Chapter 3 : แกล้งหรือเปล่า?
954 Words
เวลา 14.00น.
"วาย ไปกับผม" ในขณะที่ฉันกำลังพิมพ์งานอยู่ เสียงทุ้มที่คุ้นหูก็พูดขึ้น ฉันจึงค่อยๆเลื่อนสายตาเงยหน้ามองผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า
"อะไรนะคะ"
"ไปข้างนอกกับผม" ปลายเสียงกดต่ำแถมใช้สายตาเป็นการย้ำอีกครั้งในเชิงคำสั่ง
"บอสคะ จะให้น้องวายไปทำไมคะ เดี๋ยวพิมพ์ไปกับบอสเองดีกว่าค่ะ" ยัยพี่พิมพูดขึ้นด้วยเสียงหวาน แหมอยากอยู่กับบอสสองต่อสองละสิ
"ไปไหนคะ" ฉันถามบอสออกไป แต่ดูเหมือนบอสจะไม่สนใจที่ยัยพี่พิมพูดเลย แถมไม่มองหน้าด้วยซ้ำ แล้วยังมายืนจ้องฉันเขม็ง
"ไม่ต้องถาม ตามมาก็พอ ผมให้เวลาคุณห้านาที เจอกันที่ลานจอดรถ คุณขับรถได้ใช่ไหม"
"ค่ะ ขับได้"
"บอสคะ ทำไมไม่ให้พิมไป" ยัยพี่พิมออกอาการไม่พอใจที่บอสมาชวนฉันออกไปข้างนอกแทน
"คุณก็ทำงานไปสิ"
"แต่..."
"ไม่มีแต่" พูดจบบอสเดินออกไปทันที พอบอสเดินออกไปจนลับตา ยัยพี่พิมหันมามองค้อนฉัน แล้วพูดด้วยความอิจฉา
"ไปทำอีท่าไหนบอสถึงได้เอ่ยปากชวนเธอไปข้างนอก"
"จำไม่ได้เหมือนกันนะคะ เพราะก่อนหน้านี้ตอนวายเข้าไปส่งงานบอสก็ทำไปหลายท่าอยู่" ฉันทำตาใส่ซื่อใส แต่เพราะความหมั่นไส้ ฉันจึงพูดกระแนะแหนให้ยัยพี่พิมออกอาการวี๊ดว๊ายยกว่าเดิม
"ยัยวาย มันจะมากไปแล้วนะ" ยัยพี่พิมทำท่าจะเดินมาตบฉัน ฉันจึงรีบง้างมือขึ้นจะตบเช่นกัน
"จะตบหรอ เอาสิ ตบมาตบกลับไม่โกง กำลังคันไม้คันมืออยู่พอดี"
"ยัยวาย เดี๋ยวนี้แกกล้า...."
(เสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้นมาขัดจังหว่ะพอดี)
"ฮัลโหลค่ะ"
(นี่มันห้านาทีเข้าไปแล้วนะ) บอสตะคอกเสียงเข้ามาในโทรศัพท์จนฉันต้องยกหูออกห่าง
"ก็เพราะพี่พิมกำลังจะมีปัญหากับวายหน่ะสิคะ เรื่องที่บอสมาชวนวายออกไปข้างนอก แล้วนี่วายกำลังจะลงไปแล้วหล่ะค่ะ ยังไงฝากบอสด่าพี่พิมแทนวายทีนะคะ ตอนนี้กำลังบ้าได้ที่เลย" พูดจบฉันวางโทรศัพท์กระแทกใส่บอสแล้วหันมาพูดกับนังขี้อิจฉาตรงหน้าต่อ
"อย่าคิดว่าคนอย่างวายจะยอมใครง่ายๆ" ฉันพูดพร้อมชี้หน้าไปทางยัยพี่พิม แล้วรีบเดินสะบัดก้นออกไปทันที บอสไม่น่าโทรมาขัดจังหว่ะเลย เกือบจะได้ตบคนละ หมั่นไส้
ภายในรถ
ฉันเข้ามานั่งในฝั่งคนขับ ส่วนบอสนั่งข้างหลังฉัน
"บอสจะไปไหนคะ"
"โรงแรม"
"ห๊ะ"
"จะตกใจทำไม ผมนัดลูกค้าไว้ที่นั่น" ค่อยโล่งอกนึกว่าจะพาฉันไปเชือดที่โรงแรมซะอีก ถ้าขืนเป็นแบบนั้นฉันจะรีบกระโดดลงจากรถเลยคอยดู
"ทำไมบอสไม่บอกวายก่อนคะว่าจะออกมาพบลูกค้า วายจะได้เตรียมตัว มาบอกแค่ไปข้างนอกแค่เนี้ยะ"
"ผมต้องบอกทุกเรื่อง?"
