Hanggang sa matapos ako sa pagbibihis ko at dahan-dahan kuna binuksan ang pinto kung saan alam kung nakatayo doon si Law at hinihintay ako. Hindi ko naman pwedeng sabihin kay Asami ang bagay na ito kasi alam kung hindi siya maniniwala at paano ko papatunayan na may lalaki dito sa aking silid na pinapasok ako kahit kailan niya gusto. Malalim akung napabuntong hininga sa hiya at takot na hindi kuna alam kung saan ang mas matimbang.
“Sinabihan na kita huwag isuot ang bagay na iyon pero sinuot mo parin,” kung ganon nakatingin ka siya kanina sa akin ng maramdaman kung may masakit na tingin ang pumupukol sa akin. Kahit bulag ako hindi ko alam kung paano ko nadarama ang bagay na iyon na kahit ang kanilang galaw ay alam na alam ko. Pero ang mas problema ko ngayon ay kailangan kung alamin kung sin
