Alam kung nasaktan ako ng sobra dahil sa sinabi sa akin kanina ni Asami kahit sino naman siguro masasaktan pero pilit ko namang iniintindi kasi para din naman iyon sa kanya at kasiyahan niya iyon at wala akung karapatan na pigilan ang kasiyahan ng aking kaibigan. Nandito naman si Von para pasiyahin ako at palagi niyang pinapa-alala sa akin na hindi niya ako iiwan at kahit hindi ko gustong umasa utak kuna mismo ang nagsabi sa akin na umasa ako sa kanya lalo na ang aking puso ng pinaparamdam niya iyon.
“Baka gusto muna talagang umiyak diyan,” bigla kaung nabalik sa wisyo at napabuntong hininga ng marinig ang sinabi sa akin ni Von dahil nga nandito ito at hindi ako nito iniwan dito. “Kanina kapa nakatulala diyan at huwag ka lang talaga umiyak dahil ayaw kung nakita kitang umiiyak,” kinag
