เมียเก็บอุ้มรัก 5

1144 Words

พอพีรดาร้องไห้ อนลก็เกือบจะใจอ่อน แต่เมื่อมาคิดทบทวนถึงความดื้อรั้นก่อนหน้านี้ก็อดที่จะดุ จะขู่ต่อไม่ได้ ถึงเธอจะเกลียดเขาในวันนี้ แต่ก็ดีกว่าที่เธอจะโลกสวยไปแสดงความหวังดีแบบที่เพิ่งแสดงออกมากับผู้ชายอื่น ถ้าแบบนั้นเขาได้กลายเป็นฆาตกร ฆ่าไอ้ผู้ชายคนนั้นทิ้งแน่! “พี่จะพูดอีกครั้งนะ แล้วก็หวังว่าครั้งนี้พรีมจะเข้าใจ และก็ไม่ดื้อ ไม่รั้นอีก...” มองใบหน้าหวานที่ยังคงสลด อดนึกเอ็นดูขึ้นมาไม่ได้ พีรดาเงยหน้าขึ้นมองคนที่ดุเธอแรงขึ้นเรื่อยๆ ไม่คิดเลยว่าเขาจะโกรธเธอจนหน้าออก และยังท่าทางกอดอกนี่อีกล่ะ “ถ้าพี่จะเอาพรีมมาตอบแทนบุญคุณ พี่ก็ไม่ได้คิดจะเอา พรีมมาแค่มาผลิตทายาทหรอกนะ...” “พะ...พรีมแล้วแต่พี่ไฟอยู่แล้วค่ะ...” ไม่รู้ว่าเขาจะโกรธอะไรหนักหนา ตอนนี้ก็ยกมือขึ้นปรามเธอด้วย “แล้วพี่ก็จะไม่ใช่พี่ชายที่แสนดีหรอกนะ” มือมันเผลอกำแน่น ตอนนี้ความรู้สึกคือสับสนไปหมด มารร้ายในใจสั่งให้เขาทำตามหัวใจปรารถนา เขาแอบรักเด็กมาตั้งนาน วันนี้ในเมื่อเธอก็กลายเป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อม แล้วทำไมเขายังไม่มัดเธอเอาไว้กับตัว ถ้าไม่เรียกว่าเป็นคนดีมาก ก็คงเป็นคนที่โง่งมจริงๆ “และถ้ายังดึงดัน ยังยืนกราน พี่ก็จะ ‘เอา’ พรีม สงเคราะห์พรีม บังคับให้พรีมป็นเมียเก็บจนกว่า ‘พี่’ จะพอใจ ถึงเวลานั้นถึงพรีมอยากจะเลิก มันก็ไม่ใช่สิทธิ์ที่พรีมจะเลือกได้อีกต่อไป” “พรีมรับทราบค่ะ” แอบโมโหนิดหน่อยที่พูดตั้งขนาดนี้แล้วอีกฝ่ายก็ยังรับคำตาใส นี่ตกลงเธอเรียนจบได้เกียรตินิยมอันดับ 2 จริงๆ ใช่ไหม “ทุกอย่างมันจะขึ้นอยู่กับ ‘พี่’ และพอพี่ ‘เอา’ พรีมจนพอใจ เอาจนพรุน พี่ก็จะใช้เธอเป็นแม่พันธุ์ต่อ พี่ให้เวลาเธอเอาเรื่องนี้กลับไปคิด คิดทบทวนให้มากๆ ว่าเธอพร้อมจะทิ้งชีวิตวัยสาว อยู่เป็นเมียไอ้แก่แบบพี่...” มองตากลมโตที่ฟังอย่างตั้งใจ พีรดาดูท่าทางจะดื้อรั้นกว่าที่คิดเยอะเลย “พรีม...” “อย่าเพิ่งพูด อย่าเพิ่งตอบอะไรทั้งนั้น” ต้องกำราบเด็กนี่ให้อยู่หมัด “ถ้าพรีมคิดว่าพร้อมกับหน้าที่ ‘เมียเก็บ’ พี่ก็จะร่างสัญญามาให้เธอเซ็น หน้าที่ของเธอก็จะเป็นแค่เมียบนเตียง แต่เรื่องอื่นๆ ในชีวิตของพี่เธอจะไม่มีสิทธิ์เกี่ยวข้อง...ถ้าเธอยังแน่ใจว่าต้องการแบบที่พี่พูด พี่ก็จะยอมรับการตัดสินใจของเธอ พี่จะรับเธอไว้เป็นเมีย” ก็ยังดีที่คนตรงหน้าดูสลดลงนิดหน่อย ถ้าคิดว่าเขาจะใจดีด้วย เขาบอกเลยว่ามันจะไม่มีทางเกิดขึ้น “แต่ถ้าพรีมเปลี่ยนใจ พี่ยินดีจะมอบเงินอีกก้อนให้เธอไปใช้ในการสมัครทำงานในที่ที่ดีขึ้น ไม่จำเป็นต้องไปทำงานร้าน ไอศกรีมอะไรนั่น” นี่พี่ไฟคิดว่าเธอต้องการเงินของเขาอีกสินะ “ลองๆ ไปคิดๆ ดู