามปิ่นแม่บ้านหรือสาวใช้ที่มาเสิร์ฟอาหารเช้าให้

"ยังเลยค่ะ เดี๋ยวปิ่นเข้าไปดูให้นะคะ" สาวใช้พูดและกำลังจะเดินไปยังห้องนอนของดาวเต็มฟ้า

"ตัวร้อนจี๋เลยค่ะนาย" ปิ่นเดินมารายงานเมื่อเปิดประตูเข้าไปในห้องแล้วเห็นว่าดาวเต็มฟ้าไม่รู้สึกตัวจึงเดินเข้าไปเขย่าตัวเพื่อปลุกเธอแต่ปรากฏว่าเนื้อตัวของเธอร้อนจนต้องชักมือกลับมา

"ดาวเต็มฟ้า เธอเป็นอะไร" ตุนท์เดินเข้ามาดูเองพร้อมเอามืออังที่หน้าผากเพื่อวัดอุณหภูมิเบื้องต้นว่าที่ว่าร้อนจี๋มันร้อนกันแค่ไหนเชียว

"เอาผ้ามาเช็ดตัวแล้วเอายาแก้ไข้มาให้กินด้วย" ตุนท์หันไปสั่งปิ่นเมื่อเห็นว่าเธออาการแย่จริง แต่ยังไม่ได้เป็นห่วงอะไรมากเพราะคิดว่าคงจะเป็นไข้ตัวร้อนธรรมดาและแน่นอนว่าเขาไม่มีความคิดที่จะพาเธอไปโรงพยาบาลแน่

วันนี้ตุนท์เองก็ไม่ได้ออกไปไหนเช่นกัน อยู่บ้านตามประสาคนที่ชอบเก็บตัว เพื่อนน้อย และไม่สุงสิงกับใคร

เมื่อเห็นว่าเวลาล่วงไปหลายชั่วโมงแล้วเขาก็เดินเข้าไปดูอาการของหญิงสาว

"พี่ตะวัน ช่วยเต็มฟ้าด้วย พี่ตะวันจ๋า" ดาวเต็มฟ้าเพ้อออกมาด้วยพิษไข้

"ท่าจะรักกันมาก" ตุนท์พึมพำเมื่อได้ยินสิ่งที่ไม่สบอารมณ์เท่าไร ซึ่งการละเมอจนเพ้อออกมาของดาวเต็มฟ้านั้นก็ยิ่งตอกย้ำว่าเธอรักเติมตะวันมากแค่ไหนยิ่งเป็นเหตุสร้างความเข้าใจผิดให้กับตุนท์มากขึ้นไปอีก ว่าที่แท้การที่เธอยอมทนและไม่ปริปากบอกที่ซ่อนของเติมตะวันเป็นเพราะเธอกำลังจงใจปกป้องคนรักของเธอ

"ฉันรอจะดูว่าจะปกป้องกันได้สักกี่น้ำ ดาวเต็มฟ้าเธอจะยอมเจ็บเพื่อผู้ชายคนนี้ได้จริงหรือ" ตุนท์พูดออกมาคนเดียวอย่างไม่มีความศรัทธาในความรัก

...........................................

ตุนท์เมื่อ10ปีที่แล้วเขาก็เป็นคนที่เคยมีความรักเหมือนชายหนุ่มทั่วไป หรืออาจจะมากกว่าคนทั่วไปเพราะเขายึดติดกับเอริกาเนื่องจากเขาเป็นคนที่ขาดความรัก เมื่อเจอใครสักคนเข้ามาในชีวิตจึงเปรียบเหมือนแสงสว่างที่จะทำให้เขาหลุดพ้นไปจากคำว่าไม่มีค่าในสายตาของคนในครอบครัวเช่นพ่อของเขาเอง

เอริกาเป็นเหมือนดวงใจและที่พึ่งทางใจของตุนท์มาตลอดแต่สุดท้ายเธอก็คืออีกคนที่ทำให้เขาเชื่อว่าความรักไม่มีอยู่จริง เพราะเธอเลือกที่จะหันหลังให้เขาและไปเริ่มต้นความรักครั้งใหม่กับชายคนอื่นที่ดูจะเป็นผู้เพียบพร้อมและมีความสามารถมากกว่า

"ขนาดผู้หญิงเขายังไม่เอาแกเลย" เสียงของผู้เป็นพ่อตวาดก้องเมื่อเขาไม่ได้ดั่งใจและนี่ก็คือปมด้อยอีกเรื่องที่ทินกรผู้เป็นพ่อมักจะเอามาด่าเขาเมื่อไม่สามารถทำอะไรได้ตามที่คาดหวัง

ตั้งแต่เอริกาจากไปด้วยเหตุผลที่แสนเจ็บปวด ตุนท์ก็คือมนุษย์ที่ขึ้นชื่อว่าไร้หัวใจและไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนอีกเลย

.........................................