"วายไม่เคยออกไปไหนกับบอส วายก็ไม่รู้หรอกนะคะ วายไม่ใช่พี่พิม"
"แล้วสรุปไปโรงแรมไหนคะ วายจะได้ขับไปถูกทาง" เมื่อบอสบอกชื่อโรงแรมแล้ว ฉันเหยียบคันเร่งออกจากบริษัททันที
โรงแรมxxx
เมื่อมาถึงโรงแรม บอสบอกให้ฉันรออยู่ในรถ นี่ที่ให้ฉันออกมาด้วยคือให้มาขับรถให้เนี่ยนะ จงใจแกล้งกันชัดๆ อยู่ออฟฟิศสบายกว่าตั้งเยอะ ตอนนี้ฉันชักจะอิจฉายัยพี่พิมซะแล้วสิ แต่ทำไงได้ บอสเป็นคนเอ่ยปากให้ฉันออกมาเอง
ผ่านไปสองชั่วโมง
นี่มันจะห้าโมงแล้วนะ ทำไมไม่ออกมาสักที คุยอะไรกับลูกค้าตั้งนานสองนาน
นั่นไง บ่นปุ๊บมาปั๊บ แต่นั่น...ทำไมห้อยผู้หญิงกลับมาด้วยหล่ะแถมยังเดินควงแขนกันมาอีก แบบนี้คงไม่น่าใช่ลูกค้าแล้วหล่ะ
บอสเดินหยุดอยู่ตรงหน้าแล้วกวักมือเรียกให้ฉันลงจากรถโดยมีผู้หญิงยังคล้องแขนบอสเอาไว้
"ค่ะบอส"
"คุณกลับไปได้ละ"
"อะไรนะคะ"
"ทำไมต้องให้พูดซ้ำ" บอสออกอาการหงุดหงิดใส่ ส่วนยัยผู้หญิงข้างๆเธอเอานมถูๆไถๆไปที่แขนของบอส แหมสงสัยคงจะไปต่อกันหล่ะสิ ถึงได้ไล่ฉันไปแบบนี้
"อ่าวนี่ ค่ารถ" บอสหยิบแบงก์พันยื่นมาให้ฉันหนึ่งใบ ฉันจึงรีบรับเอาไว้ ก็ดีเหมือนกัน ได้ค่ารถกลับตั้งพันนึง ยังเหลือไว้ใช้ได้อีกตั้งเยอะ
"เชิญค่ะบอส" ฉันผายมือให้บอสขึ้นรถ แต่บอสกลับพายัยผู้หญิงหน้าหนานั่นเดินอ้อมไปขึ้นรถฝั่งตรงข้ามคนขับ น่าหมั่นไส้ทั้งบอสทั้งยัยหน้าหนานั่น สงสัยบอสชอบผู้หญิงแต่งหน้าจัด เพราะยัยพี่พิมกับยัยนี่แต่งหน้าแบบเดียวกันเด๊ะ
เมื่อบอสส่งยัยนั่นขึ้นรถเสร็จ บอสเดินกลับมายังฝั่งคนขับแล้วปิดประตูขึ้นรถทันที นี่ไม่คิดจะมองหน้าฉันสักนิดเลยหรอ
สงสัยจะรีบไปเกาให้ยัยผู้หญิงหน้าหนานั่น คงจะคันเต็มทน ชิ!
กลับดีกว่า ได้มาตั้งพันนึง "ให้วายพาออกไปข้างนอกๆบ่อยนะคะ ขอทิปหนักๆเลยนะ" ฉันยกมือบ๊ายบายบอสที่ขับรถออกไปไกลสุดลูกหูลูกตา
- Writer