แล้วก็โทรมาให้คำตอบไว้กับเลขาของพี่เหมือนเดิมก็แล้วกัน” เขาก็ช่วยสาวน้อยตรงหน้าได้แค่นี้ ให้เอาเด็กสาวๆ สวยๆ มาทำเมียมันก็น่าสน แต่ไอ้มนุษยธรรมในจิตใจนี่สิมันไม่ยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้นง่ายๆ “ยินดีด้วยที่พรีมเรียนจบแล้ว มีอะไรอยากให้พี่ชายคนนี้ช่วยเหลืออีก ก็ติดต่อมาได้ทุกเมื่อ” หมุนตัวไปทางประตู คิดว่าพูดขนาดนี้แล้วเรื่องน่าจะจบลงด้วยดี “พี่ไฟคะ...” เสียงเรียกทำให้อนลไม่กล้าแม้แต่จะหันไปมองทางต้นเสียง “พรีมตัดสินใจแล้วค่ะ พรีมจะเป็นเมียเก็บที่ดีของพี่ไฟค่ะ จะไม่เรียกร้อง แล้วก็จะไม่ก้าวก่ายชีวิตของพี่ด้วย” เป็นอีกครั้งที่อนลรู้สึกว่าตัวเองเม้มปาก และก็กำหมัดแน่น “เหรอ นี่คนจบปริญญาเขาฟังคำว่าให้ค่อยๆ ไปคิด ไปตัดสินใจไม่เข้าใจสินะ” อดโมโหความดื้อด้านของเด็กพีรดาไม่ได้ ได้! ในเมื่อพูดกันดีๆ ไม่ฟังเหตุผล เขาก็จำต้องให้บทเรียนเด็กนี่เสียบ้าง แล้วจะว่าไปอายุ 21 ก็ไม่ได้เด็กขนาดที่เรียกว่าจะไม่เข้าใจเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นนี่นะ “พรีม...” อยากขอโทษคนที่ดูท่าทางโกรธขึ้นมาอีกครั้ง สายตาที่เคยอ่อนโยนคู่นั้นก็ช่างเย็นชา จนรู้สึกวาบขึ้นกลางใจ “ในเมื่อเตรียมใจมาขนาดนี้ ถ้าเราจะลองเริ่มทำลูกกันเลย เธอก็ไม่คงคิดขัดขืนถูกไหม” ก็ใช่...แต่ก็ไม่ได้คิดว่ามันจะต้องเป็นวันนี้ พอมันจะเกิดขึ้นจริงๆ กลับรู้สึกปอดๆ ยิ่งตอนนี้เขาขยับมายืนในระยะประชิด ลมหายใจรดใส่กันแบบนี้ก็ยิ่งคิดอะไรไม่ออก “ค่ะ พรีมพร้อม” ทำใจกล้ายกมือขึ้นวางบนบ่าแกร่ง “เธอเลือกเองนะ เลือกที่จะทำเรื่องอย่างว่ากับฉัน” ผลักร่างบางลงกับโซฟา “ทะ...ที่นี่เลยเหรอคะ” มองห้องรับแขกที่เป็นพื้นที่ที่ไม่เป็นส่วนตัวเอาเสียเลย “ใช่ ที่นี่แหละ จะที่ไหนมันก็ทำลูกได้เหมือนกันทั้งนั้น หรือเธอมีปัญหา” “เปล่าค่ะ” มองตามมือแกร่งที่ปลดกระดุมเม็ดแล้วเม็ดเล่า “ก็ดี ฉันชอบคนหัวอ่อนว่าง่าย” แต่ถึงอย่างไรที่นี่ก็ยังประเจิดประเจ้อเกินไป กลางห้องรับแขกในคฤหาสน์เขาเลยเนี่ยนะ แล้วยังคนรับใช้ คนงานในบ้านที่อาจจะเข้ามาเห็นอีกล่ะ “เธอเหม่อ! หรือจะเปลี่ยนใจดี” เสียงกระซิบที่ข้างหูถึงกลับทำให้สะดุ้งโหยง ตอนนี้เขาแนบชิดและก็ทาบทับลงมาจนล้มลงไปนอนหงายบนโซฟาตัวเดียวกัน พอตากลมโตหันมามองอย่างตกอกตกใจ ปากของอนลก็ค่อยๆ ขยับเข้าไปประกบอย่างเนิบนาบ และจูบที่สองระหว่างกันและกันก็เกิดขึ้นอย่างทันทีทันใด มันควรจะโหมบรรเลงอย่างเกรี้ยวกราด ผลักไสให้แม่สาวดื้อรั้นนี่ได้หวาดกลัว แต่คนที่นำจูบกลับเป็นฝ่ายเตลิดไปกับความหอมหวาน มือไม้ปัดป่ายลงไปตามขาเรียวเสลา ก่อนจะจับให้มันขยับมาวางอยู่ตามแนวสีข้าง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more