Habang nakasakay ako sa kotse ni Law naririnig ko ang huni ng kanyang kotse at sobrang ganda ng tunog nito, tunog mamahalin ang kotse. Alam na alam ko iyon dahil sa kagaya kunai sang bulag tunog lang ang nagiging basihan ko. Wala akung kibo at tanging tahimik lang ako at nakasuot pa ako ng pantulog ko wala naman siguro iyong kaso kasi kakain lang naman kami at bibili lang naman si Law tapos aalis din naman kami, hindi ko lang alam kung anong oras ang uwi namin mamaya.
“Hindi kapa ba nagkakaroon ng kasintahan noon Fritche?” biglang tanong sa akin ni Law at nahahabaan ako sa pangalan ko kapag binabanggit niya. Alam na naman niya ang sagot sa kanyang tanong kasi sino ba naman ang gugustuhin na maging boyfriend ko kung ganito ang aking sitwasyon.
“Just call me Che,” sagot ko sa kanya sabay
