Lucio’s POV
“Aba, iba ka na talaga, Lucio. Ang gara ng kotse mo ah!” bati sa akin ng isang kaklase ko noong highschool kami nang makapag-park na ako ng sasakyan sa parking area ng public market.
“Hindi naman, pahiram lang ito ng amo ko,” sagot ko. Kapag sa mga totoong tao, totoo rin ako. Isa kasi sa dati kong close friend itong si Lester kaya gusto ko, totoo ako sa kaniya.
“Hindi bale, doon din papunta ‘yan. Oh, sige, hinihintay na kasi ako ng misis ko, mauna na ako,” paalam niya kaya tumango na ako.
Tumuloy na kami sa wet market ni Lola Igna. “Dapat ngayon may asawa ka na rin. Kasi ‘yung mga ka-batchmate mo, may mga asawa at anak na. Gusto ko na rin ng makakasama pang iba sa farm natin. Gusto ko na rin ng mga batang magugulo. Gusto ko bago ako mamatay, makita manlang kitang magkaroon
